Υπάρχουν κάποιοι φίλοι και κάποιες φίλες με τους οποίους δεν είσαι «κολλητάρι», δεν είναι η πιο συχνή σου «παρεΐτσα» και δεν βγάζετε σέλφις μαζί.

Είναι κάποιοι φίλοι και φίλες που κι αν μια φορά στο τόσο συναντηθείτε, λέτε πάντοτε πράγματα καρδιάς και καθαρού νου.

Είναι μερικοί φίλοι και φίλες που σου παρέχουν απλόχερα το προνόμιο να μη νιώθεις μόνος.

Είναι ακριβοί φίλοι και φίλες αυτοί.

Ας τους χαιρόμαστε κι νιώθουμε προνομιούχοι γνωρίζοντας ότι είναι σπάνιο προνόμιο η παρουσία τους στη ζωή μας.

Εγώ τους και τις χαίρομαι με χαρά χαρούμενη.

Κωστής Μακρής

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author