Σμάρω Σωτηράκη   

Τηλ.Επικοινωνίας: 210-8020230

Η είσοδος του Ηλίου στον Ζυγό ταυτίζεται με την φθινοπωρινή ισημερία! Η απόλυτη ισορροπία μεταξύ φωτός και σκότους!

Φθινοπωρινή ισημερία! Μετά το τέλειο, απόλυτο μοίρασμα της ημέρας και της νύχτας, η νύχτα αναλαμβάνει το έργο της. Μέρα με τη μέρα αυξάνεται, μέχρι να φθάσει στο αποκορύφωμά της, το χειμερινό ηλιοστάσιο και να συνεχιστεί ο κύκλος…

Ο κύκλος της ύπαρξης μας, ο μυητικός κύκλος της κάθε ανθρώπινης ύπαρξης, η οποία έρχεται να εξελιχθεί και να αναδυθεί ή να χαθεί στον πλανήτη μας (Αν θέλετε να διαβάσετε το άρθρο σχετικό με τους συμβολισμούς της φθινοπωρινής ισημερίας, πατήστε εδώ).

Ζυγός: το ζώδιο που συμβολίζεται από μία ζυγαριά και όχι από ένα ζώο ή μια ανθρώπινη ύπαρξη, όπως τα υπόλοιπα ζώδια. Το μόνο άψυχο γιατί όπου υπάρχει ψυχή, υπάρχει και συναίσθημα και όπου παρεισφρέει το συναίσθημα δεν μπορεί να υπάρχει απόλυτη ισορροπία και δικαιοσύνη.

Στην εξέλιξη του ανθρώπινου γίγνεσθαι, όπως αυτή αναλύεται δια μέσου του ζωδιακού, ο Ζυγός είναι ο σταθμός που το άτομο πρέπει να επιτύχει την απόλυτη καθαρότητα για να κρατήσει τις ισορροπίες, το κέντρο βάρος του, την αρμονία του σε σχέση με τους άλλους ανθρώπους. Είναι η στιγμή που θα πρέπει να έχει τη δύναμη να παραμερίσει το δικό του ψυχικό φορτίο για να σταθεί ενώπιον των άλλων, των ανθρώπων μέσα στους οποίους καθρεπτίζεται, άσπιλος και αμόλυντος από τα συναισθήματά του, έτοιμος να δει την αλήθεια, ένα βήμα πριν από το μυητικό σκαλοπάτι του Σκορπιού, στο οποίο θα αναγκαστεί να διεισδύσει στα άδυτα του εαυτού του για να ανακαλύψει τόσο τα άγια των αγίων του όσο και τις φωνές του Άδη του.

Στο ζώδιο του Ζυγού το ζητούμενο από τον μύστη είναι να έχει αντιμετωπίσει την προσωπικότητά του, τις σκέψεις, τα πάθη, τον εγωισμό του, τις φοβίες την κτητικότητά του, την παθολογία του, τις διαβολές του και -με εμπιστοσύνη στο συνάνθρωπο και στη Συμπαντική ροή- να αντικρίσει τον εαυτό του στους άλλους, να καθρεφτίσει την ψυχή του και να συνειδητοποιήσει πού βρίσκεται.

Με οδηγό του τον Κρόνο, τον πλανήτη που έχει έξαρση στον Ζυγό, οριοθετείται, σμιλεύει τον εαυτό του, τον μετατρέπει στο τέλειο έργο -προϊόν της χρυσής τομής της Αφροδίτης που κυβερνά το ζώδιο του Ζυγού- και το παραδίδει στην κοινωνία.
Στο ζώδιο του Ζυγού αρχίζει η πορεία του ανθρώπου στο “εμείς”, στην ανθρωπότητα. Αν έχει τελειοποιηθεί τόσο ώστε η ψυχή του να μην βαραίνει από αδυναμίες, πάθη, επιθυμίες, ανάγκες, τότε θα είναι έτοιμος να ανέβει στη ζυγαριά του Όσιρι, να αντικρίσει τον εαυτό του και να δει αν είναι τόσο ελαφρύς ώστε να ισορροπήσει τη ζυγαριά με αντίβαρό του το φτερό του Όσιρι.

Το φτερό που συμβολίζει την τελειοποίηση, την απόλυτη αρμονία, την αποποίηση κάθε βάρους και την εξαΰλωση της ψυχής… Και τότε το ζώδιο αναδεικνύει το αποκορύφωμα του εσωτερικού του κυβερνήτη, του Ουρανού καθώς συμβαίνει η σπουδαιότερη και μεγαλύτερη επανάσταση: η επανάσταση της συνείδησης.

Όπως συμβαίνει σε όλα τα ζώδια, έτσι και στον Ζυγό, ο απώτερος σκοπός απέχει πόρο από την κατάσταση του/της Ζυγού της διπλανής πόρτας. Κι αυτό επειδή -για να πλησιάσουμε προς τον απώτερο σκοπό- πρέπει να διευρυνθεί η συνείδηση. Για να γίνει αυτό πρέπει το άτομο να ασκήσει στο έπακρον την ελεύθερη βούλησή του και να αξιοποιήσει κάθε πτυχή του χάρτη του. Και για να ασκήσει τόσο υψηλά επίπεδα βούλησης θα πρέπει να συνδέεται μέσω της πίστης με την ανώτερη ύπαρξη που είναι και στην οποία ανήκει.

Επαναφορά στην πραγματικότητα της γήινης, μέσης ανθρώπινης ύπαρξης! Στο ζώδιο του Ζυγού αντί για το καθρέφτισμα του εσωτερικού μας εαυτού, φθάνουμε να κοιτάμε τους άλλους για να αποκτήσουμε εικόνα για εμάς και αυτή είναι η αρχή της διασάλευσης στο συγκεκριμένο ζώδιο.

Έτσι οι ιδιότητες που αποκτά ο Ζυγός είναι: η ανάγκη του να αρέσει, να έχει μια καλή εικόνα, η επιφαινόμενη ευγένεια χωρίς πηγή και ουσία, η εξάρτησή του από τη γνώμη των άλλων, η ανάγκη να επιβεβαιώνεται για ότι κάνει, ακόμη κι όταν ξέρει ότι αυτό που κάνει δεν απορρέει από αγνές προθέσεις, η άρνησή του να πάρει θέση, η έλλειψη μαχητικότητας που συσσωρεύει αρνητική ενέργεια και μετατρέπεται σε παθητική “επιθετικότητα” που -συνήθως- καλύπτεται πίσω από το προσωπείο της υποχωρητικότητας.

Πηγή έμπνευσης για τέτοιου είδους συμπεριφορές είναι η ανάγκη του Ζυγού για παρέα, παρέες, μεγάλες παρέες, για καθρέπτη, καθρέπτες, πολλούς καθρέπτες αλλά εδώ προσοχή: αίτημα της ζυγίσιας προσωπικότητας είναι οι καθρέπτες να λένε αυτά που θέλω να ακούσω, ως Ζυγός και ως άνθρωπος. Αν μου πεις άλλα, θα βρω άλλον/η, άλλους, πολλούς άλλους….

Είναι οι Ζυγοί συμπαθητικοί; Ναι γιατί, συνήθως, είναι καθωσπρέπει, καλοχτενισμένοι, προσεγμένοι, λάτρεις της μόδας, με γούστο, με άποψη για την τέχνη, αρκετά ευπροσάρμοστοι ώστε να εναρμονίζονται με το περιβάλλον τους και να παίρνουν εύκολα την περσόνα που χρειάζεται η περιρρέουσα ατμόσφαιρα για να τους συμπαθήσει.

Γνήσια παιδιά της Αφροδίτης! Της Ουράνιας Αφροδίτης που πρεσβεύει την αρμονία, τη χρυσή τομή, που θέλει την ισορροπία, λατρεύει την τέχνη, αποσκοπεί στην ομορφιά!

Τα προτερήματα του Ζυγού είναι ότι κάνει ό,τι μπορεί για να επιφέρει την ειρήνη, προσπαθεί να συνενώσει, είναι προσηνής, ευχάριστος, καλαίσθητος, ευγενικός, διπλωμάτης.

Τα ελαττώμματα του Ζυγού είναι ότι είναι αναποφασιστικός, αμφιταλαντεύεται, ψεύδεται εύκολα για να διατηρήσει την εικόνα του, ενδύεται περσόνες που δεν αναλογούν στο είναι του, είναι ψυχρός, δεν μπαίνει στη θέση των άλλων , αρέσκεται στην κολακία.