Ματίνα Ράπτη -Μιληλή

Από το μάτι έχει σκάσει άλογο. Τι ποιο άλογο; Ο Αστραχάν, ξέρω γω; Έχει σκάσει άλογο, το ξέρω από πηγή αξιόπιστη…στο όνομα θα κολλήσουμε τώρα, μπορεί να ήταν κι ο Ντορής. Το μάτι δεν είναι παίξε γέλασε κυρά απαυτούλα μου, το μάτι είναι πράμα σοβαρό. Κι αν δεν έχεις έναν άνθρωπο δικό σου, έμπιστό σου σα να λέμε, να ξέρει ένα ξεμάτιασμα μπαμπάτσικο, σαν τον Ντορή και τον Αστραχάν τον καψερό θα πας…σκασμένος.

Του βάλατε ματάκι…Ε, τί να σου κάμει κι η χάντρα άμα τον έχουνε ¨καρφώσει¨ τόσα μάτια μπαμπέσικα; Πα να πει γαλανομάτικα. Το γαλανό το μάτι είναι, να ξέρεις το πλέον επικίνδυνο…Θε μου βόηθα! Το ματάκι είναι αξεσουάρ σ΄αυτές τις περιπτώσεις. Τί βαριές.

Και τί αισθάνεται, για να καταλάβω και γω πώς θα δράσω. Κάτσε να πάρω το σημειωματάριο μου. Ακούω.

Χμ, είναι γεμάτος λακκούβες και έχει και έξτρα σκουπίδια δώθε κείθε; Μάλιστα.

Και εγκληματικότητα;! Σφαίρες, άβατα, ναρκωτικούλια; Και όπλα! Τί μου λες;!

Κι όταν βρέχει κυκλοφορείτε με τζετ σκι; Αυτό τώρα για να πούμε του στραβού το δίκιο μου ακούγεται διασκεδαστικό. Όχι, δεν γελάω. Ναι, καταλαβαίνω πως δεν έχουν την δυνατότητα όλοι να έχουν τζετ σκι. Για συνέχισε.

Και αισθάνεται ότι τον έχουν όλοι εγκαταλείψει; Πολύ ενδιαφέρον.

Α, και δεν έβγαλε δήμαρχο από την πρώτη Κυριακή; Απαπα, εκπλήσσομαι τώρα εγώ αλλά….αναμενόμενον.

Λοιπόν, απ΄όσα μου λες αγαπητή δημότισσα, ο δήμος σου είναι ματιασμένος τα μάλα, το δίχως άλλο. Κι αν δεν κάνετε κάτι και γρήγορα τονε βλέπω τέζα και μετά η κυρά μαμή η ίδια να έρθει, δήμαρχο της προκοπής δεν βλέπετε, κι αν δείτε θα ματιαστεί κι αυτός σύντομα,  πολύ το φοβούμαι. Σαν τον δήμαρχο της Λεστινίτσας που κοιλοπόναγε σαν γελάδα γκαστρωμένη. Τελικά αυτουνού ήτανε δυσπεψία, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία. Στο θέμα μας τώρα.

Κάτσε να κάνω μιά αναγνωριστική και σου λέω.

«Στα όρη στα άγρια βουνά, στα ξύλα στα λαγκάδια…πτου πτου τπου

Στης θάλασσας τα βάθη, πτου πτου, απ΄την συκιά να πίνεις…πτουυυυ

Στα άκαρπα δεντρά, στα καταβάθια της θάλασσας, εκεί που δεν λαλάει

πετεινός…πτου πτου πτου…»

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ  (Χασμουρητό διαρκείας)

Μάτι…μάτι καραμπινάτο….Χάλια έγινα! Αυτό δεν είναι μάτι κυρά απαυτούλα μου, αυτό είναι καρφί 45άρι!

Ναι, ναι είμαι σίγουρη. Δεν πεταλώνουμε τζιτζίκια κθρα τέτοια μου.

Και δεν το παθαίνουν μόνο δήμοι, το έχω ξαναδεί εγώ, τί να λέμε τώρα, τις κουμπάρες παίζουμε;  Καλέ αυτό, το ίδιο αυτό, αυτό με την ανημποριά, με την δυσκολία στην αναπνοή, την δυσκινησία, το παθαίνουν και πολιτικές παρατάξεις ολόκληρες!

Να αισθάνεσαι αδύναμος, να σου πάνε όλα στραβά, να μην μπορείς να συνεννοηθείς, να μην μπορείς να σηκώσεις κεφάλι…Μάτι λέμε. ΝΑ ένα μάτι, μετά συγχωρήσεως.

Με φώναξαν κάποτε να ξεματιάξω το ΠΑΣΟΚ. Μεταξύ μας αυτά τώρα γιατί δεν θέλω και να τους εκθέσω τους ανθρώπους. Τώρα είναι με το ΣΥΡΙΖΑ μερικοί και ίσως δεν θα ήθελαν να ακουστεί το όνομά τους. Καταλαβαίνεις, πέρασαν βέβαια και τόσα χρόνια…αν και ο κόσμος ξεχνάει. Τέλος πάντων, έτσι ενδεικτικά στο λέω για να καταλάβεις τί μπορεί να κάνει το κακό το μάτι.

Αλλά… για το ΠΑΣΟΚ ήταν πλέον αργά. Και δεν ξέρω ποιά μάγισσα της Σμύρνης το είχε ματιάξει το καημένο το κόμμα, αλλά εγώ δεν μπόρεσα να κάνω τίποτα! Τί λάδια, τί αγιασμοί, τί που καίγαμε σουσάμια στο κατώφλι και λέγαμε τα λόγια ανάποδα με τα μαλλιά ξέμπλεκα και τρεις κοκόρους στο κατοπι μας…Τίποτα. Να, τώρα  συνέρχεται λίγο, 7 χρόνια το μινιμούμ θέλει να ξεθυμάνει η γκαντεμιά,  αλλά τί να το κάμεις, μιά ζαβλακωμάρα…του ΄μεινε του κόμματος. Κουσούρι.

Γι΄αυτό σου λέω, τον δήμο σας ξεματιάξτε τον τώρα που είναι νωρίς, γιατί θα σας χαζέψει  και ό,τι και να του λέτε μετά  θα σας λέει «δεν μπορώ , έχω πονοκέφαλο».

Τα΄λεγα και στον Λεβέντη…Αγύριστο κεφάλι κι αυτός.

Και η επόμενη Κυριακή, τί είναι νομίζεις,  μέχρι να πεις  «Σουπερκαλιφράτζιλουςγουαιεξπιαλιντόσιους» έφτασε!

Φέρε ένα φλυτζανάκι με νερό και λίγο λάδι . Θα βάλω τα μεγάλα μέσα και θα του πατήσω εγώ ένα ξεμάτιασμα του δήμου, μα ένα ξεμάτιασμα και μετά θα πετάει! Στράκες θα κάνει! Λωζάνη θα τονε κάνω, να ντρέπεσαι να πατήσεις!

Αλλά  θαλασσιές χάντρες σε όλους, να ΄μαστε ξηγημένοι. Αλλιώς δεν μπορώ να σας εγγυηθώ τίποτα. Γιατί και στο ΣΎΡΙΖΑ τί νομίζεις πως έγινε; Μάτι. Μά-τι.  Και να πεις πως δεν τους τα΄λεγα; Βάλτε καμιά χάντρα θαλασσιά… ΄Ακουγαν ¨θαλασσιά¨ και πέταγαν φλύκταινες! Βρε καλό μου, βρε χρυσό μου, η θαλασσιά η χάντρα κάνει για το μάτι, άμα βάλεις κόκκινη χάντρα το πολύ πολύ να μην σε τρακάρουνε όταν αλλάζεις λάστιχο στην Εθνική οδό… Τίποτα.

«Εμείς δεν κάνουμε τέτοια μικροαστικά. Εμείς είμαστε επιστήμονες, εμείς δεν ματιαζόμαστε, εμείς δεν φοράμε τίποτα θαλασσί, εμείς δεν φοράμε γραβάτα,  εμείς δεν είμαστε σαν τους άλλους (άλλο που είμαστε αλλά δεν το λέμε παραέξω)»

Δεν με άκουσαν, δεν. Κι άμα δεν φοράς γραβάτα πού θα κρύψεις αρχηγέ μου το ματόχαντρο; Πού;;;

Και τώρα που έρχεται η Κυριακή…αλλά και την άλλη Κυριακή, στις 7 του μηνού, όχι τουτουνού, του αλλουνού, που θα βγούμε ξανά βόλτα με τις ταυτότητες στο χέρι, ένα ξεμάτιασμα πριν δεν θα βλάψει κανέναν. Σας το λέω με αγάπη.

Αν πρόσεξες αυτούς που την προηγούμενη Κυριακή (αυτή την κοντή γιορτή που λέγανε),   βρήκαν τις αίθουσες που ψήφιζαν με την μία και δεν ανεβοκατέβαιναν πάνω κάτω τους ορόφους των σχολείων μέσα στα νεύρα και χαμένοι στην αλφαβήτα…ε,κάποιος τους είχε ξεματιάξει πριν. Δεν θέλει και πολύ φιλοσοφία το πράμα.

Οπότε κάντε  όλοι ένα ξεμάτιασμα έτσι κι αλλιώς. Εσείς μπορεί να μην ξέρετε γιατί ξεματιάζεστε αλλά αυτός που σας μάτιαξε ξέρει.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr