Αλέξανδρος Μπέμπης 

Άνοιξη.

Ζωντανεύει η φύση. (Φέτος άργησε γιατί μπερδεύτηκε ο Χειμώνας).

”Ζωντανεύουν” και τετράποδοι φίλοι μας. Και μερικοί έρποντες.

Χελώνες, σκαντζόχοιροι, λαφιάτες.

Πιστοί στο ραντεβού τους, όπως κάθε χρόνο, για να (ξανα)χαρούν τη ζωή όπως κάνουν όλο το χρόνο σκυλάκια, γατάκια, αλεπουδάκια.

Συνεπής και ένας θρασύς απρόσκλητος κύριος με ασυνήθιστο ονοματεπώνυμο.

Μόλωχ της ασφάλτου.

Όλοι τον ξέρουν, κανείς δεν τον έχει δει.

Βλέπουμε μόνο τα έργα του.

Από όπου περνάει αφήνει πίσω του ξεκοιλιασμένα ζώα στην άσφαλτο. Ξεκοιλιασμένα ζώα στην άσφαλτο.

Μα πότε προλαβαίνει;

Πανταχού παρών.

Σε εθνικές οδούς. Σε επαρχιακές οδούς. Σε κοινοτικές. Σε ανηφόρες και κατηφόρες, σε ισιάδια και στροφές.

Εκτός αν είναι βοηθοί του οι κύριοι ”ΔΕΝ”.

ΔΕΝ πρόλαβα. ΔΕΝ είδα. ΔΕΝ αντιλήφθηκα. ΔΕΝ κατάλαβα. ΔΕΝ πρόσεξα.

Και ένας ”ΔΕ”, ο ΔΕ βαριέσαι.

Υ.Γ. Καραμέλα η αξιοπρέπεια στις μέρες μας.

Ζητάμε από κάποιους να τη σεβαστούν. Πολλοί από αυτούς-λένε για 25.000.000-θα έρθουν φέτος να μας επισκεφθούν.

Θα διαπιστώσουν ότι εμείς ΔΕΝ τη σεβόμαστε, γιατί αυτοί ξέρουν.

Πρόταση: 

Οι Δήμοι στους οποίους ανήκουν τουριστικοί και αρχαιολογικοί χώροι, δηλαδή όλοι, να βγάλουν στους δρόμους συνεργεία να μαζεύουν τα δύσμοιρα ζώα, που τα εγκαταλείπουν δολοφονημένα κάποια άλλα ζώα.

Τί;

Δεν έχουν λεφτά;

Ας το κάνουν χωρίς λεφτά. Για μια αξιοπρέπεια ζούμε. Και φωνάζουμε.