Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

Αλλοτινές μου εποχές(*), του Αλέξανδρου Μπέμπη

Spread the love

Ο Αλέξανδρος Μπέμπης θυμάται… την μαγική ξεχασμένη εποχή που,εξ αιτίας της άγνοιας ενός εργάτη,εμφανίστηκε μπροστά μου ολοζώντανη.

 

”Αφεντικόοο, τι τα κάνω αυτά;”

”Ανακυκλώνονται ή να τα πετάξω;”

Γυρίζω και τι βλέπω.

Καμιά εικοσαριά βινύλια 45άρια.

Ευτυχώς που δεν γνώριζε ότι το βινύλιο δεν ανακυκλώνεται…

Η ιστορία παρά λίγο στα σκουπίδια.

 

Δεν παίζουν. Σπασμένα, ραγισμένα, γδαρμένα, ξεθωριασμένα. Αγέρωχα.

Δεν είναι λείψανα.

Είναι παράσημα.

 

Αντιγράφω κατά γράμμα ό,τι μπόρεσα να διακρίνω από τις ετικέτες και να νιώσω όλο το μεράκι που έκρυβαν.

 

HIS MASTER’S VOICE

ΟΛΑ ΜΑΤΑΙΑ ΟΛΑ ΨΕΥΤΙΚΑ

…ΡΩΝΗ-ΣΤ.ΚΑΖΑΝΤΙΔΗ

ΣΤΥΛ.(!!! δικά μου)ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ(πριν ο Στέλιος γίνει Στέλιος)

Συνοδ.Λαϊκής Ορχήστρας

RCA

ΧΑΣΑΠΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ Λατέρνα

(Διασκευή Στ.Χρυσίνη)

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΛΑΞΙΖΗΣ Αρμόνικα

και Λαϊκή Ορχήστρα

Διεύθ.Στ.Χρυσίνη

 

COLUMBIA

ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΝΟΧΗ Ζε’ι’μπέκικο

Χρ.Κολοκοτρώνη-Στ.Καζαντζίδη

ΣΤΥΛ.ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ-ΑΝΤΖΕΛΑ ΓΚΡΕΚΑ

Συνοδ.Λα’ι’κής Ορχήστρας

 

FIDELITY

Από την φωνοταινία(!!! δικά μου)της Φίνος Φιλμ

ΤΟ ΞΥΛΟ ΒΓΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ

ΕΧΩ ΕΝΑ ΜΥΣΤΙΚΟ τραγούδι

Αλ.Σακελλάριου-Μ.Χατζιδάκι

ΑΛΙΚΗ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ

Ορχήστρα υπό την Δ/σιν

Μ.Χατζιδάκι

 

POLYDOR

ΓΙΩΡΓΟΥ ΖΑΜΠΕΤΑ-ΚΩΣΤΑ ΜΑΝΕΣΗ

ΤΙ ΣΟΥΚΑΝΑ ΚΑΙ Μ’ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΕΣ

Π.ΤΖΑΝΕΤΗΣ

Δ/σις ορχ.Γ.Ζαμπέτα

 

HIS MASTER’S VOICE

ΓΥΡΙΣΕ ΠΑΛΙ(Ζειμπέκικο)

Κ.ΒΙΡΒΟΥ-Θ.ΔΕΡΒΕΝΙΩΤΗ

ΑΝΘΟΥΛΑ ΠΑΠΠΑ & ΑΝΤΩΝ.ΚΛΕΙΔΩΝΙΑΡΗΣ

Συνοδία Λαϊκής Ορχήστρας

 

COLUMBIA

ΔΙΑΜΑΝΤΩ-ΔΙΑΜΑΝΤΟΥΛΑ

(Γ.Μητσάκη)

ΣΤ.ΚΑΜΠΑΝΗΣ & ΠΙΤΣΑ ΝΕΓΚΡΙ

Συνοδ.Λα’ι’κής Ορχήστρας

 

Τι εποχή και εκείνη.

Πιτσιρικάδες έκθαμβοι και σαστισμένοι,τρέχαμε στο καφενείο μόλις νύχτωνε μετά τη μπάλα στην αλάνα, περιμένοντας τη στιγμή που θα πήγαινε κάποιος μεγάλος να βάλει δραχμή στο νεοφερμένο μαγικό,εξωγήινο μηχάνημα.

Με τα πολλά κουμπιά, με γράμματα και αριθμούς.

F 3, D 7, G 9

Κρεμασμένοι από εκείνο το τεράστιο γυάλινο κεφάλι του, τις πλάκες που γύριζαν μέχρι να σταματήσει στο F 3, στο D 7, στο G 9.

Και το μπράτσο που τις έπιανε, τις έβγαζε, τις γυρνούσε, τις ακουμπούσε και το άλλο μπράτσο που είχε τη βελόνα και τις έπαιζε.

Τρελαμένοι και αποσβολωμένοι με το ”τζουγκμποξ”.

 

Ύστερα ήρθαν τα ρομπότ…

 

(*) ”Αλλοτινές μου εποχές”

Στίχοι Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου

Μουσική Απόστολος Καλδάρας

Τραγούδι Στέλιος-και όχι ΣΤΥΛ.-Καζαντζίδης

 

 

 Αλέξανδρος Μπέμπης

 

 

 

 

SHARE
RELATED POSTS
Χρόνια πολλά, Μαμά!, της Ματίνας Ράπτη Μιληλή
Παπούτσια, της Μάρως Κακαβέλα
Ε.Π.Ε.* 2021 (*Ευχές Περιορισμένης Εμβέλειας), του Κωστή Α.Μακρή
2 Σχόλια
  • Κομπάρσος
    3 Δεκεμβρίου 2014 at 20:41

    Στο πατρικό σπίτι καμμια τριανταριά 45άρια ’60 και ’70 επιμελώς τοποθετημένα στις θέσεις τους σε ένα ηλεκτρόφωνο-πικάπ-μπαρ, αυτόματο παρακαλώ!
    Μόλις έγινε η χούντα ’67 η μάνα καταχώνιασε τα δισκάκια του Θεοδωράκη σε ντουλάπια και συρτάρια για επτά χρόνια!
    Ξέρεις τί κομμουνιστικά μηνύματα περνάνε με το “θα πάρω μιά βαρκούλα μανούλα μου…”!
    Τώρα όλα είναι πάλι στη θέση τους, ενώ η μαγική βελούδινη βούρτσα περνάει τακτικά απο πάνω τους και τα κρατάει ζωντανά.
    Το πικάπ όμως έχει παραδώσει το πνεύμα…

  • Γεροτάσος
    3 Δεκεμβρίου 2014 at 06:34

    Τελικά τό σπίτι σου ἔχει κρυμμένους θησαυρούς! Θύμισέ μου τή διεύθυνσή σου. Θά περάσω κάποιο πρωί πού θά λείπεις, νά πείσω τήν πόντια νά τούς ξεφορτωθεῖ.

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.