Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

I am sharing ‘Αφού όλα έσβησαν’ with you, της Δέσποινας Γρηγοριάδου

Spread the love

Η Δέσποινα Γρηγοριάδη είναι ιδιωτική υπάλληλος, τα τελευταία πέντε χρόνια ασχολείται με το γράψιμο και με διαφορά άρθρα και διηγήματα. Ηλεκτρονικά κυκλοφορεί το πρώτο της διήγημα με τίτλο “Ξεκλειδώνοντας την καρδιά μου”.

Pane di capo στις Πηγές Καλλιθέας

 

Και τι έχει απομείνει άραγε; ρωτάνε κάθε μέρα. Αφού όλα έσβησαν ,  έμειναν κάπου εκεί στο βάθος, μερικά ξεραμένα  δέντρα, να θυμίζουν ότι κάποτε υπήρξαν. Έδιναν πνοή και χαρά, και τώρα πια αναπολούν αναμνήσεις σε ό,τι κάποτε υπήρξε ζωντανό. Ή θα σβήσουν κι αυτές, κι ‘ όλα θα χαθούν; Τι ν’ αφήσεις πίσω σου, και πώς να βρεις τον τρόπο να ξαναβρεθείς και να σταθείς ξανά. Όταν ακόμα υπάρχεις, ανάμεσα στον πόνο και στον θυμό, πού να ρίξεις ευθύνη και ποιος να αποδώσει δικαιοσύνη . Αφού όλα έσβησαν, μόνο στάχτη έμεινε και έβαψε μαύρη την καρδιά. Όσο μάταια κι ‘ αν είναι όλα πλέον. Σιγά σιγά θα κανείς ένα βήμα πάλι, για να πας  παρακάτω.  Γιατί όσο ο ουρανός ξημερώνει. Κι ‘ λαμπερός ήλιος γυρίζει την μια από δω, και την άλλη από ‘ κει. Τίποτα δεν μένει πότε ίδιο. Ακόμα και μέσα από τις στάχτες.

SHARE
RELATED POSTS
Ένας χρόνος μετά, της Αλεξάνδρας Καρακοπούλου
Τις πεταλούδες δεν τις λέμε πια ψυχές, του Κωστή Α. Μακρή
Τα ροξ της μαμάς, της Μαρίας Κοζάκου

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.