Σε σένα

που απ’ το πρώτο φως μου ήρθες

ως το στερνό, φύλακας οδηγός μου

ως λυτρωτής, κι ως άλλος εαυτός μου

σωπαίνω άγγελέ μου.

Σε σένα

που μετάβαση επιτρέπεις

να στρέφει ο λογισμός μου στην γαλήνη

και που μοχθείς, φθόνος μην με μολύνει

σωπαίνω άγγελέ μου.

Σε σένα

που εξωθείς την μοναξιά μου

κι οπλίζεις την ψυχή με αγάπης τόξα

που με οδηγείς χωρίς πυξίδα στην στεριά μου

σωπαίνω άγγελέ μου.

Σε σένα

που μωρία δεν δικάζεις,

δεδηλωμένες αμαρτίες που σηκώνεις

παρανομείς απ’ Τον Θεό και με γλυτώνεις

σωπαίνω άγγελέ μου.

Σε σένα

που ό,τι οφείλω το διαγράφεις,

κι απ’ την αρχή ανακουφίζεις τους λυγμούς μου,

που αγόγγυστα σηκώνεις τους σταυρούς μου

σωπαίνω άγγελέ μου.

Σε σένα

που φωτοβολείς σκοτάδια,

να γίνουν τροφοδότες να ξορκίσω

το πονηρό γοργά να αναγνωρίσω

σωπαίνω άγγελέ μου.

Συνηγορείς υπέρ μου κι υπογράφεις,

να συγχωρώ τους άμορους εχθρούς μου,

κι υποφερτός φαντάζει ο κόσμος και ο νους μου

σωπαίνω άγγελέ μου.

Και αν μακραίνουνε οι πράξεις μου από εσένα

στων ιερών και στων αμόλυντων την δίκη

κρύψε με στα φτερά σου τα παρθένα

εκεί, που απ’ την αρχή η ψυχή ανήκει.

Η Ελένη Χατζηπέτρουείναι επίτιμο μέλος της ΔΕΕΛ καθώς και επίτιμο μέλος της Ακαδημίας της Φλωρεντίας. Ενδιαφέροντα: Ποιητικές συλλογές, πεζά κείμενα, λογοτεχνικά κείμενα, ζωγραφική.