Αναγνώστες

Γιάννης Μπουτάρης: ένα φαινόμενο στην πολιτική ζωή του τόπου, του Κώστα Σκανδαλίδη

Spread the love

 

Αιρετικός, πανάξιος, σκουλαρικάς και γκέι, δημοκράταρος, υπηρετεί τα τουρκικά συμφέροντα, δήμαρχος με παπάρια, αμφιλεγόμενος, φασίστας, παράξενος, αποφασιστικός, δύστροπος, διχαστικός, ρίχνει λάδι στη φωτιά, εμφυλιοπολεμικός, ανεπιτήδευτος και χωρίς μασημένα λόγια, αφελής και απερίσκεπτος, δεν μπορεί επιτέλους η κυβέρνηση να τον μαζέψει!

 

Η σταχυολόγηση αυτή αποτελεί μικρό μέρος και μόνον όλων όσων έχουν λεχθεί τέσσερα χρόνια τώρα περίπου για τον Δήμαρχο Θεσσαλονίκης, τον Γιάννη Μπουτάρη.

 

Αφορμή του σημειώματος, η ενέργεια του Δημάρχου να φορέσει κατά τη διάρκεια της ορκωμοσίας του νέου Δημοτικού Συμβουλίου της Θεσσαλονίκης το κίτρινο αστέρι με το οποίο οι ναζιστές υποχρέωναν τους Εβραίους της Ευρώπης να φοράνε στο πέτο τους. Επάνω έγραφε τη λέξη “Jude”, που στα γερμανικά σημαίνει “Εβραίος”.

 

Ξεσηκώθηκαν θύελλες. Ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε.

 

-«Να τον χαίρεστε», αποφάνθηκε η κ. Ραχήλ Μακρή.

 

-«Μα δεν ντρέπεται να κάνει τέτοια πράματα, την ώρα που οι Εβραίοι σκοτώνουν τα παιδιά στη Γάζα», τον κατακεραύνωσαν κάποιοι άλλοι.

 

Τα μέλη της παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ διαμαρτυρόμενα για την πράξη του Δημάρχου, αποχώρησαν κατηγορώντας τον πως ασχολείται με επικοινωνιακά κόλπα.
Η παράταξη της Χρυσής Αυγής ανακοίνωσε πως «Οι γραφικότητες των Μπουτάρηδων φανερώνουν το τραγικό επίπεδο του πολιτικού λόγου όσων αντιμάχονται την Χρυσή Αυγή”.

 

Το τι έγραψε «σύσσωμος» ο ελληνικός τύπος, επαρχιακός και αθηναϊκός, δεν περιγράφεται. Εξέμεσε όλα τα απωθημένα του εναντίον του Γιάννη Μπουτάρη.
Ας δούμε όμως με νηφαλιότητα, ποιος είναι αυτός ο «ταραξίας», ο αντι-συμβατικός, ο αιρετικός, ο τραχύς Γιάννης Μπουτάρης που κάθε λίγο και λιγάκι ταράζει τα νερά όχι μόνο του Θερμαϊκού, αλλά και όλων των άλλων ελληνικών θαλασσών και άλλων υδάτων της πατρίδας και ξεσηκώνει τον κ.κ. Άνθιμο και τους παραεκκλησιαστικούς συλλόγους, όλους τους «Μακεδονομάχους» της χώρας, σύμπασα την ελληνική ακροδεξιά, τους εθνικιστές, τους νεοναζιστές και τους φασίστες έως και τους αριστερούς, είτε τους ορθόδοξους και κλασικούς είτε τους εν όψει εξουσίας συναθροισμένους ως συνιστώσες στον Συνασπισμό της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Και εν πάση περιπτώσει πού βρίσκεται η αλήθεια στην περιβόητη πράξη -αυτή καθαυτή- της χρήσης της πεντάλφας;

 

Είναι λοιπόν ένας βέρος Θεσσαλονικιός, γεννημένος το 1942, επιτυχημένος επιχειρηματίας και πολιτικός, πτυχιούχος χημικός του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου και διπλωματούχος οινολόγος.

 

Το 2010, στηριζόμενος από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., τη ΔΗΜ.ΑΡ., τη Δράση και τη Ντόρα Μπακογιάννη, κέρδισε τις εκλογές για τον Δήμο Θεσσαλονίκης, ενώ με τις πρώτες του δηλώσεις ως Δήμαρχος ανακοίνωσε την επιθυμία του για ανέγερση Ισλαμικού Τεμένους, αποτεφρωτήριου νεκρών αλλά και μνημείων για τους Εβραίους και την Επανάσταση των Νεότουρκων. Η άποψή του ότι η ανέγερση των μνημείων αυτών θα προσελκύσει στη Θεσσαλονίκη Εβραίους και Τούρκους τουρίστες, οι οποίοι θα έρθουν με σκοπό να επισκεφτούν τα πατρογονικά τους εδάφη, επαληθεύτηκε με αποτέλεσμα την τριετία 2010-2013 οι επισκέπτες της πόλης από το Ισραήλ να αυξηθούν κατά 358% και από την Τουρκία κατά 226%.

 

Το 2014 θα κερδίσει και πάλι τον Δήμο, αυτή τη φορά αυξάνοντας το πο-σοστό του κατά 8 ποσοστιαίες μονάδες (πάντα στον β΄ γύρο). Καθ΄ όλη τη διάρκεια της θητείας του ο Μπουτάρης απόδειξε ότι μπορεί να λειτουργεί ως ανεξάρτητος Δήμαρχος, δηλώνοντας χαρακτηριστικά μάλιστα αμέσως μετά την εκλογή του το 2010:

 

-“Ευχαριστούμε τα κόμματα για τη στήριξή τους αλλά από εδώ και στο ε-ξής κουμάντο κάνουμε εμείς”.

 

Το πιο σημαντικό στην επανεκλογή του Μπουτάρη θα πρέπει να θεωρηθεί το γεγονός ότι στηρίχθηκε από δύο κόμματα (ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ΔΗΜ.ΑΡ.) που μέχρι και σήμερα λειτουργούν πλέον μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, αφού μόλις και με το ζόρι συγκέντρωσαν πανελλαδικά το 10% του εκλογικού σώματος στις τελευταίες ευρωεκλογές!

 

 

 

Το κίτρινο αστέρι με την ένδειξη Jude που φορούσαν οι Εβραίοι στα στρατόπεδα Συγκέντρωσης των Ναζί

 

 

Η ενέργεια, τώρα, του Μπουτάρη να ορκισθεί έχοντας στο πέτο το κίτρινο αστέρι (και όχι το αστέρι του Δαυίδ, όπως προβοκατόρικα γράφτηκε σχεδόν από όλο τον τύπο), όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες, ήταν μια ενέργεια που αποδεικνύει πως ο συγκεκριμένος Δήμαρχος με το τσαγανό που τον χαρακτηρίζει σε κάθε ευκαιρία της πολιτικής του σταδιοδρομίας θέλησε να στείλει ένα σαφές πολιτικό μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση και κυρίως στους χρυσαυγίτες του Δημοτικού του Συμβουλίου αλλά και τους αριστερούς που συνήθως κωλώνουν μπροστά σε κάτι τέτοια, ότι υπερασπίζεται τη μνήμη των 50.000 Ελλήνων Εβραίων της Θεσσαλονίκης, οι οποίοι το φορούσαν όντως καθ’ όλη τη διάρκεια της κράτησής τους στα ναζιστικά στρατόπεδα (ιδέα την οποία είχε η επικεφαλής της παράταξης «Γειτονιές σε δράση» κ. Ελεάνα Ιωαννίδου.

 

Κι όμως αυτή η πόλη, η Θεσσαλονίκη των 10.195 ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής, έχει πληρώσει ένα πολύ βαρύ τίμημα στο Άουσβιτς και τα άλλα ναζι-στικά στρατόπεδα με 50.000 Έλληνες νεκρούς. Τους Εβραίους της Θεσσαλο-νίκης. Τα τραγικά θύματα του Ολοκαυτώματος. Ή μήπως η ιστορία ψεύδε-ται! Θα μπορούσαμε κοντολογίς να ισχυρισθούμε ότι ο Γιάννης Μπουτάρης και η έχουσα την ιδέα κ. Ελεάνα Ιωαννίδου έμειναν στα έδρανα του Δημοτικού Συμβουλίου όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά για να διαλαλήσουν στα πέρατα της οικουμένης ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα της ανθρωπότητας, τη ναζιστική θηριωδία με το Ολοκαύτωμα των Εβραίων και, γιατί όχι, και των 50.000 Ελλήνων Εβραίων της Θεσσαλονίκης. Της πόλης δηλαδή που τον εξέλεξε ως Δήμαρχο για να υπηρετήσει όχι μόνο το παρόν της και το μέλλον της, αλλά και να υπερασπιστεί την ένδοξη ιστορία της.

 

Δεν νομιμοποιείται επομένως κανένας μα κανένας να επιχειρεί σήμερα τον οποιοδήποτε εύκολο και αστόχαστο συμψηφισμό με το αίμα των αθώων παιδιών της Γάζας από τους Ισραηλινούς. Και θα περιμέναμε όλοι οι Έλληνες, τουλάχιστον όσοι πιστεύουμε στη Δημοκρατία -χωρίς εμπρόθετους προσδιορισμούς και φιοριτούρες- τουλάχιστον οι αριστερές παρατάξεις που έχουν μετρήσει ως νεκρούς αρκετές χιλιάδες προγόνων τους για την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα, σε κάτι τέτοια πολιτικά γεγονότα να πρωταγωνιστούν και όχι να λακίζουν με ελαφρά πηδηματάκια, προφάσεις, δικαιολογίες και ελιτίστικες απόψεις.

 

Αξίζει τον κόπο να υπενθυμίσει κανείς κάποιες κουβέντες του Γιάννη Μπουτάρη, όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά γιατί πρόκειται για κουβέντες για τις οποίες δεν μας έχουν συνηθίσει οι σύγχρονοι πολιτικοί:

 

-“Ντρέπομαι για τους 10.000 Θεσσαλονικείς που ψήφισαν Χρυσή Αυγή»

 

-“Εγκληματική οργάνωση η Χρυσή Αυγή”

 

-“Η μεγαλύτερη φιλοδοξία μου να κάνω τους πολίτες να συμμετέχουν στα κοινά”

 

Αλλά και στην επίμαχη συνεδρίαση του χθεσινού Δημοτικού Συμβουλίου, απευθυνόμενος σε μια ομάδα αντιφασιστών που τον επέκρινε γιατί να καλέ-σει στην ορκωμοσία τους νεοεκλεγέντες χρυσαυγίτες, ο μπαρμπα Γιάννης θα τολμήσει με το τσαγανό του να τους πει:

 

-«Αν δεν θέλετε τους φασίστες, πείστε αυτούς που τους ψήφισαν να μην τους ψηφίσουν ξανά».

 

Κλείνοντας τούτες τις σκέψεις, θα ήθελα να στιγματίσω τον ρόλο των Μέ-σων Μαζικής Ενημέρωσης, που φαίνεται κάθε φορά να αναλαμβάνουν εργο-λαβικά την «κατεδάφιση» όποιου δεν συμβιβάζεται μαζί τους και δεν τους κάνει τα χατίρια κατά το κοινώς λεγόμενο! Γιατί βλέπετε ο μπαρμπα Γιάννης έχει ένα κεφάλι όχι μόνο αγύριστο, αλλά και περισσεύει αρκετούς πόντους πάνω απ’ όλα τα κεφάλια των σύγχρονων πολιτικών μας στην κεντρική πολι-τική σκηνή.

 

Μπαρμπα Γιάννη πληρώνεις το τίμημα της αξιοσύνης σου, της λεβεντιάς σου, του τσαγανού σου, του ασυμβίβαστου χαρακτήρα σου, των προοδευτι-κών σου ιδεών, της λογικής που λέει «τα σύκα-σύκα και τη σκάφησκάφη».

 

Μπαρμπα Γιάννη δεν τους κάνεις, αλλά προχώρα. Έχεις μπροστά σου πέντε ολόκληρα χρόνια. Και η Θεσσαλονίκη σε αγαπά. Α λλά και ολόκληρη η Ελλάδα προσδοκά και συντηρεί τις ελπίδες του από σένα και σε βλέπει ως χρυσή εφεδρεία σε μια εποχή των μετρίων προσώπων, της απαξίας, της ανημποριάς και της απελπισίας. Στην καπατσοσύνη σου μπορούμε να αναζητούμε με σιγουριά το «Ζητείται Ελπίς» του Αντώνη Σαμαράκη!

 

29 Αυγούστου 2014

 

 

Ο Κώστας Ε. Σκανδαλίδης είναι συγγραφέας.

 

 

SHARE
RELATED POSTS
Πηγάδι, της Μαρίας Αναγνωστοπούλου
Το πορτατίφ, του Νάσου Αθανασίου
Εκλογές… και το κίνητρο μωρέ;, του Γιάννη Ελενίτσα
2 Σχόλια
  • ALEX
    31 Αυγούστου 2014 at 04:56

    Το μυστικό της επιτυχίας,
    που σηματοδοτεί την αλλαγή που χρειαζόμαστε αλλά δεν τη βλέπουμε.
    Είναι ρεαλιστής,χωρίς προκαταλήψεις,υποκρισία και πολλά λόγια.
    Άξιος.

  • Χρήστος Μαγγούτας
    30 Αυγούστου 2014 at 04:44

    Κώστα συμφωνώ μαζί σου. Έτσι θέλω τον πολιτικό, με «τσαγανό» όπως λες. Να τα λέει χύμα κι ας ξέρει ότι πολλοί διαφωνούν. Να μη χαϊδεύει αυτιά. Να κάνει το έργο που υποσχέθηκε. Να μη ζει στο Μεσαίωνα, αλλά σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία όπως η σημερινή Ελλάδα με 1.5 εκατομμύριο μετανάστες – νόμιμους ή παράνομους, δική της είναι η ευθύνη αν έγινε ξέφραγο αμπέλι. Δεν τρέφονται με αέρα οι παράνομοι μετανάστες, αλλά από τους παράνομους Ελλαδίτες, που θέλουν σκλάβους και όχι εργαζόμενους για να μην πληρώσουν ΙΚΑ.
    Μου θυμίζει τον Πιερ Τρυντώ, τον κάποτε πρωθυπουργό του Καναδά: «Μην με ψηφίσετε αν νομίζετε ότι σας δίνω ψεύτικες υποσχέσεις. Κι αν πιστεύετε ότι δεν έκανα το έργο μου την τετραετία που πέρασε, στείλτε με στο σπίτι μου».
    Δυστυχώς τέτοιοι ηγέτες είναι σπάνιοι

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.