«Οι ενδοφατριακές, διαφατριακές,  ενδοφυλετικές, θρησκευτικές συγκρούσεις στον Αραβικό αλλά και τον μουσουλμανικό κόσμο γενικότερα,  έχουν πολύ μακρά ιστορία. Ξεκινούν από τους Ασσασίνους της εποχής των Σταυροφοριών, εξελίσσονται στις εκκαθαρίσεις των Σιιτών από τα χαλιφάτα της Δαμασκού και της Βαγδάτης, στις συγκρούσεις διαφόρων σουνιτικών φατριών στην Αραβία στη φάση διάλυσης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας – στις διαχρονικές αντιπαραθέσεις αντίπαλων ισλαμικών ομάδων στη Βόρεια Αφρική κλπ. Το αίμα ποτέ δεν έπαψε να ρέει. Ανεξάρτητα από την ανάμειξη της Δύσης στην περιοχή (…) Στην πορεία της ιστορίας σημαντικοί θεωρητικοί του Ισλάμ επέλεξαν την απόλυτη  ρήξη με τους «απίστους» και την αφοσίωση σε αρχεγονικούς τύπους λατρείας κι επιστροφής και στα πιστεύω των πρωτοπόρων της μουσουλμανικής πίστης».

Αυτή είναι η άποψη ενός γνώστη των θεμάτων που άπτονται του Ισλαμικού κόσμου, του Α. Ανδριανόπουλου που φροντίζει να μας αποφορτίζει από τα γνωστά στερεότυπα ότι ο επιθετικός ισλαμισμός είναι πρόσφατο δημιούργημα και οφείλεται αποκλειστικά  στην πολιτική της Δύσης.

Το Ισλάμ είχε εν τη γενέσει της στο εσωτερικό του την δυναμική μιας πολεμικής θρησκείας, ασχέτως αν στη ροή του χρόνου δεν ήταν πάντα πολεμική θρησκεία. Όμως η όξυνση που παρατηρείται τις τελευταίες δεκαετίες, η πολεμική ιαχή που εκπέμπεται και αναρριπίζει τις ψυχές των πιστών του, από τα άγονα εδάφη των αραβικών χερσονήσων ως τις φτωχικές γειτονιές της υποσαχάριας Αφρικής και της Ασίας, οφείλεται και στην πολιτική της Δύσης.

Η Αλ Κάιντα, η Χεζμπολάχ, το ISISανδρώθηκαν  και απέχτησαν αρχική νομιμοποίηση στ’ αποκαΐδια του παλαιστινιακού, εκεί που Ισραήλ και ΗΠΑ με ζέση και ανοησία πριμοδότησαν τις ισλαμιστικές οργανώσεις (που τότε δεν έδειχναν τόσο εξτρεμιστικές),  για να υπονομεύσουν τις κοσμικές αριστερές, όπως την ΟΑΠ ή το Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Ηταν η αρχική μήτρα, καθώς πάνω στα νεκρά παιδιά των παλαιστινίων και τα ερείπια των σπιτιών, οικοδομήθηκε το αίσθημα της αδικίας, του αντιδυτικισμού και άνθισε ο θρησκευτικός φανατισμός που αποτελούσε το πλέον κύριο ενοποιητικό στοιχείο των ριζοσπαστικοποιημένων μουσουλμάνων .

Παρόμοια ανοησία επέδειξαν οι ΗΠΑ και με τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν. Τους υποστήριξαν για να αντιμετωπίσουν τους Ρώσους, μη διαβλέποντας ότι αναπτύσσουν κάτι οπισθοδρομικό και δραματικά ανεξέλεγκτο. Τελευταίο τους κατόρθωμα φυσικά η ανάδειξη του απάνθρωπου ISISπου συγκροτήθηκε από πολεμικούς πυρήνες τους οποίους βοήθησε ενθέρμως η Δύση προκειμένου να ανατρέψουν τον κακό δικτάτορα Ασαντ (χωρίς να κατανοήσουν ότι παρέμενε ο μοναδικός κοσμικός πόλος σταθερότητας στην περιοχή  μετά την ανατροπές στην Αίγυπτο, την Τυνησία και την Λιβύη).

Οι ΗΠΑ διατηρούν επίσης αγαστή σχέση με την Σαουδική Αραβία, την μεγάλη τροφοδότη των ένοπλων ισλαμικών δικτύων και των ισλαμιστικών ιεροδιδασκαλείων, των μεντρεσέδων όπου παράγονται οι μελλοντικοί πολεμιστές του Θεού.

 Ο εκκολαφθείς ένοπλος ισλαμισμός διοχετεύεται πλέον στην καρδιά της Δύσης, με ακρογωνιαία φυλάκια ανάδειξης «ελεύθερων σκοπευτών», τις ισλαμικές κοινότητες στα δυτικά αστικά κέντρα. Και αν οι επιθέσεις στους δίδυμους πύργους το 2001, στη Μαδρίτη το 2004 και το Λονδίνο το 2005 θα μπορούσαν να φαντάζουν σαν αντιιμπεριαλιστικές επιθέσεις την καρδιά του εχθρού,  οι εκτελέσεις του Παρισιού, και οι χιλιάδες μεταναστεύσεις ευρωπαίων μουσουλμάνων  και η συσστράτευση τους με τους πολεμιστές του ISIS, καταδεικνύουν ότι το μέτωπο του πολέμου εξαπλώνεται στην Ευρώπη.     

Σύμφωνα με μελέτη του Robert Leiken, διευθυντή σπουδών εθνικής ασφάλειας του Νιχon Center, το 25% των τζιχαντιστών τρομοκρατών που έδρασαν σε Ευρώπη και ΗΠΑ μεταξύ 1993 και 2004 (δηλαδή σε όχι τόσο φορτισμένες μέρες) ήταν πολίτες της Ε.Ε.  Στην Ευρώπη υπάρχει η Μουσουλμανική Αδελφότητα  η Αλ Κάιντα , τρομοκρατικές σαλαφιτικές ομάδες καθώς και πυρήνες σιιτικής τρομοκρατίας.

Ο δυτικός κόσμος εξελίσσεται πλέον σε εκκολαπτήριο τρομοκρατών. Ο νέος τύπος τρομοκράτη, δεν είναι κάποιος απελπισμένος που διανύει χιλιάδες χιλιόμετρα για να φθάσει στο Παρίσι ή τη Νέα Υόρκη. Γεννιέται, μεγαλώνει και σπουδάζει στην καρδιά της Ευρώπης, ανήκει στην δεύτερη ή και την Τρίτη γενιά, πολλοί από αυτούς μένουν στο περιθώριο, στρατολογούνται εύκολα και πολύ πιο εύκολα τους μεταλαμπαδεύεται το μίσος κατά της Δύσης και των αξιών της.

Δύσκολο για τον μέσο Ευρωπαίο πολίτη, ακόμη και για τον απλό μουσουλμάνο να κατανοήσει την ωμή βία του πολυπλόκαμου συστήματος φανατικών και βίαιων οργανώσεων που έχουν δημιουργηθεί μετά την Αλ Κάιντα. Απλώνονται από την Μέση Ανατολή μέχρι το Πακιστάν και το Αφγανιστάν, την Αφρική και την Ασία, ενώ πυρήνες τους δρουν τώρα στην Ευρώπη.

Το ραδιόφωνο της τζιχαντιστικής οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος χαρακτήρισε «ήρωες» τους δράστες της πολύνεκρης επίθεσης. «Οι ήρωες τζιχαντιστές σκότωσαν 12 δημοσιογράφους και τραυμάτισαν περισσότερους από 10 που εργάζονται στην εφημερίδα Charlie Hebdo, για να πάρουν εκδίκηση για τον προφήτη Μωάμεθ» είπε ο εκφωνητής!

Εμείς από αυτή την στήλη δεν έχουμε εύκολη λύση. Αναρωτιόμαστε όμως αν θα βρουν λύση οι υπουργοί Εσωτερικών της Ε.Ε., ο υπουργός Δικαιοσύνης των ΗΠΑ, ο επικεφαλής για την αντιτρομοκρατία στην Ευρώπη και άλλοι αξιωματούχοι, που θα συναντηθούν την ερχόμενη Κυριακή στο Παρίσι, προκειμένου να συζητήσουν τρόπους για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, έπειτα από την αιματηρή επίθεση.

Πολύ φοβούμαστε ότι λύση δεν θα βρεθεί. Το τζίνι βγήκε πλέον από το μπουκάλι:Η συνολική κατάσταση είναι θολή. Η διεθνής τάξη έχει διασαλευθεί. Σύνορα έχουν καταργηθεί από την ευρύτερη Μέση Ανατολή μέχρι την κεντρική Ασία, την Ουκρανία, την Υπερδνειστερία, την  Αμπχαζία. Όσο η Δύση θα εξαπολύει τυφλές πολεμικές επιχειρήσεις ανατρέποντας καθεστώτα και προκαλώντας χάος,  με εκατομμύρια πρόσφυγες, τόσο περισσότερο θα ριζοσπαστικοποιούνται τμήματα του μουσουλμανικού κόσμου. Η Δύση για πολλούς μουσουλμάνους έχει πάψει να είναι ο ελκυστικός προορισμός. Είναι ο απόλυτος εχθρός.  

Γιάννης Σιδέρης