Για όσους δεν γνωρίζουν να πω ότι ζω στην Νέα Υόρκη για σχεδόν μισό αιώνα, για την ακρίβεια στις 4 Ιουλίου έκλεισα 49 χρόνια μακριά από την πατρίδα.

Θέλω επίσης να πω ότι τα χρόνια και η απόσταση δεν με απομόνωσαν ποτέ από τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα.

Όλα τα χρόνια είχα καθημερινή ενημέρωση μέσω του τύπου, -αργότερα και τηλεοπτική -προσωπική και τακτική επικοινωνία με άτομα που έμεναν Ελλάδα και ασφαλώς επισκέψεις.

Η απόσταση πολλές φορές βοηθάει στο να βλέπουμε τα πράγματα πιο καθαρά, αμερόληπτα δίχως πολιτικές ιδεοληψίες και να τα “διαβάζουμε” στην σωστή τους διάσταση. Είναι σαν να κολλήσεις ένα βιβλίο πολύ κοντά στο πρόσωπο σου, όπου είναι σίγουρο ότι θα δυσκολευτείς ή και δεν θα μπορέσεις να το διαβάσεις. Πρέπει να βάλεις κάποια απόσταση για να το διαβάσεις.

Ο λόγος που έκανα αυτή την εισαγωγή είναι ότι θα ήθελα να κάνω ορισμένες παρατηρήσεις πάνω στις καταστροφές -ανθρώπινες και θεϊκές -που πλήττουν την Ελλάδα κατά διαστήματα.

Να πω επίσης ότι πυρκαγιές, πλημμύρες, σεισμοί, κλπ συμβαίνουν σε όλο τον κόσμο. Η διαφορά στον όγκο ζημιών και απώλειας ζωών από χώρα σε χώρα έγκειται στο πόσο οργανωμένη -με πρόγραμμα-και έτοιμη είναι η πολιτεία για να τις αντιμετωπίσει.

Στην Ελλάδα όλα τα χρόνια- μα όλα- κάθε φορά που έχουμε κάποια καταστροφή, ως πολίτες πέφτουμε από τα σύννεφα με την ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού.

Στην ερώτηση μου τι κάνουμε -και παλι ως πολιτες -επι του θέματος της προστασίας μας τι θα μου πείτε;

Την απάντηση σας την φαντάζομαι:-“Τίποτα, μας κοροϊδεύουν με ψέματα οι εκάστοτε εκλεγμένοι κυβερνώντες και πάει λέγοντας”!

Δίνουμε την εικόνα του ευκολόπιστου και απατημένου και μετά πάμε πλαγίως να “τακτοποιήσουμε” τα προσωπικά μας όπως-όπως χρησιμοποιώντας τους ίδιους “ανέντιμους” πολιτικούς ή γιατρούς ή οποιουδήποτε άλλου “διευκόλυνση” χρειαζόμαστε. Οι περισσότεροι έχουμε ασελγήσει κατά συρροή επάνω σε αυτή την πολύπαθη χώρα.

Και επειδή σχεδόν όλοι το κάνουν, ο άλλος σου λέει “εγώ τι, μαλάκας είμαι”; Ξέρετε κάτι, στην τελική ναι, είμαστε όλοι, μα όλοι μαλάκες!

Εγω προτείνω κατι άλλο. Για να εχουμε οργανωμένο κράτος και κυβέρνηση πρέπει πρώτα να εχουμε οργανωμένους πολιτες που συμμετέχουν και απαιτούν δράσεις χρησιμοποιώντας την ψήφο τους ως μοχλό πίεσης για το συλλογικό καλο.

Δυστυχώς στην Ελλάδα ακόμα ενεργούμε ατομιστικά. Με λίγα λόγια “ο σώζων εαυτόν σωθήτω”! Κι αυτό ίσως είναι το μεγαλύτερο ελάττωμα της φυλής μας για να προχωρήσει μπροστά ως σύνολο, αλλά συνάμα είναι και το μεγαλύτερο προτέρημα για να προοδεύσει κανείς ατομικά. Αυτό το ατομικό προοδευτικό προτέρημα όμως βρίσκει γόνιμο τόπο μόνο σε κοινωνίες που είναι οργανωμένες κατά τέτοιον τρόπο όπου η αξιοκρατία και η ατομική πρωτοβουλία ενισχύονται και ο καθένας μπορεί να φτάσει στο μέγιστο των ικανοτήτων του υπηρετώντας σε τελική ανάλυση το συλλογικό καλό, όλη την κοινωνία. Στην Ελλάδα αυτό το ατομικό προτέρημα είναι η τροχοπέδη μας.

Οι πολιτικοί μας δεν έρχονται από τον Άρη, είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, είμαστε εμείς. Αν υπάρχει κατάπτωση αξιών στην πλατεία Κλαυθμώνος το τε σίγουρα θα υπάρχει και στην πλατεία Συντάγματος!

Ας επιστρέψω στην σημερινή κατάντια μας όπου έχουμε και πάλι μια κυβέρνηση που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα σε ανικανότητα από τις περισσότερες προηγούμενες.

Η καταστροφη της Ελλάδας άρχισε προ πολλών ετών και απλώς συνεχίζεται διότι αδυνατούμε -κυρίως λόγω νοοτροπίας -να απαιτήσουμε να στηθεί το κράτος σωστά και να το ακολουθήσουμε.

Η αυτογνωσία και αυτοκριτική ειναι βασικά  συστατικά για την πρόοδο μας.

Τι να το κάνω που οι περισσότεροι σε ηγετικές θέσεις σήμερα κι ανέκαθεν είναι σπουδαγμένοι στην Δύση όπου είδαν πώς δουλεύει μια οργανωμένη κοινωνία και επιστρέφουν να κυβερνήσουν/διοικήσουν με ανατολίτικα τερτίπια;

Όσο για τον Τσίπρα -για να πούμε και του στραβού το δίκιο – και την παρέα του δεν περίμενα τίποτα πρωτοπόρα και ειδικά έργα και θαύματα περισσότερα από όλους τους προηγούμενους διότι το μαγαζί μπορεί να είναι γωνία αλλά είναι στημένο λάθος και συνεχίζει να είναι λάθος γιατί όλοι είμαστε λάθος.

Αυτό όμως που θα περίμενα -και δεν έγινε δείχνοντας την μικρότητα του ως ηγέτης -ήταν μια άμεση επίσκεψη την αμέσως επόμενη μέρα το πρωί στους πληγέντες και να ζητούσε μια ειλικρινή συγγνώμη για την πολιτεία του από τους πολίτες που του εμπιστεύθηκαν την ζωή τους.

Γιώργος Σαράφογλου

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του

Το άρθρο εκφράζει τις απόψεις του συγγραφέα
iPorta.gr