* Ο Θάνος Τζήμερος είναι ιδρυτής και πρόεδρος

της πολιτικής κίνησης “Δημιουργία, ξανά!”

και περιφερειακός σύμβουλος Αττικής.

“Πρέπει να ωριμάσει η απελπισία των μεταναστών” είπε χαλαρός και άνετος ο… αλληλέγγυος που παριστάνει τον καθ’ ύλην (ή, μήπως, καθ’ ιλύν…) “αρμόδιο” υπουργό, για να απελευθερωθεί η σιδηροδρομική γραμμή στην Ειδομένη. Να και μια έννοια που δεν την είχαμε εντάξει στην πολιτική παραδοξολογική φλυαρία που ονομάζουμε διάλογο: η “ωρίμανση” της παρανομίας. Κι επειδή ανάλογο γραδόμετρο δεν υπάρχει, υποθέτω ότι θα πηγαίνει κυβερνητικό κλιμάκιο κάθε πρωί και θα ρωτάει τον Αχμέτ: τι έγινε Αχμέτ, ωρίμασε η απελπισία σου; Όχι ακόμα, θα απαντάει ο Αχμέτ. Εντάξει Αχμέτ, συνέχισε, θα περάσουμε και αύριο, θα απαντάν οι ΠρώτηΦοράΑριστεράδες. Κάτι σαν το θρυλικό ουίσκυ και τους εργάτες που πετάν τους φελλούς στα βαρέλια περιμένοντας να ωριμάσει. Εν τω μεταξύ, θα πληρώνουμε τα μαλλιοκέφαλά μας σε αποζημιώσεις που θα επιδικασθούν στις εταιρείες που εμπιστεύθηκαν τον ΟΣΕ και σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ χαμένα έσοδα λόγω παράκαμψης της χώρας μας από τον δρόμο του εμπορίου Ανατολής – Δύσης.

Ποια είναι η λύση; Όταν φτάνουν στο “δια ταύτα” όλοι μασούν τα λόγια τους, μπας και δεν θεωρηθούν αρκετά αριστεροί. “Η Ειδομένη τιμά την Ελλάδα” είχε πει πριν λίγο καιρό ο ανεκδιήγητος τύπος που θεωρεί την αριστεία ρετσινιά και παριστάνει τον υπουργό πολιτισμού. “Αν δεν κάνουμε κάτι, η κατάσταση θα γίνει πολύ άσχημη” δήλωσε ο νερουλός μεταρρυθμιστής, άξιος διάδοχος του μπάρμπα – Φώτη, πιστεύοντας ότι μόλις εκστόμησε μια συγκλονιστική ιδέα. Αυτό το “κάτι” θέλουμε να ακούσουμε, παλληκάρια, αλλά όλοι το αποφεύγετε! Να σας το πω εγώ λοιπόν: η μόνη ενδεδειγμένη λύση είναι η εφαρμογή του νόμου: σύλληψη, δίκη, καταδίκη και απέλαση. Πρωτότυπο στη χώρα της θεσμικής ανομίας, ε; Εκτός αν δεν θέλουμε να έχουμε σύνορα, και να είμαστε κι εκεί παγκόσμια πρωτοτυπία. Κι εγώ θέλω να μην υπάρχουν σύνορα και να πηγαίνεις όπου θες στη γη, όπου θα σε υποδέχονται οι ντόπιοι χορεύοντας σαν τις χαβανέζες με λουλούδια στο αεροδρόμιο και να είμαστε όλοι οι άνθρωποι στη γη αγαπημένοι και να κοιμόμαστε με ξεκλείδωτες πόρτες. Αλλά δυστυχώς αυτά ισχύουν μόνο στα παιδικά όνειρα. Μέχρι την ηλικία των 7, και πολύ λέω. Στον πραγματικό κόσμο, κράτος που δεν έχει σύνορα δεν είναι κράτος. Τόσο απλά.

Αν, λοιπόν, η “Δημιουργία, ξανά!” ήταν κυβέρνηση θα συλλάμβανε ΟΛΟΥΣ τους… κατασκηνωτές της Ειδομένης και, σ’ αυτούς ειδικά, θα έδειχνε ΑΜΕΣΩΣ την πόρτα της απέλασης, ΧΩΡΙΣ να εξετάσει κανένα αίτημα ασύλου, καθώς, εκτός από την παράνομη είσοδό τους βαρύνονται και με την παράνομη πράξη της παρακώλυσης συγκοινωνιών. Η σύμβαση της Γενεύης δίνει κάθε δικαίωμα στην χώρα υποδοχής να το κάνει αν οι παρανόμως εισελθόντες, συνεχίζουν να παρανομούν, και αν απειλείται η τάξη και η ασφάλειά της. Τι περιμένουμε άλλο;

Θα χρειαζόταν μια μεγάλη αστυνομική επιχείρηση; Φυσικά. Θα χρειαζόταν και στρατός; Ενδεχομένως. Θα είχαμε τραυματίες; Ενδεχομένως. Αλλά έτσι επιβάλλεται η τάξη, σε όλα τα κράτη του κόσμου. Φαντάζεσαι να μπει ο άλλος στο σπίτι σου να κλέψει, και η αστυνομία που θα έρθει (σιγά μην έρθει αλλά λέμε τώρα…) να τον ρωτήσει: “Πώς πάει κύριε κλέφτη; Να σας συλλάβουμε τώρα ή να περιμένουμε να ωριμάσει η… απελπισία σας;” Εκτός από τα σύνορα, οι παρανοϊκοί που υποδύονται την κυβέρνηση έχουν καταργήσει και την έννοια της έννομης τάξης.

Αυτούς τους φελλούς που μας πάνε κατευθείαν στον πάτο, ποιος θα τους πετάξει; Θα περιμένουμε να ωριμάσει η ηλιθιότητά τους; Πολύ φοβάμαι ότι μέχρι τότε θα έχει σαπίσει η χώρα.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.   

The article expresses the views of the author

   iPorta.gr