Γιώργος Αρκουλής 

Ως επαναστάτης -αν και όψιμος- εμφανίζεται τελευταία ο “ποταμάρχης” Σταύρος Θεοδωράκης. Με τη δήλωση «μας κυβερνούν βλαστάρια εργολάβων και πλουσιόπαιδα», ιδού που αρχίζει να γίνεται ενοχλητικός προς την εξουσία, αλλά όχι πολύ, θα έλεγα του λόγου μου.

Ο Θεοδωράκης με την αξιοπρόσεκτη θητεία στη δημοσιογραφία και την επιχειρηματικότητα (μην ξεχνάμε τη δημιουργία ταβέρνας κρητικών γεύσεων πίσω από το “Χίλτον”, με την ονομασία “Αλάτσι”) κατάφερε να σχηματίσει ομάδα με κάποια ικανά στελέχη και να κερδίσει με το κόμμα του θέσεις στα έδρανα του Κοινοβουλίου. Σήμερα, με βάση τις δημοσκοπήσεις, το Ποτάμι δεν θα καταφέρει να μπει στη Βουλή, όποτε γίνουν οι εκλογές, εκτός αν το κλίμα αλλάξει, αν και αυτά τα πράγματα είναι δύσκολα. Ας θυμηθούμε την Πολιτική Ανοιξη του Αντώνη Σαμαρά, που ξεκίνησε εντυπωσιακά (με Μπαλτάκο, Γεροντόπουλο κ.λπ.) αλλά πολύ γρήγορα κατέρρευσε (για κάποιους το κόμμα απλά “είχε κάνει τον κύκλο του”…).

Ο Θεοδωράκης, ωστόσο, ήταν και παραμένει ένας έξυπνος άνθρωπος και είναι βέβαιο πως θα καταφέρει να συνεχίσει την καριέρα του αν όχι ως πολιτικός, σίγουρα ως δημοσιογράφος ή επιχειρηματίας. Δηλαδή τομείς που γνωρίζει καλά, καλύτερα της πολιτικής. Τον θυμάμαι αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν εμφανίστηκε κάποιο ωραίο πρωινό στον ραδιοφωνικό σταθμό ΩΧ fm που είχε στήσει ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος με την Μαρία Λόη, αλλά είχαν ήδη συμφωνήσει να πουλήσουν την άδεια του σταθμού στον Φώτη Μπόμπολα. Βλέπετε ο “γιος του εργολάβου” ήθελε πάση θυσία ραδιόφωνο για να μεταδίδει ζωντανά τις συναυλίες από το κινηματοθέατρο “Ρόδον” της οδού Μάρνη, που ήταν ιδιοκτησίας του.

Ο Θεοδωράκης εγκαταστάθηκε σε ένα γραφείο στο κτήριο της οδού Βουλής και επιμελήθηκε τη φάμπρικα των… απομακρύνσεων του προσωπικού, προσπαθώντας να πείσει εκείνους οι οποίοι δεν ήθελαν να παραιτηθούν, αλλά περίμεναν απόλυση με αποζημίωση, κάτι δηλαδή που δικαιούνταν. Εκείνη την στιγμή, για εμένα (που εργαζόμουν στον σταθμό με καθημερινή εκπομπή, όπως και οι Ραφαηλίδης, Καλαμίτσης, Κωνσταντίνα Μιχαήλ, Γιάννης Δημαράς κ.λπ.) ο Θεοδωράκης ήταν ο άνθρωπος του επιχειρηματία και δεν είχε καμία σχέση με τον “Γκεβάρα” που θέλει να εμφανίσει σήμερα με τις δηλώσεις του για τους κυβερνώντες.

ΥΓ: Αγαθή τη τύχη, βρέθηκα πρόσφατα στο Διεθνές Ωδείο Αθήνας, για μια συναυλία της ομάδας σπουδαστών της σοπράνο Μάρθας Αράπη (γνωστή και από την ερμηνεία της σε έργο του αείμνηστου Γιώργου Τσαγκάρη). Τέσσερις κοπέλες και δύο νέοι, συνοδεία πιάνου, ερμήνευσαν άριες από έργα των μεγάλων κλασικών. Το να ακούς νέους να παρουσιάζουν τη δουλειά τους πάνω στο belcanto και την όπερα ήταν -στις μέρες μας- μια μεγάλη έκπληξη. Που συνοδεύτηκε με δεύτερη, καθώς μία από τις σπουδάστριες ήταν η Καλαματιανή Μαρία Τσώνη, η οποία, τραγουδώντας Νόρμα, άφησε δείγμα για μια εξαιρετική εξέλιξη στο δύσκολο δρόμο που έχει διαλέξει.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

  The article expresses the views of the author 

 iPorta.gr