Πάνος Μπιτσαξής

• Η απόσταση που χωρίζει τον θρίαμβο από την πανωλεθρία είναι μια λεπτή κλωστή. Πριν από τις μεγάλες πανωλεθρίες της ιστορίας προηγήθηκαν μεγάλοι θρίαμβοι. Ας θυμηθούμε τον Ναπολέοντα πριν το Βατερλώ, τον Χίτλερ πριν τον νικήσει το χιόνι της Ρωσίας και τόσα άλλα. Η ιστορική ανάλυση δεν υπογραμμίζει συνήθως με την έμφαση που απαιτείται και το αντίθετο φαινόμενο. Το πώς η πανωλεθρία μετατρέπεται σε θρίαμβο. Οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι την ιστορία την γράφουν οι νικητές και όχι οι ηττημένοι. Ας θυμηθούμε τον ασύμμετρο τρόπο με τον οποίον η χώρα μας κέρδισε την εθνική της ανεξαρτησία. Ένας καταπτοημένος στρατός, κατατροπωμένος στο πεδίο της μάχης από την υπέρτερη ισχύ των Οθωμανών, διαλυμένος από τις επάλληλες εμφύλιες διενέξεις, νίκησε. Ήταν η ναυμαχία του Ναυαρίνου. Η συναστρία της σύμπτωσης των συμφερόντων των τότε ισχυρών της γης, που ήθελαν να διαμοιράσουν τα ιμάτια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Η τότε ΤΡΟΙΚΑ. Όταν ο Καποδίστριας έφτανε στην Αίγινα για να αναλάβει την διακυβέρνηση της Ελλάδας, μαινόταν ακόμα ο εμφύλιος πόλεμος στο Ναύπλιο.

Έτσι η πανωλεθρία μετατράπηκε σε θρίαμβο και η Ελλάδα έγινε ανεξάρτητη χώρα.

• Η ελληνική γλώσσα, με το απύθμενο εννοιολογικό και ηχοχρωματικό της βάθος, έχει την ικανότητα να εκφράσει και τις πιο περίπλοκες καταστάσεις. Υπάρχουν όμως στιγμές που οι νέες εμπειρίες, η άγνωστη γη του γίγνεσθαι, φέρνει τη γλώσσα σε αμηχανία.

Είναι οι στιγμές που το κενό καλύπτεται με την λεξιπλασία. Όταν μια νέα έννοια εισβάλλει ορμητικά για να καταστήσει γνωστό το άγνωστο. Συμβαίνει και στην τρέχουσα συγκυρία.

Ποιό ήταν το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές; Ήταν θρίαμβος ή πανωλεθρία; Ήταν πανωλεθρίαμβος. Ήταν και τα δυο. Συγχρόνως. Θα βιώσουμε ολοσχερώς και τα δυο.

• Για τη χώρα ήταν μια πανωλεθρία. Η πιο επίσημη έκφραση της συλλογικής μας αδυναμίας να διαχειριστούμε, ως συντεταγμένη κοινωνία, τη μοίρα μας. Το αποτέλεσμα είναι η μετατροπή του ελληνικού κράτους, με τη βούλα της Βουλής των Ελλήνων, σε προτεκτοράτο των δανειστών. Τα δημόσια οικονομικά μπροστά σε αυτό και την όποια τεχνοκρατική του ανάλυση είναι ζήτημα ιστορικά δευτερεύον.

• Για τον ΣΥΡΙΖΑ και την συγκυβέρνησή του με τους ΑΝΕΛ ήταν θρίαμβος. Πέτυχαν διάνα. Ο σκοπός της παραμονής τους σε μια εξουσία, που δεν ξέρουν τι να την κάνουν και πώς να την διαχειριστούν, επιτεύχθηκε. Εκτός από αυτό, έφεραν την τέλεια καταιγίδα, την έσχατη αμηχανία σχεδόν σε όλη την αντιπολίτευση αλλά και στην συντριπτική πλειονότητα των πολιτών.

Ήταν ο πανωλεθρίαμβος του κ. Αλέξη Τσίπρα.

Η διάκριση μεταξύ πανωλεθρίας και θριάμβου δεν εξαρτάται αποκλειστικά από την αντικειμενική πραγματικότητα αλλά και από την υποκειμενική γωνία διόπτευσης των γεγονότων.

• Τα απόνερα του πανωλεθρίαμβου είχαν και την κωμικοτραγική πλευρά τους. Δεν μπορώ να θυμηθώ εποχή που να έχω ακούσει τόση αποσταγμένη σαχλαμάρα μαζεμένη. Ο κ. Καμμένος «θύμωσε» για την αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά χαρακτηρίζοντάς την ως εγκληματική και αντισυνταγματική, πριν περάσει η μέρα που ο ίδιος είχε ψηφίσει τα μέτρα αυτά. Από κοντά και ο σοβαρός κ. Βούτσης.

Μια βουλευτής δήλωσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «έσωσε τη χώρα από το ΕΚΑΣ».

Ο κ. Κατρούγκαλος μας συνέστησε να μην πίνουμε καφέ και να μην καπνίζουμε, γιατί έτσι θα πληρώσουμε λιγότερο φόρο.

Η κ. Θεοπεφτάτου έκανε λεπτομερέστερη ανάλυση για τους εμμέσους φόρους. Επειδή, είπε, «είναι δύσκολο για κάποιον και να πίνει καφέ και να καπνίζει και να πίνει ποτό, βάλαμε φόρο σε όλα για να υπάρχει δίκαιη κατανομή των βαρών». Τέλειο. Θα πρόσθετα ότι επειδή είναι πολύ δύσκολο να έχεις ιδιόκτητο διαμέρισμα, αυτοκίνητο, να ψωνίζεις σε σούπερ μάρκετ, να πίνεις καφέ, να καπνίζεις και να πίνεις ποτό, επεκτάθηκαν σε όλα οι φόροι πάντα για τη δίκαιη κατανομή των βαρών.

Τελευταίος ο κ. Κυρίτσης, ο οποίος, καλυπτόμενος και από το Μαξίμου, είπε το απίστευτο. «Η εφορία θα βρει τον τρόπο να τα πάρει από όσους ψήφισαν ναι στο δημοψήφισμα. Τους μενουμευρωπαίους».

Όλοι οι Συριζαίοι δηλώνουν πολύ «θυμωμένοι» για τα μέτρα που οι ίδιοι ψήφισαν.

• Αναρωτήθηκα σε ποιά ψυχική πάθηση παραπέμπει ο «θυμός» του ΣΥΡΙΖΑ για τα μέτρα που πρότεινε και ψήφισε ο ίδιος. Είχα σηκώσει τα χέρια ψηλά. Από τύχη έπεσα σε ένα παράδοξο που γράφτηκε στο διαδίκτυο. Ήταν η απάντηση που έψαχνα. Σε ένα σούπερ μάρκετ στη Μόσχα, ένας μεθυσμένος Ρώσος, τύφλα από τη βότκα, δεν μπορούσε να διακρίνει ότι απέναντί του ήταν ένας καθρέφτης. Άρχισε να διαπληκτίζεται με το είδωλό του. «Τι κάνεις εκεί ρε; Γιατί δεν με αφήνεις να περάσω ρε; Δεν σου είπα να μην στέκεσαι μπροστά μου ρε;».

Αυτό συμβαίνει με τον «θυμό» του ΣΥΡΙΖΑ. Διαπληκτίζονται με το είδωλό τους. Τσακώνονται με τον εαυτό τους. Με την ίδια τους την σκιά.

Ο μεθυσμένος Ρώσος έδωσε τη λύση.

• Και τώρα; Όπως έγραψα και πριν δυο βδομάδες σε άρθρο μου με τίτλο «οι γυρίνοι βγάζουν πόδια», περνάμε σε μια καινούρια εποχή. Την εποχή του μεταλλαγμένου ΣΥΡΙΖΑ. Η εξουσία ασκείται κατευθείαν από τους δανειστές χωρίς πολλά πολλά και χωρίς ναι μεν αλλά. Η ελληνική Κυβέρνηση έχει ήδη μετατραπεί σε μια ιδιόμορφη και γκρινιάρικη διοικητική αρχή νομαρχίας. Η ανάπτυξη θα έρθει με τον πιο στρεβλό τρόπο που μπορεί κανείς να φανταστεί σε μια χώρα που θα βαθαίνουν οι ταξικές διαφορές, με μεσαία τάξη με σπασμένη την σπονδυλική της στήλη. Θα είναι μια ανάπτυξη στηριγμένη στο ότι τα πάντα πωλούνται «μπιρ-παρά», τα μεροκάματα θα είναι εξευτελιστικά και το ηθικό των Ελλήνων στο ναδίρ.

Η Κυβέρνηση θα προσλαμβάνει όλο και περισσότερο καθεστωτικά χαρακτηριστικά περονικού τύπου.

Η απαξίωση της πολιτικής θα θεριεύει το πελατειακό σύστημα.

Η Βουλή, όπως τώρα με τις offshore των υπουργών, θα είναι το μεγάλο πλυντήριο της νέας ανομίας.

• Η αντιπολίτευση έχει περιέλθει σε μεγάλη αμηχανία. Δείχνει ότι δεν περίμενε τις εξελίξεις αυτές.

Η Νέα Δημοκρατία, με ελάχιστες εξαιρέσεις, μιλάει γενικά και αόριστα και παρά τα αντιθέτως δηλούμενα περιμένει το ώριμο φρούτο να πέσει. Κάποιος πρέπει να της πει ότι το συγκεκριμένο φρούτο μπορεί να αργήσει να πέσει και οι δημοσκοπήσεις μπορεί και να ξεγελούν.

Ο διάλογος της κεντροαριστεράς δεν δείχνει να αποδίδει.

Το ΠΑΣΟΚ αναζητά συγκολλήσεις, αλλά δεν εκφέρει λόγο ουσίας.

Το ΠΟΤΑΜΙ έχει λύσεις, έχει προτάσεις, αλλά το ακούν ελάχιστοι.

Η χώρα εφορμά προς το επόμενο αδιέξοδο. Προς το παρόν, δεν φαίνεται ούτε πλοίο ούτε οδός.

• Εθνική Ελλάδος γεια σου.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.   

  The article expresses the views of the author  

   iPorta.gr