Γιάννης Σιδέρης

Η παράνοια της πολιτικής ορθότητας ξαναχτύπησε : Δεν ασχολήθηκα και δεν θα έκανα ανάρτηση για την επιλογή της οικογένειας Τσίπρα να επιλέξει ιδιωτικό σχολείο. Ετσι κι αλλιώς τα ανώτερα οικονομικά στρώματα, ανεξαρτήτως πολιτικής θέσης, πάντα είχαν τον τρόπο τους στην μόρφωση των βλαστών τους. Έτυχε απλώς να πάρω μέρος σε μια σχετική συζήτηση.

Αλλά να διαβάζω ότι απαγορεύεται η κριτική γιατί ο μπαμπάς (πρώην και νυν φέρελπις πρωθυπουργός, ο οποίος κατακεραυνώνει ιδεολογικά και προγραμματικά την ιδιωτική εκπαίδευση, αλλα πάει τα παιδια του σε ιδιωτικό), διάλεξε ως καλός μπαμπάς, το καλύτερο για την οικογένειά του, και ότι με την κριτική στοχοποιούνται -λέει- τα παιδιά, δείχνει δυο πράγματα :

Είτε αυτοί είναι οπαδοί του Αλέξη και δανείζονται φερετζέ πολιτικής ορθότητας για να τον δικαιολογήσουν, είτε είναι ειλικρινείς αβροδίαιτοι φιλελέ και έχουν παρανοήσει τι σημαίνει η λέξη στοχοποίηση.

Το να κρίνεις τον Τσίπρα για την επιλογή ιδιωτικού, ενώ παρουσιάζεται ως διαπρύσιος κήρυκας της δημόσιας εκπαίδευσης, δεν ειναι καμιά στοχοποίηση του παιδιού. Ειναι κριτική για την ασυνέπεια του ίδιου- ασυνέπεια μεταξύ διακηρύξεων και έργων …

ΥΓ: χθες ο ΣΥΡΙΖΑ έβγαλε ανακοίνωση υπέρ της δημόσια εκπαίδευσης