Παρακολουθώντας μπόλικα χρόνια τις αθλητικές μεταδόσεις από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση, μου είναι δύσκολο να παραδεχτώ ότι τα ελληνικά που φτάνουν στ’ αυτιά μου είναι τα δέοντα ή το συντακτικό που χρησιμοποιείται παραπέμπει σε άτομα με καλλιέργεια και γνώση του αντικειμένου. Αίφνης, εκείνο το «η μπάλα χτύπησε στο αριστερό –ή δεξί- δοκάρι», έχει γίνει καθεστώς. Το αναφέρουν σχεδόν οι πάντες. Μα, διάβολε, είναι δυνατόν να αγνοούν ότι την εστία αποτελεί ΕΝΑ ΔΟΚΑΡΙ το οποίο στηρίζουν δύο στύλοι; Το μείζον πρόβλημα δεν είναι η αμάθεια, αλλά η μηδενική προσπάθεια βελτίωσης από (κυρίως) τους ραδιοφωνατζήδες. Προφανώς θα βρέθηκαν τυχαία ή ένεκα προσόντων πίσω από το μικρόφωνο. Προφανώς θα (συν)εργάζονται χωρίς αποδοχές κλπ,. Αυτό όμως δεν αποτελεί δικαιολογία.
Οι αθλητικές μεταδόσεις, μολονότι φέρνουν τα περισσότερα διαφημιστικά έσοδα στα κανάλια, εντούτοις δεν συγκινούν την εργοδοσία ώστε να προσέξει το προϊόν, προσφέροντας στο κοινό καλή συμπεριφορά των συνεργατών της. Στον τηλεοπτικό ΣΚΑΙ, η σφιχτή και καλά οργανωμένη κυριακάτικη ενημερωτική εκπομπή, δυστυχώς αυτοκαταστρέφεται με το ειρωνικό ύφος (και τα αντίστοιχα σχόλια) του βασικού παρουσιαστή (λες και το ποδόσφαιρο είναι χαβαλές…) αλλά και την έλλειψη στρωτών ελληνικών του σχολιαστή των διαιτητών. Εκείνο το ΕΣΜΠΡΩΞΕ, φίλε μου δεν αντέχεται με τίποτα, αλλά κανείς δεν το έχει επισημάνει στον…καθηγητή διαιτησίας να το αποφεύγει. Παρεμπιπτόντως, ο εν λόγω σχολιαστής δεν χαμογελάει ποτέ, αλλά εντάξει, μπορεί να μην το έχει ο άνθρωπος…
Παλιά, όταν κυριαρχούσε στις μεταδόσεις ο πρώην δεξιός ευρωβουλευτής (άλατις!) Μανώλης Μαυρομμάτης, η διαδικασία ήταν τουλάχιστον κάπως διασκεδαστική. Για παράδειγμα, τον άκουγες να λέει «με το δικό μας χρονόμετρο το ματς έχει λήξει» και αναρωτιόσουν σε πόσα χρονόμετρα οφείλει να υποκύπτει ο αγώνας. Μάλλον αυτή η επιμονή του καλτ συναδέλφου, υποχρέωσε την ΦΙΦΑ να θεσπίσει τον ορισμό του χρόνου καθυστερήσεων στις αναμετρήσεις, αχρηστεύοντας το ρολόι χειρός οποιουδήποτε μπαγαμπόντη.
Αλλά το θέμα είναι μεγάλο (και με…προεκτάσεις), οπότε θα χρειαστεί κάποια στιγμή να επανέλθω…
Ο Γιώργος Αρκουλής γεννήθηκε στον Πειραιά. Έχει υπηρετήσει την (αθλητική) δημοσιογραφία από το 1969 και έχει γράψει τα εξής βιβλία:
SHARE
Στηρίξτε-Ενισχύστε την iΠόρτα με τη δική σας χορηγία…
Το σκίτσο είναι του Βαγγέλη Παυλίδη
