Ο κ.Κώστας Λεφάκης είναι Αστρολόγος. Προηγήθηκαν σπουδές στη Φιλοσοφία, Ψυχολογία, στα Γαλλικά και Αγγλικά. Το 1973 συμπλήρωσε τις σπουδές του στην Αστρολογία στη Mayo School of Astrology.

Agenda 2020 από τον Κώστα Λεφάκη. Διαβάστε καθημερινά

Ο Άρης γίνεται ανάδρομος στις 9.9.2020 στο ζώδιο του Κριού και τετραγωνίζει την πολυαστρία στον Αιγόκερω. Παραμένει ανάδρομος μέχρι τις 14 Νοεμβρίου και γυρίζει ορθόδρομος πάντα στη θέση του στον Κριό μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου.

 Αυτό μπορεί να σημάνει έναν μεγάλο περιφερειακό πόλεμο. Η διάρκεια αυτού του τετραγώνου του Άρη με τη συζυγία Κρόνου – Πλούτωνα στον Αιγόκερω, θυμίζει μια άλλη όψη στην οποία ήταν δυσαρμονική η συμμετοχή του Κρόνου, ο οποίος βρισκόταν στην ίδια μοίρα με τον Ιανουάριο του 1991. Είναι τότε που ξεκίνησε η επιχείρηση «Καταιγίδα της Ερήμου». Και σε σχέση με άλλους αστρολογικούς παράγοντες, διαμορφώνεται μια σειρά δύσκολων όψεων εκείνο το διάστημα η οποία ερμηνεύεται ως εξής: ο συνδυασμός της επιβαλλόμενης αποστέρησης των δικαιωμάτων των μαζών, όσον αφορά το κοινωνικό κράτος και η ανυπαρξία παραγωγικού ιστού θα διαμορφώσει πολλά εθνικά αδιέξοδα. Με τη σειρά τους αυτά, θα προκαλέσουν βίαιες συμπεριφορές που θα έχουν σαν αποτέλεσμα καταστροφές τεραστίων επιπτώσεων.  Με δυο λόγια τα πράγματα θα έχουν φτάσει σε αρκετά δύσκολο σημείο και η έκρηξη ενός μεγάλου περιφερειακού πολέμου, αντίστοιχου του 1991, είναι πολύ πιθανή. Ο παγκόσμιος πόλεμος προς το παρόν αποφεύγεται, αλλά δεν παύει η όλη κατάσταση στον ουράνιο θόλο να προαναγγέλλει  ένα βαρύ κλίμα για τον ίδιο τον πλανήτη ακραιφνώς απειλητικό.

Προχωρώντας η χρονιά αυτή η οποία έχει μεν μια ενδιαφέρουσα Άνοιξη σε εξέλιξη αλλά ένα πιο επικίνδυνο δεύτερο εξάμηνο σε συνθήκες που θα αναπτυχθούν. Έτσι λοιπόν βρισκόμαστε σε μια χρονική περίοδο να κάνουμε έναν υπαρξιακό υπολογισμό για τα τελευταία σαράντα χρόνια και καταλήγουμε στην εξής σκέψη: το κατά πόσο το σύστημα που στήθηκε την περίοδο 1981 -1982 θα εξακολουθήσει να εκμεταλλεύεται τις επιστημονικές ανακαλύψεις και προόδους; Πόσο αυτό το σύστημα θα καταφέρει να ελέγχει την σίτιση, το πόσιμο νερό, τα φάρμακα, την ενέργεια και τους πόρους του πλανήτη;

Εκεί που έχουν φτάσει σήμερα τα πράγματα και σύμφωνα με τις πλανητικές όψεις που αρχίζουν εφέτος έναν νέο κύκλο ανάπτυξης, κάνουμε τη σκέψη πως η παγκόσμια κατάσταση έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο όπου οι επιλογές είναι, είτε για την έκρηξη μιας παγκόσμιας σύρραξης, ή κάποιας μορφής τακτικής υποχώρησης από πλευράς του ίδιου του συστήματος. Κάνοντας τη δεύτερη εκδοχή, το ίδιο το σύστημα για να διατηρήσει τα κεκτημένα του. Και τελικά φαίνεται πως θα το επιτύχει με τα διάφορα επικοινωνιακά τρικ που απευθύνονται στις μάζες και στα προβλήματά τους ανάλογα με τα γεωγραφικά σημεία που βρίσκονται.

Το ενδιαφέρον είναι πως το ίδιο το περιβάλλον εξέλιξης των τελευταίων δεκαετιών, είναι αυτό που δημιουργεί τις συνθήκες για να ξεπεραστούν τα εμπόδια στις διαπραγματεύσεις που αφορούν στον έλεγχο της υλοποίησης έργων παγκόσμιου βεληνεκούς.  Θα αναζητηθεί νέος τρόπος αξιοποίησης των γήινων πόρων, θα αλλάξει η διαθεσιμότητα των πληροφοριών για το παγκόσμιο δίκτυο προγραμματισμού και ελέγχου της προόδου. Άλλωστε έχει αναπτυχθεί με τη διάδοση της χρήσης του διαδικτύου ένα αόρατο για τους Επικυρίαρχους πλέγμα επιχειρηματικής επικοινωνίας και κοινωνικής δικτύωσης ανάμεσα στους λαούς. Αυτό το πλέγμα επηρεάζει τη λήψη αποφάσεων των κυβερνήσεών τους, τόσο σε ατομικό, όσο και σε συλλογικό επίπεδο. Το πλαίσιο αυτό, τα χρόνια που θα ακολουθήσουν θα διαμορφώσει συνθήκες που θα διευκολύνουν την επίτευξη συμφωνιών οι οποίες αφορούν το δημόσιο συμφέρον. Θα επιβάλλει την ένωση δυνάμεων για την υλοποίηση έργων εκσυγχρονισμού δικτύων μεταφορών, αλλά και διαχείρισης τοξικών αποβλήτων. Θα αντιμετωπίσει τέλος το μεγάλο ζήτημα του μεταναστευτικού με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε τα έργα αυτά να έχουν επιπτώσεις στην παγκόσμια διακυβέρνηση, αλλά και στο παγκόσμιο χρέος.

Υπάρχει σχέση ανάμεσα στο χτύπημα της 11^ης Σεπτεμβρίου 2001

και στις 9 Σεπτεμβρίου του 2020 που ο Άρης

γίνεται ανάδρομος στο τέλος του Κριού;

Διαβάστε, επίσης: Ωροσκόπιο Κορωνοϊού και Ελληνοτουρκικά: η τύχη της Ανθρωπότητας στέρεψε;, του Κώστα Λεφάκη

Βάζοντας στην εικόνα το χτύπημα των Διδύμων Πύργων και του Πενταγώνου, σε σχέση με την αστρολογική κατάσταση του Σεπτέμβρη του 2020 που ο Άρης μπαίνει σε ανάδρομη πορεία προκαλώντας σε δυσαρμονία την τριαστρία στον Αιγόκερω, (Πλούτωνας, Κρόνος, Δίας), μπορεί να σημάνει νέα αιματοχυσία, ή μπορεί να πει στους ισχυρούς του κόσμου: « κοίταξε να κλείσεις τις εκκρεμότητες με το παρελθόν και μην ξεκινάς κάτι καινούριο προτού γυρίσω ορθόδρομος». Βλέπουμε λοιπόν ότι ο Σεπτέμβρης του 2020 ενεργοποιεί πλανητικές όψεις της περιόδου 9 Σεπτεμβρίου 2001. Το τι θα ακολουθήσει λοιπόν, δεν έχουμε παρά να περιμένουμε να το δούμε.

Αν δούμε το αστρο-χαρτογράφημα του χτυπήματος των Διδύμων Πύργων σε συντεταγμένες Νέας Υόρκης θα παρατηρήσουμε πως οι γραμμές Σελήνης και Άρη περνούν από Ουάσιγκτον, Λονδίνο, Βρυξέλλες, Κωνσταντινούπολη, Άγκυρα, Δαμασκό και Ριάντ. Ο Άρης να κυβερνά τον δεύτερο και τον έβδομο οίκο (οικονομικά και διαφωνίες) και την Σελήνη, τον δέκατο οίκο του χτυπήματος (εξουσία, διακυβέρνηση) και με τον Άρη τότε να βρίσκεται σε αντίθεση με τη Σελήνη.  Αν δούμε τώρα την εικόνα του άστρο – χαρτογραφήματος της 9^ης Σεπτεμβρίου 2020 θα παρατηρήσουμε πως η γραμμή του Άρη, σημαδεύει ακριβώς το ίδιο δρομολόγιο όπως και στην περίπτωση του χτυπήματος των διδύμων πύργων και βάζει στο παιχνίδι την φορά αυτή και την Μόσχα καθώς η γραμμή του πλανήτη Ουρανού περνά από εκεί.  Επίσης ταυτόχρονα και από τις τρεις επαρχίες του νοτίου Πακιστάν που μαζί με τα στενά του Βοσπόρου, αποτελούν τον αδύναμο κρίκο της στρατηγικής εξουδετέρωσης της Ρωσίας.

Την ίδια περίοδο είναι και ο Ουρανός ανάδρομος που σημαίνει κίνδυνος πανούργας ανατροπής όσον αφορά στα θέματα του εκσυγχρονισμού των ενόπλων δυνάμεων ή και του ρόλου τους στο κοινωνικό κράτος σε παγκόσμιο επίπεδο.

Όπως είπαμε το 2020 είναι έτος κρίσιμων εκλογών τια τις ΗΠΑ και το διακύβευμα είναι το κατά πόσο η εθνοκεντρική στρατηγική του Τραμπ θα συνεχιστεί ή θα ξαναγυρίσουν τα πράγματα στο πρότερο καθεστώς. Πάντως η περίοδος Σεπτέμβριο – Δεκέμβριος 2020 διαμορφώνει ένα ουράνιο σκηνικό που έχει να κάνει με ξεκαθάρισμα λογαριασμών της ελίτ και φαίνεται πως θα αποκαλυφθεί – ή θα απειληθεί πως θα γίνει αυτό – , το τι πραγματικά έγινε με την ιστορία του τρομοκρατικού χτυπήματος της 11^ης Σεπτεμβρίου 2001. Αυτό μπορεί να γίνει είτε στα πλαίσια μιας πιθανολογούμενης άρνησης πληρωμής χρέους ή κρατικοποίησης κεντρικών τραπεζών.  Μπορεί όμως να γίνει και στα πλαίσια των ισχυρών του κόσμου, να αλλάξουν τα διάφορα καθεστώτα.

ΡΩΣΙΑ

Κάποιοι επιμένουν στην στρατηγική Brezinski. Το 2020 και οι πλανητικές του διατάξεις, σε σχέση με αντίστοιχες σημαντικές ημερομηνίες των τελευταίων δεκαετιών, αλλά και σε σχέση με τον ωροσκοπιακό χάρτη της χώρας, (22.10.1721), υπάρχει η πιθανότητα, η Ρωσία να υποστεί ένα ξαφνικό, βίαιο και καταστροφικό χτύπημα ( ή και περισσότερα), που θα προέρχεται από τα κέντρα που κατευθύνουν την παγκοσμιοποίηση και που θα στοχεύουν στη στέρηση εσόδων της από εκμετάλλευση ενεργειακών πόρων.  Τα κέντρα αυτά θέλουν να ελέγχουν τον παγκόσμιο ενεργειακό κλάδο. Το να προκαλέσουν ζημιά στη βιομηχανική υποδομή της Ρωσίας θα την οδηγήσουν  να πάρει μέτρα που θα ελέγχει τη νομισματική της πολιτική. Αυτό θα σήμαινε εθνικοποίηση της κεντρικής τράπεζας. Για να γίνει εθνικοποίηση απαιτείται αλλαγή ή αναστολή άρθρων του συντάγματος.

Προτού δούμε από πού μπορεί να προέρχεται το χτύπημα αυτό και που ακριβώς στοχεύει, αναφέρω πως η Ρωσία μπαίνει σε μια περίοδο καινούρια, καθόλου ήρεμη, μέχρι το 2024. Βάλλεται κεντρικό στοιχείο του ωροσκοπίου της, και αφορά στον κυβερνήτη της συμμετοχής της σε διεθνή πορεία, τις σχέσεις με τους συμμάχους της, την νομοθετική της εξουσία, την διαχείριση του δημόσιου ταμείου και τα σχέδια της χώρας για το μέλλον. Ο Ήλιος της Ρωσίας βάλλεται από τον διελλαύνοντα Κρόνο που αποτελεί κυβερνήτη της παραγωγικής υποδομής της χώρας και της αντιπολίτευσης. Αλλά και ο Πλούτωνας μέχρι το 24 από τον Αιγόκερω, θα συνεχίσει να της δημιουργεί δυσκολίες σαν κυβερνήτης του τραπεζικού της συστήματος.  Ο Άρης στη στασιμότητά του και στην οπισθοδρόμησή του στον Κριό, σε σχέση με γενέθλια και διελαύνοντα στοιχεία, σχηματίζει έναν μεγάλο σταυρό, ο οποίος δημιουργεί την στασιμότητα των εξελίξεων, ή την αύξηση των δυσκολιών. Ωστόσο η ηγεσία της χώρας θα εξακολουθήσει να τυγχάνει δημοτικότητας από το περισσότερο πλήθος. Δεν θα αποφευχθεί όμως ένα μπρα ντε φερ ανάμεσα στην ηγεσία της Ρωσίας και το διεθνές κατεστημένο, που μαζί με τις Αγορές, ελέγχει την ισοτιμία του Νομίσματός της. Αυτή η ισοτιμία καθορίζει την εισροή και την εκροή κεφαλαίων στη χώρα, ανάλογα το πόσο θέλει να στριμώξει την ηγεσία της χώρας σε άλλα θέματα. Αλλά αν δούμε και το χάρτη της σύγχρονης Ρωσίας 12.6.1990, όταν η ομοσπονδιακή Ρωσία, ψήφισε την απόσχισή της από την ΕΣΣΔ, η περίοδος 2021 – 2024 θα είναι δύσκολη με θεματολογία που προσομοιάζει με αυτή του χάρτη του 1721. Σαφή ένδειξη πολεμικής εμπλοκής από τον Αύγουστο έως τον Σεπτέμβριο του 2020 και μετά το 2021. Παρόλα αυτά, το 2020 θα επικρατήσει αρκετή ψυχραιμία στις απαντητικές κινήσεις της ηγεσίας, ενώ προβλέπεται μια πιο ξεκάθαρη απάντηση να δοθεί το 2021.

Ο αδύναμος κρίκος είναι το υπογάστριο της Ρωσίας.

Η λεγόμενη Μέση Ασία, ή STAN, μια και όλα τα κράτη της περιοχής αυτής είναι τουρκόφωνα ή μουσουλμανικά ( Τουρκμενιστάν, Αφγανιστάν, Καζακστάν). Είναι δε γνωστό πως η στρατηγική του Ερντογάν θέλει να ελέγξει τα κράτη αυτά για να εκμεταλλευτεί και τους φυσικούς τους πόρους, αλλά και την γεωστρατηγική τους θέση. Έχει όμως έναν αντίπαλο. Και αυτός είναι το Καζακστάν.

Το Καζακστάν (16.12. 1991, 2μμ, Άλμα Άτα), πέρα από τα πλούσια κοιτάσματα που διαθέτει είναι στρατηγικής σημασίας χώρα για το δρόμο του Μεταξιού και κατά συνέπεια περιλαμβάνεται στον στρατηγική σχεδιασμό του Βrezinski  που ακολουθεί η Δύση για να ελέγχει τη Ρωσία. Η επικρατούσα άποψη είναι πως οι Καζάκοι, Μουσουλμάνοι το θρήσκευμα, ανήκουν στην Τουρκική εθνότητα, όπως και οι Χαζάροι, (καταγωγή του Brezinski), όπως και πολλών άλλων «Αμερικανών», που ελαμψαν στις ΗΠΑ τις δεκαετίες ΄80 και ’90. Από την ανεξαρτησία της χώρας, το Καζακστάν, κυβερνιόταν από τον Nursultan Nazarbayev, μέχρι τον Μάρτιο του 2019 που παραιτήθηκε ξαφνικά,  ο οποίος ήταν παλιά καραβάνα του Σοβιετικού Πολίτ Μπυρώ. Την προεδρία ανέλαβε για πενταετή θητεία ο Kassym-Jormat Tokayev. Aπό άποψη ανάπτυξης της οικονομίας ο Nazarbayev, τα πήγε πολύ καλά, αλλά καθόλου καλά, όσον αφορά στα δικαιώματα των πολιτών της  χώρας.  Το Καζακστάν είναι ανάμεσα στις 15 πρώτες χώρες παγκοσμίως, σε ενεργειακά αποθέματα.  Έχει πολύ στενές σχέσεις με τη Ρωσία και στον οικονομικό και στον στρατιωτικό τομέα. Στην πράξη όμως ο Nazarbayev, ακολούθησε μια περίεργη πολιτική όσον αφορά στις σχέσεις με τη Δύση. 22.000 ΜΚΟ δραστηριοποιούνται στο Καζακστάν. Όλοι γνωρίζουμε ποιοι είναι αυτοί που τις κατευθύνουν, ενώ πολλά έχουν ακουστεί για τη νέα πρωτεύουσα Αστάνα, όσον αφορά τους συμβολισμούς των κτιρίων της και άλλα, πολλά. Νομίζω πως η ουσία πρέπει να βρίσκεται στο ότι οι Καζάκοι, πέρα από το ότι είναι Μουσουλμάνοι, είναι τουρκικό φύλλο, όπως και τα πρώτα τους ξαδέλφια, οι Χαζάροι. Ίσως γι  αυτό τους τράβηξε το αυτί ο Πούτιν το 2013, λέγοντας πως «ουδέποτε οι Καζάκοι είχαν ανεξάρτητο κράτος», που βέβαια προκάλεσε την αντίδραση του Nazarbayev, ο οποίος ανακοίνωσε τον εορτασμό της επετείου των 550 χρόνων, από την ίδρυση του Χανάτου, που σημαίνει βασίλειο, των Καζάκων και ταυτόχρονα απείλησε την απόσυρση της χώρας του από την Ευρασιατική Οικονομική Ένωση. Κοιτάζοντας τον κοινό χάρτη της Ρωσίας και του Καζακστάν διαβλέπω την κρίσιμη ανάμειξη και των ΗΠΑ και της Τουρκίας στη σχέση των δύο χωρών. Προβλέπω επίσης ένα παρασκήνιο αντιπαλότητας το 2020, αλλά τα πιο δύσκολα θα είναι το 2021 αν και δεν είναι λογικό να υπάρξει ανοικτή, πολεμική αναμέτρηση ανάμεσα στις δύο χώρες. Πάντως ξέρουν πολύ καλά οι επικυρίαρχοι του κόσμου ότι το Καζακστάν κάθεται επάνω σε μια μπαρουταποθήκη. Τόσο η Δύση, όσο και η Ρωσία, αλλά και η Κίνα,  η κάθε μια για δικά της συμφέροντα, θα προσπαθήσουν να ελέγχουν την κατάσταση μετά την αποχώρηση του Nazarbayev. Η χώρα θα αντιμετωπίσει θέματα τα επόμενα χρόνια με το τραπεζικό της σύστημα και το νόμισμα, που θα οφείλονται στην ανυπαρξία παραγωγικού ιστού να αναπληρώσει τις απώλειες του ενεργειακού τομέα. Η νέα ηγεσία θα αδυνατεί να βρει τους κεφαλαιουχικούς πόρους για επενδύσεις και για την κάλυψη των αναγκών του κοινωνικού κράτους, αλλά και των ενόπλων δυνάμεών της. Προβλέπεται ότι θα επιμείνει στην άρνηση να είναι δορυφόρος κάποιων από τα συμφέροντα των προαναφερθέντων. Το κακό είναι πως κάποιος θα μπορούσε να πει πως τα προβλήματα αυτά είναι και εμπόλεμα και άπτονται των συνόρων της χώρας και κατά συνέπεια, της πραγματικής της ανεξαρτησίας.

(συνεχίζεται αύριο…)