Απόλυτη απελπισία για κάποιον που δουλειά και επιθυμία του είναι να σχολιάζει την επικαιρότητα. Φύλλο να μην κουνιέται και ο αρχισυντάχτης να περιμένει το σκίτσο στην ώρα του. Και δωσ’ του να ξύνω το κεφάλι, δώσ’ του να ξαναδιαβάζω μέχρι και τα ψιλά των εφημερίδων ακούγοντας ταυτόχρονα με το ένα αυτί ραδιόφωνο και με το άλλο TV: μην τύχει και πουν κάτι, ν’ ακούσω κάτι που θα μου δώσει κάποια ιδέα.

Παρήλθαν οι χρόνοι εκείνοι, μα κάπως έτσι και τώρα. Τούτο ‘δω το μπλόγκ αντικαθιστά για μένα την εφημερίδα και την ανάγκη μου για επικοινωνία -έξις δευτέρα φύσις ή και αντίστροφα, σε ό,τι με αφορά. Είπα λοιπόν να το κρατήσω το μπλογκ, να γράφω συχνά, καθημερινά αν είναι δυνατόν. Μα τι να σχολιάσω; Η τρόικα θα έλθει δεν θα έλθει, σήμερα, αύριο, μεθαύριο, μήνες τώρα το ακούμε το τροπάρι. Έχουμε ή δεν έχουμε πλεόνασμα, πρωτογενές παρακαλώ, κι αν έχουμε τι θα καζαντήσουμε; Οι βουλευτές τις Χρυσής Αυγής τσιμπιούνται από τον εισαγγελέα σαν ρώγες από το τσαμπί και οδεύουν για την μπουζού (να ‘σαι καλά κυρά ΖΑΡΟΥλια, που μού’ μαθες την λέξη). Μα δεν είναι τα ίδια και τα ίδια, δεν είναι σαν το χιλιοπαιγμένο έργο που λέγαμε;

Άσε που η παράλυση του κράτους μας φαίνεται να επιδεινώνεται, καθώς οι πάντες τρέχουν τώρα για τις επικείμενες εκλογές και δεν τους καίγεται καρφάκι αν ο κόσμος ψοφάει γιατί δεν έχει να φάει ή γιατί δεν έχει γιατρό. Αυτοί προσπαθούν να τους πείσουν πως αυτοί οι ίδιοι από μόνοι τους φταίνε που ψοφάνε, άσε που έχει και μερικούς που ψοφάνε επίτηδες για να δυσφημίσουν την κυβέρνηση.

Τι λοιπόν να σχολιάσει κανείς -που δεν τό ‘χει ήδη σχολιάσει κάμποσες φορές; Σε τέτοιες περιπτώσεις, όταν δεν έχω να προσθέσω κάτι σε όσα ήδη έχω πει, ανατρέχω στο αρχείο μου.

Ψάχνω, τώρα λοιπόν, τον Φλεβάρη του 2003 και αντιγράφω από τις εφημερίδες. Ο Μητσοτάκης στην κυβέρνηση. Το Σκοπιανό πρώτο εξωτερικό θέμα, ο Σαμαράς υποσκάπτει τον Μητσοτάκη, τα πάνω κάτω η ΝΔ λόγω της αντιπαράθεσης, διχασμένη σε Σαμαρικούς και Μητσοτακικούς. Κύρκος και άλλα στελέχη ζητούν “να ξεπεραστούν οι παρωχημένες καχυποψίες” στο εσωτερικό του Συνασπισμού Άτομα που παρουσιάζονται ως φορολογούμενοι, τηλεφωνούν σε γιατρούς, από τους οποίους λένε ότι είχαν εξεταστεί ή εγχειριστεί και ζητούν απόδειξη. Το ΚΚΕ προσβλέπει στην βάση του Συνασπισμού και ο Συνασπισμός στην βάση του ΠΑΣΟΚ. Υπάλληλος (γυναίκα) Τράπεζας που ληστεύτηκε δηλώνει πως δεν έχει ξαναδεί πιο όμορφο ληστή. Η Άντζελα Δημητρίου μας πληροφορεί πως είναι νοικοκυρά, πλένει σιδερώνει χωρίς πρόβλημα και ο Άκης πως τον όποιο Τσοχαντζόπουλο τον ψηφίζουν επειδή είναι ΠΑΣΟΚ. Και ο Γ. Μητσικώστας για τον Μητσοτάκη: “…αυτό που λέμε γκαντεμιά, στον Μητσοτάκη είναι απλώς επιστήμη. Έχει πάρει ντοκτορά, μάστερ, διατριβές… όλα…”

Να μια από τις πρώτες πράξεις του έργου που βλέπουμε σήμερα, σαν εκείνα τα σίριαλ που τελειωμό δεν έχουν.

Επειδή και τότε -τέλος Φεβρουαρίου, ήταν εποχή Αποκριών, παραθέτω ένα τοτεινό σκίτσο μου από ΤΟ ΒΗΜΑ. Αντικαταστήστε αν θέλετε το πρόσωπο του Μητσοτάκη με αυτό του Σαμαρά. Déjà vu?