Κοινωνικά προβλήματα υπάρχουν πολλά. Τα Δελτία των ειδήσεων φροντίζουν να τα συντηρούν πάντα στην κορυφή του ενδιαφέροντος πιστά σε ένα τρίπτυχο θεματολογίας που περιλαμβάνει το χρήμα το σεξ και την βία ως εγγύηση για μια αξιοπρεπή τηλεθέαση. Υπάρχουν προβλήματα που γεννά η κρίση, προβλήματα που γεννά η ανθρώπινη φύση και προβλήματα που γεννά η ίδια η φύση. Στην κορυφή η ανεργία, η φτώχεια, η βία, η μόλυνση του περιβάλλοντος, ο Ρατσισμός και τόσα άλλα που μπορούμε να μιλάμε μια ολόκληρη ζωή για την ζωή που φτιάξαμε ή που μας φτιάξανε.

Υπάρχει βέβαια και ένα θέμα που αριστοτεχνικά αποφεύγουν να σχολιάσουν τα Δελτία ειδήσεων και ποτέ δεν θα το δείτε ούτε σε ζωντανή μετάδοση με τον αγχωμένο νεαρό δημοσιογράφο να τρέμει να επαναλάβει τα όσα έχει πει πριν από αυτόν ο κεντρικός παρουσιαστής (γιατί ο παρουσιαστής του δελτίου ξέρει τα πάντα), αλλά ούτε θα βρείτε στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων (όσοι ακόμη αγοράζετε εφημερίδες). Το φυσερό του κηπουρού!!!

«Ας είμαστε ευγνώμονες σ’ αυτούς που μας δίνουν χαρά. Είναι οι κηπουροί που κάνουν την καρδιά μας ν’ ανθίζει», έχει γράψει ο Μαρσέλ Προυστ αλλά από την εποχή του μέχρι σήμερα με τους φιλήσυχους κηπουρούς με το ψάθινο καπέλο, το ψαλίδι και την τσουγκράνα, έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι και τώρα έχουν γίνει οι …κακοί μας δαίμονες…Πού να ήξερε ο Προυστ πως οι σημερινοί κηπουροί θα έκαναν εν έτει 2018 τέτοιον σαματά.

Ναι, το φυσερό του κηπουρού, το βάρβαρο ξυπνητήρι μας και ο μόνιμος σύντροφος της ζωής μας. Και μην που πείτε πως μπορείτε να αντέξετε για πολύ ώρα το ακανόνιστο μαρσάρισμα του φυσερού των φύλλων. Για μένα τουλάχιστον ανήκει στην κορυφή των μισητών μου πραγμάτων που κάνουν θόρυβο, ένα από τα περισσότερο βάρβαρα μηχανήματα της εποχής μας, που έχουν μετατρέψει τον κηπουρό από έναν πράο, υπομονετικό και καλόκαρδο άνθρωπο της φύσης, σε έναν βάνδαλο χούλιγκαν με ένα παπάκι με κομμένη εξάτμιση στα χέρια που επιτίθεται σαν τον μανιακό δολοφόνο με το πριόνι στα φυτά των κήπων.

Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί εγκατέλειψε την τσουγκράνα, δεν είναι τόσο μεγάλη η έκταση που έχει να καλύψει, ή μάλλον σίγουρα έχω πια καταλάβει πως η μεταλλική αυτή σκούπα είναι για τους ερασιτέχνες που βαριούνται και ένας βαριεστημένος και όχι επίμονος κηπουρός είναι αυτός που δολοφονεί τον χρόνο. Και παίρνει μαζί του και μας παραμάζωμα στην δονκιχωτική του προσπάθεια να δαμάσει το χρόνο, ελαχιστοποιώντας κάθε χρονοβόρα διαδικασία.

Σχεδόν εξαφανίζοντας τον εαυτό του για χάρη της γρήγορης συνεχούς κίνησης αγνοώντας βέβαια πως η εσωτερική ζωή της ανθρώπινης συνείδησης έχει το δικό της ιδιόρρυθμο ρολόι, που καμία σχέση δεν έχει με τον καθιερωμένο μετρητή του καθημερινού υλιστικού χρόνου. Αυτή η θηριώδης ιλιγγιώδης επιταχυνόμενη κίνηση που υποβάλλεται από μια μόνιμη εμμονική ανυπομονησία για το αύριο χωρίς να αντιλαμβανόμαστε τίποτα από το σήμερα. Ξέρω πως οι κηπουροί δεν θα με καταλάβουν…

Εσείς όμως;

Νίκος Βασιλειάδης

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr