*Ο  Γιάννης Καραγιάννης είναι Σχολικός Συμβούλος Μαθηματικών Ν. Δωδεκανήσου

Ρόδος τηλ: 2241364848 fax: 22413 64868

Πρόσκληση στον ολυμπιονίκη Φέλπς να επισκεφθεί τη πατρίδα του Λεωνίδα του Ρόδιου χωρίς να τιμηθεί ο Λεωνίδας ο Ρόδιος

Διαβάζουμε στα ΜΜΕ την πρόσκληση του Δημάρχου της Ρόδου στον πολυολυμπιονίκη Μάικλ Φέλπς να επισκεφθεί τη Ρόδο (και προφανώς να τιμηθεί) επειδή κατέρριψε το ρεκόρ του Λεωνίδα του Ροδίου μετά από 2168 χρόνια. Και βέβαια μια πόλη, όπως η Ρόδος, με τόσο πλούσια Αρχαία Ιστορία αλλά και νεότερη, οφείλει να απονέμει τιμές στους ολυμπιονίκες.

Διαβάζουμε λοιπόν:

“Συγχαρητήρια επιστολή και πρόσκληση να επισκεφτεί τη Ρόδο την πατρίδα του Λεωνίδα του Ρόδιου, απέστειλε ο Δήμαρχος Ρόδου, στον Αμερικανό πολυολυμπιονίκη Μάικλ Φέλπς που κατέρριψε το ρεκόρ που διατηρούσε για 2000 χρόνια, από το 2ο αιώνα π.Χ., ο αρχαίος πολυολιμπιονίκης Λεωνίδας ο Ρόδιος, ο οποίος είχε κατακτήσει δώδεκα (12) μετάλλια σε τέσσερις συνεχόμενες Ολυμπιάδες, την 154η, 155η, 156η και 157η Ολυμπιάδα.

Πριν μήνες στο Δημοτικό Συμβούλιο, έγινε ιδιαίτερη αναφορά από τον Δήμαρχο στην ιστορία του Λεωνίδα του Ρόδιου, με την ευκαιρία της στρατιωτικής άσκησης της 95 ΑΔΤΕ με την ονομασία «Λεωνίδας ο Ρόδιος», επί της θητείας του Στρατηγού Α. Στεφανή”.

Βέβαια για την ακριβή αναφορά των ιστορικών γεγονότων έχουμε κατάρριψη μόνο σε ό,τι αφορά στον αριθμό των μεταλλίων (13 έναντι 12) μετά από 2168 χρόνια (και όχι 2000 χρόνων). Στο είδος του αγωνίσματος δεν τίθεται σύγκριση καθώς ο Λεωνίδας ο Ρόδιος διαγωνιζόταν και στο αγώνισμα οπλίτης-δρόμος όπου η πανοπλία στο σώμα του ζύγιζε πάνω από 50 κιλά και με αυτό διάνυσε πάνω από 700 m σε χρόνο “των θεών” όπως γράφει ο Παυσανίας μεταγενέστερα και το τελευταίο στεφάνι (τριάστης) το κατέκτησε 36 ετών.

Χαρακτηριστικά: “Ο Οπλίτης δρόμος ή Οπλιτόδρομος ήταν ένας αγώνας ταχύτητας με αθλητές που φορούσαν αμυντική πανοπλία και αποτελούσε μέρος των Ολυμπιακών Αγώνων. Ήταν ο τελευταίος αγώνας δρόμου που προστέθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες, με την πρώτη του εμφάνιση στην 65η διοργάνωση το 520 π.Χ., και ήταν παραδοσιακά το τελευταίο αγώνισμα δρόμου του προγράμματος.

Σύμφωνα με τον Παυσανία στον ναό του Δία στην Ολυμπία υπήρχαν 25 ασπίδες τις οποίες χρησιμοποιούσαν οι οπλιτοδρόμοι. Το αγώνισμα ήταν πολύ αγαπητό γιατί θύμιζε σε όλους πως κάποτε οι αθλητές και οι πολεμιστές ήταν το ίδιο ακριβώς. Επίσης η οπλιτοδρομία ήταν πάντα το τελευταίο αγώνισμα των αγώνων, ίσως για να υπενθυμίζει ότι η Ολυμπιακή Εκεχειρία είχε τελειώσει. Σε αντίθεση με άλλα αγωνίσματα, στα οποία οι αθλητές έτρεχαν γυμνοί, στην Οπλιτοδρομία οι ανταγωνιστές έπρεπε να φορούν το κράνος και τις περικνημίδες του οπλίτη στρατιώτη, από τον οποίο πήρε και το όνομά του το αγώνισμα. Οι δρομείς έφεραν επιπλέον την ασπίδα του, η οποία ήταν μία χάλκινη ασπίδα καλυμμένη με ξύλο, η οποία ανέβαζε το συνολικό βάρος τουλάχιστον στα 50 κιλά”.

Αξίζει όμως να μάθουμε ποιος ήταν πραγματικά ο Λεωνίδας ο Ρόδιος (αφού με αφορμή την κατάρριψη του ρεκόρ του τον έμαθαν και όσοι τον αγνοούσαν):

Η γέννηση του Λεωνίδα του Ροδίου χρονολογείται από τις πηγές περί το 188 π.Χ. στη Ρόδο, όπου και έζησε αντλώντας την καταγωγή του από αριστοκρατικές ρίζες. Υπήρξε πολλές φορές ολυμπιονίκης , ανάμεσα σε 17 άλλους Αρχαίους Ρόδιους Ολυμπιονίκες. Ο Λεωνίδας ο Ρόδιος ήταν δρομέας που έγινε διάσημος για τις νίκες του σε τρία αγωνίσματα: Το στάδιο, τον δίαυλο και την οπλιτοδρομία. Ιστορικές μαρτυρίες από τον Παυσανία τον χαρακτηρίζουν ως τον αθλητή με το «δαιμόνιον τάχος» (δαιμονισμένη ταχύτητα). Ο Λεωνίδας κατάφερε να νικήσει και στα τρία αγωνίσματα σε τέσσερις διαδοχικές Ολυμπιάδες, ένα επίτευγμα που δεν επαναλήφθηκε από άλλον αθλητή. Θεωρείται δε ιδιαίτερα εντυπωσιακό, γιατί και τα τρία αγωνίσματα ήταν δρόμοι ταχύτητας ή/και ημιαντοχής:

Ο Λεωνίδας (που αναδείχτηκε «τριαστής», καταφέρνοντας να νικήσει πρώτος και στα τρία αθλήματα την ίδια ημέρα) κέρδισε τις πρώτες του ολυμπιακές νίκες το 164 π.Χ. (154η Ολυμπιάδα) και στα τρία αγωνίσματα του δρόμου και ακολούθησαν εκείνες του 160 π.Χ., του 156 π.Χ. και τέλος του 152 π.Χ., όταν σε ηλικία 36 ετών χάρισε στο νησί του ακόμη τρία στεφάνια.

Το ιδιαίτερα θαυμαστό της όλης υπόθεσης είναι η επικράτησή του στην οπλιτοδρομία (οπλίτης δρόμος), καθώς προϋπέθετε εντελώς διαφορετικά σωματικά χαρακτηριστικά σε σχέση με τα άλλα αθλήματα (αγώνες ταχύτητας) που πρώτευσε:

Τα παρακάτω ερωτήματα απευθύνονται σε όλους τους διατελέσαντες μέχρι σήμερα Δημάρχους της Ρόδου (αν και είναι στο τρίτο ενικό πρόσωπο για τον νυν Δήμαρχο).

Γνωρίζει μήπως ο Δήμαρχος της Ρόδου αν στην πόλη που δημαρχεύει υπάρχει κάποιος δρόμος ή πλατεία με την επωνυμία “Λεωνίδας ο Ρόδιος”;

Γνωρίζει ακόμα αν σε άλλες πόλεις της Ελλάδας αλλά και σε κάποιες πόλεις χωρών του εξωτερικού υπάρχουν ονόματα σε δρόμους και πλατείες με τις επωνυμίες αρχαίων Ρόδιων επιφανών ανδρών;

Υπήρξε ποτέ κάποια συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου με θέμα την πρόταση για ονοματοδοσία δρόμων με ονόματα αρχαίων Ρόδιων Επιφανών που δεν υπάρχουν ακόμα και σήμερα (και είναι τόσα πολλά!);

Ο Μάικλ Φέλπς θα έρθει στη Ρόδο, στην πατρίδα του πολυολυμπιονίκη Λεωνίδα του Ροδίου για να τιμηθεί όταν ο ίδιος ο Λεωνίδας ο Ρόδιος δεν έτυχε της ελαχίστης τιμής από την γενέτειρά του; Δεν θα ρωτήσει άραγε ο Φέλπς τον Δήμαρχο να του πει πώς τιμήθηκε ο “προκάτοχός” του πριν τιμηθεί ο ίδιος από το Δήμο; Η πιθανή απάντηση του Δημάρχου θα είναι ότι “Πριν μήνες στο Δημοτικό Συμβούλιο, έγινε ιδιαίτερη αναφορά από τον Δήμαρχο στην ιστορία του Λεωνίδα του Ρόδιου, με την ευκαιρία της στρατιωτικής άσκησης της 95 ΑΔΤΕ με την ονομασία «Λεωνίδας ο Ρόδιος», επί της θητείας του Στρατηγού Α. Στεφανή”;.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

The article EXPRESSES  the views of the author

iPorta.gr