Μια φορά κι έναν καιρό, σ’ ένα καταγάλανο περιβόλι με μαύρες, κόκκινες, μπλε, ροζ, γκρι και πορτοκαλιές αποχρώσεις, μεγάλωνε μια μηλιά.
Η μηλιά εκείνη έβγαλε μια μέρα ένα μεγάλο πράσινο μήλο.
Μαζεύτηκαν τότε ένα σωρό σκουληκάκια κι άρχισαν χαρούμενα να τρώνε από μέσα το μεγάλο, ολοκαίνουργο και ζουμερό πράσινο μήλο.
Έφαγαν, έφαγαν, έφαγαν και ξαναέφαγαν…
Ώσπου το πράσινο μήλο μαράγκιασε.
Η μηλιά στο καταγάλανο περιβόλι με τις μαύρες, κόκκινες, μπλε, γκρι, ροζ και πορτοκαλιές αποχρώσεις, έβγαλε ένα καινούριο μεγάλο μήλο.
Αυτό ήταν τώρα κόκκινο με μερικές ρόδινες, κάποιες πιο σκουροκόκκινες και λίγες μαυροκόκκινες αποχρώσεις.
Τα σκουληκάκια που είχαν φύγει από το καταπράσινο, αλλά μαραμένο πλέον μήλο, χάρηκαν πολύ βλέποντας να ένα νέο μήλο να μεγαλώνει γεμάτο νόστιμους χυμούς.
Τρύπωσαν με χαρά στο καινούργιο και ζουμερό κόκκινο μήλο και με ανανεωμένη όρεξη άρχισαν ξανά να το τρώνε από μέσα.
Και έτσι, πάντα θα υπάρχουν σκουληκάκια στο καταγάλανο περιβόλι με τις μαύρες, τις κόκκινες, τις μπλε, τις γκρίζες, τις ροζ και τις πορτοκαλιές αποχρώσεις, που με χαρά θα υποδέχονται κάθε καινούριο μήλο.
Όποιο χρώμα κι αν έχει.
Αρκεί να είναι μεγάλο και ζουμερό!
Μερικοί όμως, που νομίζουν ότι τα μήλα δεν είναι μόνο για τα σκουληκάκια,
μπορεί να ρίξουν και κάνα φάρμακο.
Λένε ότι τα καλύτερα φάρμακα είναι η βιβλιοντροπές και οι ξεφωνητοσελίδες.
Οι βιβλιοντροπές είναι εκείνα τα βιβλία που μαθαίνουν τον κόσμο πώς να χαίρεται τα όμορφα μήλα χωρίς να τα χαλάει και να ντρέπεται όταν χαλάει κάτι όμορφο.
Και οι ξεφωνητοσελίδες είναι εκείνες οι καλογραμμένες σελίδες που ξεφωνίζουν μόλις δούνε πολλά σκουληκάκια να ορμάνε σ’ ένα καινούριο ζουμερό μήλο για να το φάνε μόνα τους χωρίς να νοιάζονται για τους άλλους.
Και έτσι, με αυτά τα φάρμακα, μπορεί να ζήσουμε όλοι καλά και μερικοί πολύ καλύτερα. Χωρίς να επιτρέπουμε στα σκουληκάκια να τρώνε όλο το μήλο, αλλά και χωρίς να τα αφήνουμε τελείως νηστικά.
επικοινωνείστε:kostimak@otenet.gr
SHARE
Στηρίξτε-Ενισχύστε την iΠόρτα με τη δική σας χορηγία…
Το σκίτσο είναι του Βαγγέλη Παυλίδη
