Άρης Μαραγκόπουλος

Ο κατακλυσμός των ημερών κατέστρεψε, χθες Κυριακή, το ιστορικό μονότοξο γεφύρι της Πλάκας στα Τζουμέρκα.

Άντεξε χρόνια και χρόνια. Δεν άντεξε την αδιαφορία.

Δεν άντεξε να μην καίγεται κανένας για την κατάστασή του χρόνια τώρα· να θεωρούν οι πάντες ότι θα ζει αιωνίως χωρίς να γίνονται τα αναγκαία για τη συνέχιση της ζωής του. (Όπως σε τόσα άλλα μέρη κατάφορτα με μνήμες σ’ όλη τη μικρή αυτή χώρα.)

Η ιστορική μνήμη σβήνει, ακόμα κι αυτή, όταν κανείς δεν της περιποιεί τις τιμές που έχει ανάγκη για να συγκρατηθεί όρθια.

Όταν ο κόσμος την αντικρύζει μονάχα ως μνημείο-μνήμα σφηνωμένο, χαρισμένο, καθηλωμένο αμετάκλητα στο παρελθόν, χωρίς καμία ανταλλακτική αξία, χωρίς ζώσα αξία για τη δημιουργική συνέχεια της άμοιρης κοινωνικής ζωής μας. Ακόμα κι η ιστορική μνήμη, ναι, σβήνει, σε εποχές όπως η δική μας.

Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author iPorta.gr

Βιβλίο: ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΣΕ ΔΕΚΑ ΠΡΑΞΕΙΣ”, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΦΙΛΝΤΙΣΙ