Τζίνα Δαβιλά

Αρχείο: 23 Ιουνίου 2013 – Η Doris Day πέθανε στις 13 Μαΐου 2019, σε  ηλικία 97 χρόνων.

http://manolisglynos.gr/

https://rhodes2019.gr/

Eίναι κάποιες φορές που κολλάς σε κάποια πρόσωπα χωρίς να ξέρεις το γιατί. Είναι τα πρόσωπα, είναι η εποχή, είναι το σκηνικά; Η Doris Day, είναι το άπιαστο πρότυπο της δεκαετίας του ’50, του ’60, άντε και του 70. Τότε σταμάτησε ουσιαστικά την καριέρα της. Ίσως, για το κόλλημά μου, να έπαιξε ρόλο το ευγενικό χαμόγελο, το ανεπιτήδευτο ζεστό της βλέμμα, η τσαχπινιά της στις κινηματογραφικές της δουλειές. Παραμένει μέχρι και σήμερα στα 93 της, η εποχή της ευγένειας, της αθωότητας και της χαμογελαστής πίκρας μιας άλλης εποχής.

Ναι, η Doris Day είναι η γυναίκα που ήθελε να γίνει χορεύτρια, όταν ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα στα 12 της την καθήλωσε για περισσότερο από έναν χρόνο στο κρεβάτι, αχρηστεύοντας για όλο αυτό το διάστημα τα πόδια της. Τα μαθήματα μουσικής που έκανε την εποχή που ανάρρωνε, σωματικά και ψυχολογικά, έφεραν στο φως το νέο ταλέντο της. Ως έφηβη γύρισε την Αμερική με μεγάλες ορχήστρες και τότε αποφάσισε να αλλάξει και το επίθετό της από Κέπελχοφ σε Ντέι. Ο ρόλος της ως Καλάμιτι Τζέιν το 1953 και το σερί επιτυχημένων ρομαντικών κομεντί με παρτενέρ τον Ροκ Χάντσον την έβαλαν στις καρδιές των Αμερικανών και εκεί έμεινε από τότε, η ζωντανή, γελαστή, ολοκληρωμένη γυναίκα – μια εικόνα που κατάφερε να κρατήσει για πάντα. Από το 1960 έως το 1964 ήταν η πιο δημοφιλής και πιο ακριβοπληρωμένη σταρ του Χόλιγουντ.

Αυτά για την Doris γιατί οι μέρες της, όσο λαμπερές κι αν ήταν στην μεγάλη οθόνη και στις δισκογραφικές εταιρείες, είχαν άλλοτε γκρι και άλλοτε μαύρο φόντο. Παντρεύτηκε τέσσερις φορές – ο πρώτος σύζυγός της την έδερνε, ο δεύτερος την εγκατέλειψε, ο τρίτος της έκλεψε όλα τα χρήματα και ο τέταρτος της έδωσε διαζύγιο το 1980 και έκτοτε αποτραβήχτηκε από τη δημοσιότητα και αφοσιώθηκε στη φροντίδα των ζώων της. Η ίδια λέει πάντα ότι θέλει να βλέπει τις θετικές πλευρές της ζωής, γι’ αυτό και όταν αναφέρεται στο παρελθόν και κυρίως στην επαγγελματική διαδρομή της λέει: «Δεν έχω παράπονο, πέρασα ωραία. Πάρα πολύ ωραία. Κι αυτό δεν το ξεχνάω ποτέ».

Το τραγικότερο που της συνέβη ήταν ο θάνατος του μοναδικού της παιδιού, του Τέρι Μέλτσερ το 2004 από μελάνωμα. Η ίδια μιλά για την έλλειψη όχι μόνο του γιού, αλλά ενός πραγματικού φίλου. Στην μνήμη του αφιέρωσε και το άλμπουμ που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2011 με τίτλο «My Heart», σχεδόν 20 χρόνια μετά τον τελευταίο της. H κυκλοφορία του «My Heart» Το «My Heart» είναι η πρώτη της κυκλοφορία από το 1994 που βγήκε το «The Love Album», που έμεινε ακυκλοφόρητο από το 1967 που ηχογραφήθηκε. Γι’ αυτήν και μόνο την τεράστια απουσία, το «My Heart» θα άξιζε την προσοχή μας. Όμως πέρα απ’ αυτό, η ηχογράφηση μεταφέρει την ώριμη, αλλά σταθερά τρυφερή και όμορφη φωνή της Doris Day. Τα περισσότερα κομμάτια του δίσκου ήταν σε παραγωγή του γιου της.«Νομίζω ότι θα του άρεσε η ιδέα. Είναι εκεί, μαζί μου… Τον νοιώθω διαρκώς δίπλα μου», διατυπώνει η ίδια σε συνεντεύξεις της. Ουσιαστικά πρόκειται για ακυκλοφόρητα τραγούδια, αφού μετά τον θάνατό του η Ντόρις μετακόμισε σε νέο σπίτι και δεν ήθελε να έχει καμία σχέση με τη μουσική και με κάθε σκέψη γύρω από αυτήν. «Αλλά ξαφνικά, άρχισαν να συμβαίνουν περίεργα πράγματα» λέει. «Μου έρχονταν επιστολές από φαν που είχαν ανακαλύψει τη νέα μου διεύθυνση. Ήταν απίστευτο…».Κι έτσι άρχισε σιγά σιγά να της μπαίνει η σκέψη να κάνει κάτι νέο, «έτσι, για την πλάκα του πράγματος».

Το «My Heart», έφτασε στο νούμερο 9 των τσαρτ, κάνοντας την Doris Day τη μεγαλύτερη σε ηλικία τραγουδίστρια με επιτυχία τοπ 10. Οκτώ από τα 13 τραγούδια είναι γραμμένα από τον γιο της. Μαζί με αυτά τα τραγούδια, όμως, η Ντέι έχει επανεκτελέσει και παλιότερες επιτυχίες, όπως τα «Daydream», «You Are So Beautiful», «Life is Just a Bowl of Cherries», «Ohio» και «My Buddy», που αφιερώνει στον γιο της. «Ήταν πραγματικά ο φίλος μου», είπε σε πρόσφατη συνέντευξή της. «Ήθελα το τραγούδι αυτό να υπάρχει, επειδή ήταν γι’ αυτόν και επειδή μου λείπει πάρα πολύ».

Το μυστικό της μακροζωίας της λέει ότι είναι το γέλιο. «Όλη μου η οικογένεια βρίσκεται στον παράδεισο. Είμαι ολομόναχη. Τι ζωή, όμως, θα ζούσα αν καθόμουν στο σπίτι μου και έκλαιγα όλη την ώρα;».

Σε επίπεδο κινηματογράφου τεράστια επιτυχία έκανε η ταινία «Ο Άνθρωπος που Γνώριζε Πολλά» (The Man Who Knew Too Much), θρίλερ παραγωγής του 1956, σε σκηνοθεσία Χίτσκοκ. Πρωταγωνιστές της ταινίας ήταν η ίδια και ο Τζέΐμς Στιούαρτ. Ουσιαστικά ήταν η επανεκτέλεση της ταινίας του 1934 ‘Ο άνθρωπος που ήξερε πολλά» σκηνοθετημένης επίσης από το Άλφρεντ Χίτσκοκ. Στο βιβλίο του Φρανσουά Τρυφώ του 1967 με τίτλο ‘Hitchcock/Truffaut», το οποίο βασίζεται στη συζήτηση των δυο σκηνοθετών πάνω στο έργο του Χίτσκοκ, ο Τρυφώ τόνισε ότι η επανεκτέλεση είναι σε πολλά σημεία ανώτερη του πρωτότυπου. Ο Χίτσκοκ του απάντησε: «Ας πούμε ότι η πρώτη εκτέλεση είναι το αποτελεί το αποτέλεσμα της δουλειάς ενός ταλαντούχου ερασιτέχνη κι ότι η επανεκτέλεση είναι το έργο ενός επαγγελματία».

Η ταινία βραβεύτηκε με Όσκαρ Πρωτότυπου Τραγουδιού για το τραγούδι Whatever Will Be, Will Be (Que Sera, Sera) που ερμηνεύει η Day στην ταινία. Συμμετείχε επίσης στο Φεστιβάλ Καννών του 1956. Τον τίτλο του συγκεκριμένου τραγουδιού χρησιμοποίησε η Doris Day για να απαντήσει σχετικά με την αποδοχή της τελευταίας της δισκογραφικής δουλειάς: «Que sera, sera…» (ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει…).

Επισκεφθείτε την προσωπική ιστοσελίδα της εδώ και ακούστε την ίδια να σας μιλά εδώ.

Εδώ το ίδρυμα που ίδρυσε

Δείτε την σκηνή της ταινίας με την Doris Day να ερμηνεύει το τραγούδι που κέρδισε το Όσκαρ Πρωτότυπου Τραγουδιού.

Παρακολουθήστε την συνέντευξη της Doris Day.

Δείτε το βίντεο από προσωπικές στιγμές της με τον γιο της και ακούστε το τραγούδι που του αφιέρωσε.