Ο κος Βασίλης Οικονομόπουλος είναι Ταξιάρχος ε.α.

«Τις  ψέγει  τον  Ηρακλέα;»  (Είχε  αναρωτηθεί  ο  Διογένης  ο  Κυνικός …)

Με  νωπές  ακόμη  τις  «κρίσεις»  στην  ηγεσία  των  Ε.Δ.,  παρακολουθώ  με  ιδιαίτερη  απορία  δημοσιεύσεις  (ευτυχώς  μεμονωμένες)  που  εστιάζουν  στον  απερχόμενο  Αρχηγό  ΓΕΣ Αντιστράτηγο Αλκιβιάδη Στεφανή. Με  δήθεν πληροφορίες  «εκ των έσω» (!), κάνουν λόγο για τους  λόγους που  οδήγησαν  στην  απόφαση  των  κκ  Πρωθυπουργού  και  ΥΠΕΘΑ  για  την  αποστρατεία  του  Αντιστρατήγου  Αλκιβιάδη  Στεφανή. Με επιχειρηματολογία που θα χαρακτήριζα  ανεδαφική, έως και «φαιδρή», και με μία άκρως αρνητική, μηδενιστική κριτική, πρόσφατα δημοσιευμένο άρθρο επιχειρούσε να μας πείσει ότι τα δύο τελευταία χρόνια της καριέρας του, ο πρώην Αρχηγός υπήρξε όσο παραγωγικός είναι ένας ασθενής στην εντατική μονάδα κάποιου νοσοκομείου, ευρισκόμενος σε κωματώδη κατάσταση! (Εδώ το άρθρο…)

Για  αυτόν  τον  υπερήφανο, χαρούμενα   απερχόμενο  Α/ΓΕΣ,  («ευδοκίμως  τερματίσαντα»  κατά  τους  προϊσταμένους  του,  προφανώς  αδοκίμως  κατά  τον  αρθρογράφο),  που  με  30  μόνο  λέξεις  «αποχαιρέτισε»  τα  41  χρόνια  προσφοράς  του  στον  στρατό, (δίνοντας σάρκα και οστά στη φράση του  Επίκτητου  που  έλεγε ότι «οι  κράτιστοι  των  ανθρώπων  βραχυλογώτατοι!»),  σεβόμενος  «ως  πιστός  και  φιλότιμος  στρατιώτης»  την  απόφαση  την  Πολιτικής  Ηγεσίας,  αναρωτιέμαι,  χωρίς  να  μπορώ  να  εξηγήσω  τις  προθέσεις  αυτής  της  αρθρογραφίας!

Θέλει  άραγε  να  τον μειώσει ή να  ταχθεί εμμέσως   υπέρ  της  «ορθότητας»  των  κρίσεων;  Επιθυμεί να  εξάρει  τα  προσόντα   ή   να  στρέψει  τα  φώτα  της  δημοσιότητας  ίσως  μακριά  από  τις  αδιαθεσίες  του  νέου  Α/ΓΕΣ;  Μήπως πάλι υπάρχει  κάποιος  άλλος  λόγος, τον οποίο δεν  μπορώ  να  φανταστώ,  όπως  προσωπική  εμπάθεια; Αποδεχόμενος ότι τα πραγματικά κίνητρα μένουν γνωστά μόνο στον αρθρογράφο, και αφήνοντας στην άκρη τις όποιες αθώες ή πονηρές  υποθέσεις θα  μπορούσα  να  κάνω,  παραθέτω αμέσως παρακάτω ό,τι κατά τη γνώμη μου θα είχε κάποια αξία και θα ήταν πιο λογικό να  διαβάζουμε  αυτές  τις  μέρες.

Λογικό  θα  ήταν να  γίνονται  αναφορές  στα  προσόντα  της  νέας  Ηγεσίας∙  στην  αξιοκρατία  και  στην  αντικειμενικότητα  που  την  ανέδειξε, καθώς και  στα  συγκριτικά  πλεονεκτήματά της! Ένα τέτοιο άρθρο θα έκανε, όχι  μόνον  όσους  έχουν  ιδιαίτερο  ενδιαφέρον  κι  ανησυχία  για  τις  Ένοπλες  Δυνάμεις , αλλά  όλους  τους  Έλληνες να  αισθάνονται υπερήφανοι  για  τον  στρατό  μας και ασφαλείς!

Χρησιμότερο θα ήταν,  δημοσιογράφοι ασχολούμενοι  με  τα  στρατιωτικά  θέματα  που  τους  ακούμε  και  τους  διαβάζουμε  εδώ  και  χρόνια,  να  κάνουν  ρεπορτάζ  για  το  πώς  «διάβασαν»  οι  γείτονές  μας  τα  «νέα» πρόσωπα στην  Ηγεσία. Αυτό,  από  μόνο  του συνιστά, αν μη τι άλλο, την καλύτερη  αξιολόγηση-απόδειξη για το αν  οι  «κρίσεις»  ήταν  τελικά  καλές  ή  κακές, ωφέλιμες ή μη  για  την  χώρα  μας!

Ωστόσο, όσο και αν προσπαθώ, δεν μπορώ να βρω τη χρησιμότητα στην αρθρογραφία γύρω από το όνομα του απερχόμενου Αρχηγού κου Αλκιβιάδη Στεφανή όταν αυτή στοχεύει -όχι την αναγνώριση της προσωπικής συμβολής του στο λειτουργία του Ελληνικού Στρατού- αλλά στο να απαξιώσει το έργο του. Αντίθετα,  η αξιολόγηση της προσφοράς του πρώην  Αρχηγού, ο οποίος έβαλε την προσωπική του σφραγίδα στην «Αρχηγία» θέτοντας  πολύ ψηλά τον πήχη της  «Στρατιωτικής Ηγεσίας», θα είχε  ωφελιμότητα,  στο να αποτελέσει ένα καλό πρότυπο για τους επόμενους, μέχρι την ανάδειξη κάποιου ακόμη καλύτερου, ο οποίος και θα γίνει παράδειγμα για τους μεταγενέστερους κ.ο.κ.

Θα ήθελα να υπενθυμίσω, ότι σοφότερο θα είναι ό,τι δημοσιεύεται να έχει κάποια αξία. Στο τέλος μιας σταδιοδρομίας, η οποία κατά γενική ομολογία, και όχι μόνο βάσει της προσωπικής άποψης του γράφοντος, έκλεισε με πρόσημο θετικό, οιαδήποτε προσπάθεια υποτίμησης του έργου μοιάζει εντελώς άστοχη, αχρείαστη και κάνει  όλους τους συναδέλφους των Ενόπλων Δυνάμεων που μόνο ένα καλό λόγο είχαν να πουν για τον  Αντιστράτηγο  Αλκιβιάδη  Στεφανή,  να  νοιώθουν  άβολα.

Οπότε  εύλογα  έρχεται  στη  μνήμη  μου  το  ερώτημα  του   Διογένη του  Κυνικού: «Τις  ψέγει  τον  Ηρακλέα ;»  και  παραφράζοντας  το:  «Τις  ψέγει  τον  Στρατηγό», εννοώντας φυσικά «ποιος,  είναι  δυνατόν  να  κατηγορήσει,  τον  Στρατηγό  των  Στρατηγών;»

Συνοψίζοντας,  θέλω  να  ευχηθώ  στο  νέο  Αρχηγό ΓΕΣ  να  αναρρώσει  ταχύτατα, να έχει μία καλή σταδιοδρομία  και  χαλκέντερος  πλέον  σαν  τον  προκάτοχό  του,  «καταθέτοντας  το  δικό  του  στρατιωτικό  κεφάλαιο»  να  επιτελέσει  σπουδαιότερο  και  θαυμαστότερο  έργο από  εκείνον,  θέτοντας  ακόμη  πιο  ψηλά  τον  πήχη,  για  το  καλό  της  πατρίδας  μας,  για  το  καλό  όλων  μας!

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.   

  The article expresses the views of the author  

   iPorta.gr