Η άδολη αγάπη στην πατρίδα της κυράς τη Ρω, έγινε σημαία ευκαιρίας για τον υπουργό Άμυνας, Πάνο Καμμένο, ώστε να εκμεταλλευτεί επικοινωνιακώς ένα… μη συμβάν, για να απευθυνθεί στην συγκινησιακή φόρτιση του λαού, χρησιμοποιώντας ένα πρόσωπο που έχει περάσει στην εθνική αφήγηση. «Τη κυρά της Ρω δεν την ενοχλεί κανείς» έγραφε το (εντεταλμένο;) tweet που αναπαρήγαγε.

Πληροφορίες μας από στρατιωτικούς κύκλους επιβεβαιώνουν ότι ουδέν ασυνήθιστο συνέβη. Στη Ρω απλώς οι Έλληνες στρατιώτες άκουσαν θόρυβο ελικοπτέρου και έριξαν τροχιοδεικτικά προς προειδοποίηση. Το θόρυβο άκουσε η φρουρά του Καστελόριζου. Το ελικόπτερο, αν υπήρξε, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες μας, δεν παραβίασε τον εναέριο χώρο – ή δεν το είδαν να τον παραβιάζει.

Παρόμοια περιστατικά έχουν σημειωθεί άλλες τρεις φορές, τα έτη 2009, ’12 και ’14. Σε μία από αυτές υπήρξε παραβίαση του εναέριου χώρου και αιώρηση άνωθεν του Καστελόριζου. Φυσικά η αρχική είδηση περί «θερμού επεισοδίου» δεν βγήκε από τη φαντασία των – αφορεσμένων – δημοσιογράφων. Κάποιος αξιοποίησε το περιστατικό, το έδωσε ως ρεπορτάζ και άρχισε να δρέπει τους καρπούς του…

Στο Μαξίμου ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει διάσταση απόψεων με τον υπουργό Άμυνας επί του περιστατικού. Υποστηρίζουν – και αυτό είναι λογικό να συνέβη – ότι το βράδυ του γεγονότος υπήρξε τηλεφωνική επικοινωνία του κ. Καμμένου με τον κ. Τσίπρα, για ενημέρωση. Ωστόσο το γεγονός ότι το Μαξίμου αναγκάστηκε να επιστρατεύσει το θεσμικό του βάρος και με non paper να διαψεύσει τις εντυπώσεις περί «θερμού επεισοδίου», καταγράφει την ενόχλησή του και την αγωνία του, προκειμένου να μην τροφοδοτηθεί η όξυνση στις σχέσεις με την Τουρκία. Είναι πρωτοφανές το Μέγαρο Μαξίμου να κάνει διαρροές προκειμένου να πείσει για μια πτήση που δεν έγινε!

Ήδη ο υπουργός Άμυνας (αυτός που απειλούσε «μνημονιακούς δημοσιογράφους» πριν υπογράψει ο ίδιος το μνημόνιο – αυτό που ούτε νεκρός…), έχει επενδύσει στον φραστικό τσαμπουκά έναντι της Τουρκίας. Ο λόγος του ανταγωνίζεται τους απέναντι, και δίνει το δικαίωμα σε ευτελείς επιθέσεις που υποσκάπτουν το ηθικό του ελληνικού λαού. Μιλάει για το ’21 («είμαστε ίδιοι με τους αγωνιστές του ’21» – ναι, ίσα και όμοια… ), και δίνει το δικαίωμα στους Τούρκους να απειλούν ότι αν πατήσουν Έλληνες στα Ιμια θα τους σπάσουν τα πόδια. «Ακόμη και του πρωθυπουργού» όπως είπε ο σύμβουλος του Ερντογάν, Μπουλούτ, ή «τα δόντια» όπως είπε ο Μπαχτσελί.

Ακόμη και μια λάθος προσπάθεια ανύψωσης του ηθικού, έγινε μπούμερανγκ. Ο κ. Καμμένος εν «εθνική εξάρσει», δήλωσε ότι θα στείλει 7.000 στρατιώτες στα νησιά και τον Έβρο. Οι τουρκικές εφημερίδες έστησαν ανθελληνικό πάρτι με τη δήλωση, το ίδιο και ο Μπαχτσελί σε δηλώσεις του, ενώ ήξερε ότι αυτό δεν ισχύει. Και ήξερε ότι δεν ισχύει γιατί ήταν δημοσιευμένη απόφαση – την οποία φυσικά η τουρκική κατασκοπεία γνώριζε αυθημερόν – και αφορούσε στην προσέλευση νεοσύλλεκτων σε Κέντρα Εκπαίδευσης στα νησιά και τον Έβρο. Όμως έτσι…. αρειμάνια που το είχε αναφέρει ο κ. Καμμένος, αφενός διέσπειρε ανησυχία στο εσωτερικό της χώρας (καθώς εθεωρήθη ότι αποκαλύπτει στρατιωτικά μυστικά), αφετέρου έδωσε έναυσμα για ένα ακόμη προπαγανδιστικό επιχείρημα στους Τούρκους!

Και ήδη χάνουμε! Ο «σουλτάνος» (κατά το πρωθυπουργικό γραφείο), ο «τρελός» (κατά τον υπουργό Άμυνας), ο «νευρικός» (κατά τον υπουργό Εξωτερικών) Ερντογάν, εξακολουθεί να κρατάει τους δύο Έλληνες αξιωματικούς στις φυλακές της Αδριανούπολης, ενώ ο Έλληνας πρωθυπουργός τους στέλνει συμπαθητικά πασχαλιάτικα μηνύματα από φιλικά του Μέσα.

Την ίδια στιγμή ο Τούρκος πρόεδρος άνοιξε ξανά τις στρόφιγγες των μεταναστευτικών ροών, τα νησιά πλημμυρίζουν και σύντομα, αν δεν ανασταλούν οι ροές, το εκρηκτικό πρόβλημα που θα ανακύψει θα έχει ευρύτερες δυσμενείς επιπτώσεις. Όχι μόνο σε κοινωνικό επίπεδο αλλά και σε πολιτικό, καθώς θα ενισχύσει τις πολιτικά ακραίες φωνές, με κίνδυνο να αναδιαταχθεί για χρόνια ο πολιτικός χάρτης.

Φυσικά λόγω επικαιρότητας ελικοπτέρου επικεντρώθηκε το κείμενο στον κ. Καμμένο. Το βασικό πρόβλημα είναι η διαχείριση που κάνει η κυβέρνηση στις καθημερινές, χαμηλής έντασης κρίσεις με την Τουρκία. Κάθε μέρα γίνεται ένας «πανζουρλισμός» επειδή δεν υπάρχει ένα ενιαίο κέντρο διαχείρισης κρίσεων. Ο κάθε ένας (Μαξίμου, ΥΠΕΞ, ΥΠΕΘΑ) γίνεται «Κέντρο» από μόνος του και κατά το δοκούν!

Μια τέτοια τακτική όμως, επωάζει εθνικές ήττες…

Γιάννης Σιδέρης

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  Το άρθρο δηημοσιεύεται και στο liberal.gr

The article expresses the views of the author

iPorta.gr