Αξίζει να δεις το παρακάτω βίντεο. Ίσως σκεφτείς πόσο μικροί είμαστε στην τελειότητα του Σύμπαντος, ίσως και στην άγνοια του κινδύνου.

Πόση εντέλεια έχει ο μηχανισμός των Πλανητών, του Γαλαξία που μας φιλοξενεί και των λοιπών άγνωστων ες αεί Γαλαξιών του Χάους.

Τόση όση τελειότητα έχουν όλα τα μνημεία του Πολιτισμού όλου του Κόσμου.

Γιατί ο Κόσμος είναι ένας με πολλά πρόσωπα. Φτωχό, πλούσιο, φιλάνθρωπο, άσπλαχνο, πανούργο, επικίνδυνο, καλοπροαίρετο, φιλομαθές, δημιουργικό, καταστροφικό. Η διαδικασία ζωής, αναπνοής, συντήρησης είναι ακριβώς η ίδια. Γιατί η εν δυνάμει τελειότητα δόθηκε σε όλους, αλλά όλοι δεν μπορούν να την εκτιμήσουν.

Ο Κορεάτης απειλεί, ο Αμερικάνος προειδοποιεί, ο πλούσιος μετρά τον πλούτο του που αυγαταίνει, ο φτωχός επίσης μετρά και δεν του φτάνουν, το ένα τρίτο της Γης περίπου ζει ή καλοζεί ή κακοζεί, τα δύο τρίτα δεν έχουν την παραμικρή ιδέα των απολαύσεων του 1/3 και αποδέχεται τη μοίρα του, κανείς σχεδόν δεν ευχαριστεί γαι ό,τι έχει, αλλά θέλει αυτό που δεν έχει και… η ζωή φεύγει και χάνεται. Δυστυχώς το διαστημικό ταξίδι που θα μας έκανε αληθινά σοφούς δεν έχει ακόμα προσφερθεί στην ανθρώπινη επιλογή. Ως εκ τούτου είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε-γνωρίζουμε το Σύμπαν μέσα από δορυφόρους, από φωτογραφίες, από αφηγήσεις ελαχίστων υπερ-τυχερών που είδαν από πολύ ψηλά τη σκόνη της άπιαστης ύλης.

Άπιαστη ύλη! Ό,τι και τα όνειρα, μα που συνθέτουν τα θαυμαστότερα ταξίδια.

Αν όλοι μεγαλώναμε με αρχαιοελληνική μυθολογία και διαστημικά ταξίδια, θα νοιώθαμε πόσο μικροί είμαστε μπρος στο μεγαλείο του Αιώνιου Συμπαντικού Ρυθμού. Ρυθμός σημαίνει Χορός. Και χορός σημαίνει Χώρος για το Ρυθμό. Πόσο άσχημος μπορεί να γίνει ο χορός αν δεν έχει ρυθμό, αρμονική κίνηση και ευελιξία; Όσο άσχημος μπορεί να γίνει και ο Κόσμος όλος αν ξεχνά ότι είναι κάτι απειροελάχιστο μπρος στο μεγαλείο του Σύμπαντος. Στην αρμονία της κίνησής του, στην τελειότητα της δημιουργίας του.

Δεν μπορώ να φανταστώ τίποτα πιο θαυμαστό από τα διαστημικά ταξίδια.

Ώρες κάτω από τον Ουρανό κοιτώ ξανά και ξανά μήπως και δω περισσότερα αστέρια, περισσότερους αστρικούς σχηματισμούς που θυμίζουν την Ελληνική Μυθολογία και ομορφαίνουν τον νυχτερινό ουρανό. Πάντα οι ευλογημένοι τούτου του Κόσμου είναι αυτοί που πέρασαν τα πέντε στρώματα της ατμόσφαιρας. Όσο πιο ψηλά τόσο πιο καλά. Τόσο πιο σοφά.

Είναι παράλογος ο Κόσμος μας. Ίσως γιατί είναι φυλακισμένος στο μικροεγώ του. Γι’αυτό τούτο το Δεκέμβρη θέλησα να μοιραστώ μαζί σας αυτό το γαλαξιακό editorial. Ένα βήμα πριν από το 2018 αξίζουν τα μικρά, τυχαία γεγονότα να γίνουν πολύ μεγάλα. Ένα υπερ-διαστημικό ταξίδι ίσως που από κει πάνω ψηλά … αλήθεια, ποιος μπορεί να δει τον εαυτό του;

Καλά Χριστούγεννα. Καλή Πρωτοχρονιά. Είναι καιρός πια να μπουχτίσουμε την Αγάπη. Λες και αξίζει κάτι άλλο…

Παρακαλώ, δείτε το video που ακολουθεί: 

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr