Αλέξανδρος Μπέμπη

Αγίασμα.

Τι λέξη κι’ αυτή. Τι πλούτος.

Επάνω της σμίλεψαν ποιητές.

Στην ιεροσύνη της ανακουφίστηκαν ψυχές. Ευφράνθηκαν καρδιές.

Σάμπως και διαφέρει η ποίηση από την πίστη.

Μόνο στη μεταφυσική προσέγγιση της ευλογίας.

Καλός λόγος για τους μεν,Θεία Χάρις για τους δε.Η ψυχή να μεγαλύνεται με όποιο τρόπο.

Αγίασμα Βοΐου Κοζάνης.

Όλος ο πλούτος της Ελληνικής γης.

Κι’ ας έχουν μείνει μόνο δύο κάτοικοι. Πριν λίγα χρόνια ήταν πέντε. Κάποτε εκατόν είκοσι.

Χάρμα οφθαλμών.

Πετρόχτιστα σπίτια του υπαρκτού πολιτισμού-και απουσία ανύπαρκτου ”πολιτισμού”-πάνω σε παραδεισένιο καμβά.

Σταυροβελονιά φύσης και ανθρώπων.

Εκεί και η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου με το θαυματουργό του αγίασμα.

Εκεί και ο κ.Αθανάσιος Παρτσάλης(ή Σάκης σκέτο) με το βραβευμένο δικό του.

Τον συναντήσαμε. Βιβλική μορφή. Σεμνή και ταπεινή. Θαρρείς και ντρέπεται γι’ αυτό που είναι. Γι’ αυτό που κάνει.

Και όσο ακούει ”καλά λόγια”, τόσο σεμνύνεται.

Και ας βραβεύονται τα κρασιά του στα Βερολίνα και τα Λονδίνα.

Ένας πλούσιος άνθρωπος. Εκεί όπου πλούτος σημαίνει μεράκι, προσφορά και ανιδιοτέλεια.

Όπως δίδαξαν οι γραφές. Και οι ποιητές.

Χημικός στο Λύκειο Τσοτυλίου(ήδη συνταξιούχος).Ποτοποιός.Γηροκόμος και νοσοκόμος.Μέχρι και ΕΚΑΒίτης για τους γέροντες συντοπίτες

του.

Του απόμεινε ένας.Οι υπόλοιποι τον ευλογούν από τον ουρανό.

Ομολογώ ότι δεν είμαι οινογνώστης για να περιγράψω,να αναλύσω την ποίηση του Σάκη.

Μιλώ μόνο με την ευφρανθήσα καρδία μου σε απευθείας ευλογία από τα χείλη, τη γλώσσα και τον ουρανίσκο.

Σαν κοινός θνητός.

Λίγα λόγια για τα κρασιά,αντιγραφή από τις ετικέτες.Εκλεκτές ποικιλίες,εγκατεστημένες σε ξερικά χώματα και ιδανικό μικροκλίμα.

ΛΕΥΚΟ

Αχνόξανθο, με πρασινωπές αποχρώσεις με πολυσύνθετο αρωματικό χαρακτήρα, μοναδική πυκνότητα και εκρηκτική επίγευση.

13%Vol. Πίνεται 10-12C, ιδανικό για ψητά ψάρια.

ΕΡΥΘΡΟ ΞΗΡΟ

Cabernet Sauvignon 13%Vol. Πίνεται στους 18C, ιδανικό για κυνήγι και ποικιλία κίτρινων τυριών.