Κωστής Μακρής

Ευτυχώς, εδώ και πολλά χρόνια, αρνούμαι να επιλέξω ανάμεσα σε δυο απολυταρχικές και ιστορικά αποτυχημένες ιδεολογίες που στήριξαν φριχτά, ολοκληρωτικά και απάνθρωπα καθεστώτα.

Χωρίς να θέλω να φανώ «δοκησίσοφος»,

και ο φασισμός (<fascismo, από=”” τη=”” δέσμη=”” ράβδων=”” [fascio]=”” των=”” αρχαίων=”” Ρωμαίων=”” υπερασπιστών=”” γερουσιαστών,=”” που=”” συμβόλιζε=”” το=”” ρητό=”” «εν=”” ενώσει=”” η=”” ισχύς»=”” ―ανάλογο=”” του=”” «λαός=”” ενωμένος=”” ποτέ=”” νικημένος»=”” και=”” ίσως=”” να=”” έχει=”” σχέση=”” με=”” λέξη=”” φασκιά=”” φάσκιωμα,=”” πράγμα=”” δεν=”” γνωρίζω)=”” <br=””>αλλά και ο κομμουνισμός (με την αμεσοδημοκρατία του, την ισότητα και τη δικαιοσύνη που επαγγελόταν με την κοινωνικοποίηση του πλούτου, των μέσων παραγωγής και των αγαθών και προϊόντων) είχαν αγαθές προθέσεις για την ευημερία των λαών στους οποίους επιβλήθηκαν με πολλούς τρόπους.

Κάτι παρόμοιο υποσχόταν και ο Εθνικοσοσιαλισμός με την τρομακτική διαφορά ότι το υποσχόταν μόνο στους «Άρειους» ―κατά ιστορικό τεκμήριο― ηλίθιους, τους οποίους καλούσε να ξεπατώσουν όλα τα άλλα άχρηστα «υπο-ανθρωποειδή» που εξόντωνε μαζικά στα εργοστάσια της ιστορικής ντροπής.

Παλιότερα υποστήριζα τον σοσιαλισμό με δημοκρατία.

Τότε με αποκαλούσαν πολλές και πολλοί «αναθεωρτητή», «ρεβιζιονιστή», «κρυπτοκαπιταλιστή» και άλλα φαιδρά, ερυθρών ή και πρασινο-πορτοκαλέων αποχρώσεων.

Τώρα πια υποστηρίζω σκέτη, άπλετη, βαθιά, πλατιά και μαχόμενη Δημοκρατία με φιλελευθερία, δικαιοσύνη και πλανητική συνείδηση.

Αποφεύγοντας συνειδητά τις χρωματιστές σημαίες και τον συναγελασμό μου με κάθε είδους πειθήνια ψιμάρνια τεχνητής μαντροποίησης.

Με φιλελεύθερες απόψεις και χωρίς να κουραστώ ποτέ να γράφω και να λέω ότι όταν γράφω και λέω τη λέξη «φιλελεύθερος» την εννοώ πάντα ως το αντίθετο του «φιλόδουλου» και ―κατά συνέπεια― του πολλαπλά εξηρτημένου.

Υ.Γ. Και σε όποιον με αποκαλεί ―σχετλιαστικώς― «φιλελέ» του λέω χαμογελαστά: «Ναι, μωρέ! Φιλελέ είμαι, όπως το λες! Το αντίθετο του «φιλοδού».

20 Αυγούστου 2017

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr