Ματίνα Ράπτη-Μιληλή

Μάθαμε έτσι από παλιά…από τις γιαγιάδες μας κι αυτές απ΄τις δικιές τους, πως στις χαρές μας κερνάμε λουκουμάδες!

Για το καλό! Για να είναι γλυκός ο λόγος όποιου μας εύχεται, για να μελώσουμε τις χαρές που θα΄ρθούνε!

Αρραβώνες, λογοδοσίματα, γάμοι, γεννήσεις, πτυχία, καινούργιο σπίτι, καινούργιο αυτοκίνητο, εγκαίνια…χαρά να΄ρθει να την γλυκάνουμε!

Κι όταν περιμέναμε κάτι καλό να μας συμβεί, πάλι λουκουμάδες του τάζαμε!

Κι αν βρισκόμασταν στο κέντρο της Αθήνας, μετά από ψώνια, από βόλτα, από θέατρο, ένα πιατάκι με ζεστούς λουκουμάδες επιβαλλόταν! Α! Και ένα πακέτο για το σπίτι! Τρώγαμε και κανέναν κρυφά στο τρένο και κολλούσαμε και ψάχναμε χαρτοπετσέτα στη σακούλα, να μην μας πάρει χαμπάρι η μαμά…που μεταξύ μας, πάντα μας καταλάβαινε αλλά έκανε τα στραβά μάτια…

Το γλυκό της χαράς! Η λέξη που σήμαινε πως κάτι καλό έχει συμβεί κι αν δεν έχει συμβεί ακόμα, ε, ζήτημα χρόνου…

Με τα χρόνια ο κόσμος μας γέμισε και με άλλα γλυκά. Μάθαμε να τρώμε κρουασάν, ντόνατς, τσιζκέικ, τιραμισού, μπανόφι, cupcakes και άπειρα μικρά διάφανα ποτηράκια με χίλιες δυό γεύσεις αφράτων μους στολισμένων μέχρι και με φύλλα χρυσού!

Αλλά η γεύση του ζεστού αφράτου λουκουμά, με το μέλι, το καρύδι και την κανελίτσα του παρέμεινε ένα μικρό ταξίδι στον χρόνο!

Ο κόσμος μας ίσως να έχει ανάγκη από λίγη νοσταλγία, λίγη τρυφερότητα και πολύ αγάπη. Κι αν ένα γλυκό μπορεί να μας κάνει να τα αισθανθούμε όλα αυτά τότε αξίζει να υπάρχει στις ζωές μας. Πάντα θα υπάρχει χώρος για κάτι τέτοιο.

Τρόπος θα βρεθεί, η μνήμη είναι εδώ και δεν χάνεται εύκολα όσο υπάρχουμε εμείς που ακόμα χαμογελάμε στη σκέψη!

Ελπίζω και εύχομαι το «Αιγαίον» να βρεί το τρόπο να ταξιδέψει ξανά τους παλιούς του φίλους και να κάνει ακόμα περισσότερους καινούργιους!

Σαν το νεογέννητο μωρό που έρχεται στον κόσμο για να μας μάθει να ξαναγαπάμε!

Κι όπως λένε, «για το καλό».

 * Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr