Μαρίνα Μόσχα  είναι Ψυχολόγος / Ψυχοθεραπεύτρια 

Πόσες φορές έχουμε γκρινιάξει προκαταβολικά για κάτι που δε μας έχει συμβεί ακόμα; Από πού πηγάζει αυτή η σιγουριά της αποτυχίας; ‘’Ότι κοροϊδεύεις σου έρχεται’’ λέει ο σοφός λαός. Υπάρχει κάποιος μαγνήτης κάπου εκεί έξω που έχει διάθεση κακόβουλη υποθέτω. “Γιατί σε εμένα;” Μία ερώτηση που ακούμε συχνά. “Είναι άδικο, …είναι ατυχία!”

Ο Επίκτητος είχε πει το σοφό ’’Ταράττει τους ανθρώπους ου τα πράγματα, αλλά τα περί των πραγμάτων δόγματα’’, οι άνθρωποι ταράζονται όχι από αυτά που συμβαίνουν, αλλά από την άποψή τους για αυτά που τους συμβαίνουν.

Πόση σημαντική είναι άραγε η σημασία που δίνουμε στα γεγονότα της ζωής μας; Πόση αρνητική σημασία και πόση θετική; Έχω ανθρώπους γύρω μου που εκπέμπουν σε θετική συχνότητα και έχω και άλλους που εκπέμπουν σε αρνητική. Γιατί τελικά έτσι είναι. Σημασία έχει σε ποια συχνότητα εκπέμπεις. Αν κατατάσσεσαι στους θετικούς ή στους αρνητικούς ανθρώπους. Στους αισιόδοξους ή στους απαισιόδοξους. Αν είσαι ευγνώμων ή αχάριστος. Αν είσαι στη δύνη της θετικής ψυχολογίας μείνε εκεί. Αν όχι, πρέπει να βγεις. Ο Henry Ford είχε πει ένα από τα αγαπημένα μου αποφθέγματα, ‘’Είτε πιστεύεις ότι μπορείς να τα καταφέρεις είτε όχι, και στις δύο περιπτώσεις έχεις δίκιο’’.

Πού πήγε η θετική σκέψη;

Η δύναμη της θετικής σκέψης πολλές φορές δεν μπορεί να φανεί δυνατή μπροστά σε μία έντονα αρνητική σκέψη που τριβελίζει το μυαλό μας και μας θολώνει τη πραγματικότητα αλλά και την αίσθηση του “ποιος είμαι”. Χρειάζεται να ορίσουμε τις θετικές μας σκέψεις παντοδύναμες και τις αρνητικές αδύναμες. Η καταθλιπτική όμως τάση μας παρεμβαίνει βιολογικά στην ικανότητα του εγκεφάλου, οπότε οποιαδήποτε θετική σκέψη εκείνη την στιγμή παραγκωνίζεται. Σκέψεις αρνητικές έρχονται συχνά στο νου μας. Είναι η ισορροπία που χρειαζόμαστε για να εξισορροπήσουμε όλο το φάσμα των συναισθημάτων μας.

Οι αρνητικές σκέψεις

Όταν οι σκέψεις είναι έντονα αρνητικές και για πολύ καιρό, το άτομο συνήθως στρέφεται για βοήθεια σε κάποιο κοντινό του πρόσωπο, πιστεύοντας ότι θα του δώσει μία απάντηση στις δυσκολίες που έχει. Το αρνητικό άτομο όμως δε καταλαβαίνει ότι όσο και αν μιλήσει σε κάποιο δικό του άνθρωπο, δε θα του δοθούν λύσεις, γιατί το ίδιο είναι σίγουρο υποσυνείδητα ότι δεν θα υπάρξει καλή εξέλιξη. Η αυτοεκπληρούμενη προφητεία γίνεται πραγματικότητα και η ψυχική του ισορροπία καταρρίπτεται. Θα πρέπει να λαμβάνουμε πάντα υπ’ όψιν μας τις συνθήκες του ατόμου, γιατί θα ήταν άδικο να χαρακτηρίζαμε εξωπραγματικές τις αρνητικές σκέψεις όταν η παρούσα φάση του είναι δύσκολη.

Η απαισιοδοξία “σκοτώνει” μέχρι και το καλύτερα αναλγητικό φάρμακο. Σύμφωνα με μια νέα βρετανο-γερμανική επιστημονική έρευνα, οι αρνητικές σκέψεις και η απαισιοδοξία εξουδετερώνουν την αποτελεσματικότητα των αναλγητικών φαρμάκων, αποδεικνύοντας τη σημαντική επίδραση των αρνητικών σκέψεων και προσδοκιών του ασθενούς στη θεραπεία του. Αν ο ασθενής είναι απαισιόδοξος, καχύποπτος και δεν πιστεύει στο φάρμακο η αποτελεσματικότητα του θα είναι μηδαμινή. Αντίθετα, όταν ο ασθενής είναι θετικός και προσδοκά ότι το αναλγητικό θα τον θεραπεύσει, τότε το φάρμακο έχει διπλάσια φυσική ή βιοχημική αποτελεσματικότητα. Παράδειγμα το γνωστό placebo.

Η επίδραση των προσδοκιών είναι αρκετά ισχυρή για να αυξήσει σημαντικά τα οφέλη από ένα φάρμακο, αλλά επίσης είναι δυστυχώς αρκετά ισχυρή για να αντισταθμίζει την αναλγητική δράση.

H μόνιμη αρνητική στάση στην ζωή μας, γίνεται αυτόματα αυθυποβολή και αυτόματα ο αρνητισμός θριαμβεύει με τις περισσότερες πιθανότητες αποτυχίας να υπερισχύουν. Οι σκέψεις μας έχουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της διάθεσης μας αλλά και στην αναγνώριση των συναισθημάτων μας. Πρέπει να μειώσουμε την αρνητική μας στάση απέναντι στη ζωή μας, γιατί αλλιώς ο αρνητισμός θα γίνει η δεύτερη φύση μας. Θα εγκλωβιστούμε και θα απομακρυνθούμε από τις χαρές της ζωής.

Μπορεί η ψυχοθεραπεία να βοηθήσει κατά του “αρνητισμού”;

Για τους ανθρώπους εκείνους που μέλημα της ζωής τους είναι να αυτοκαταστρέφονται χωρίς να κατανοούν γιατί το κάνουν, η ψυχοθεραπεία είναι ένας αρκετά σημαντικός τρόπος, κάποιος να αρχίζει να «χωρίζει» από την αυτοκαταστροφική του ασφάλεια.

Οι τεχνικές αυτογνωσίας μας επιτρέπουν να παρατηρήσουμε τις σκέψεις μας και κατ’ επέκταση να τις αντικαταστήσουμε με πιο λειτουργικές θετικές σκέψεις, οι οποίες με τη σειρά τους θα φέρουν πίσω τη θετική και υγιή διάθεση.

Η ανάπτυξη δεξιοτήτων αυτογνωσίας μπορούν να μας προσφέρουν μία ασπίδα για την κατάθλιψη και τον φαύλο κύκλο της.

Έχοντας αναπτύξει τεχνικές αυτογνωσίας, η αυτοβοήθεια έρχεται εύκολα, αφού αναγνωρίζουμε πια τις αρνητικές σκέψεις μας και βοηθάμε τον εαυτό μας παρεμβαίνοντας και αλλάζοντάς όλο αυτό το γκρι σύννεφο που βρίσκεται από πάνω μας.

“Έχω επίγνωση αυτού που κάνω, εφόσον «εγώ το κάνω!», αν εγώ σκέφτομαι αρνητικά, θα «φροντίσω» να ζω με αρνητικές καταστάσεις. Αν σκέφτομαι πιο θετικά, η ενέργεια που θα εκπέμπω θα είναι και αυτή με τη σειρά της πιο φωτεινή και λαμπερή, η διάθεσή μου στην αντιμετώπιση της καθημερινότητας καλύτερη και με μεγαλύτερη αντοχή, άρα θα «φροντίζω» και τις καταστάσεις στη ζωή μου να είναι πιο θετικές προς τον εαυτό μου…”

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr