Ανοιχτή πόρτα Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

Ένας «Μπωντλαίρ» πλάι στις γκαζόζες…, του Γιώργου Αρκουλή

Spread the love

Γιώργος Αρκουλής

Γιώργος Αρκουλής

Πάει καιρός -πάνω από χρόνος- που κάποια κεντρικά περίπτερα της Αθήνας, αλλά και ορισμένοι πάγκοι σε πολυσύχναστα σημεία της πόλης πλασάρουν παλαιά -χρησιμοποιημένα- βιβλία και περιοδικά σε τιμές εξαιρετικά χαμηλές. Μπορείς να διαλέξεις από ασήμαντους παλιούς τίτλους εφήμερης λογοτεχνίας (έργα που σε παίρνει ο ύπνος μετά από διάβασμα μιας-δυο σελίδων…) μέχρι -αν είσαι τυχερός- τόμους εξαιρετικής γραφής ή -αν είσαι τυχερός-  αφιερώματα κλασικών συγγραφέων, που, πιθανώς δεν θα μπορέσεις να βρεις σε ράφια ενημερωμένων βιβλιοπωλείων λόγω παλαιότητας. Και σε τιμή, συνήθως λίγο κάτω ή λίγο πάνω από όσο κοστίζει ένας καφές! Για παράδειγμα, χθες, έπεσε η ματιά μου σε μια πρόχειρη βιβλιοθήκη παλιών εκδόσεων σε περίπτερο της Βασιλίσσης Σοφίας, όπου πλάι στο ψυγείο με τα παγωτά και τα αναψυκτικά, δέσποζε -μεταξύ άλλων- συλλεκτικός τόμος της «Νέας Εστίας», των Χριστουγέννων του 1967, λίγο ταλαιπωρημένος, με τις σελίδες του κιτρινισμένες από τον καιρό, και -προσέξτε- άκοπες. Που σημαίνει ότι δεν είχε μπει στον κόπο ο προηγούμενος κάτοχος του περιοδικού να ξεφυλλίσει το περιεχόμενο κάνοντας χρήση του χαρτοκόπτη. Κάτι που με γέμισε λύπη. Ξέρετε γιατί; Διότι επρόκειτο για σπάνιο αφιέρωμα του ιστορικού λογοτεχνικού περιοδικού στον  «καταραμένο» ποιητή Σαρλ Μπωντλαίρ, και θεωρώ πως μέσα στις διακόσιες και πλέον σελίδες του τόμου θα γνωρίσω για τα καλά τον σπουδαίο Γάλλο ρεαλιστή τροβαδούρο, που έζησε λίγο, αλλά γνώρισε πολλή δυστυχία στην προσωπική του ζωή. Στοιχείο, άλλωστε, που οδήγησε στο σπαρακτικό του έργο, και μάλιστα σε εποχή που οι δικαστές του Παρισιού -μιλάμε για το 1845- καραδοκούσαν έτοιμοι να τιμωρήσουν ό,τι θεωρούσαν άσεμνο, πρωτοποριακό, και γενικά εκτροπή από τη συμβατική γραφή…

Υ.Γ.: Προφανώς αυτή η έκδοση είχε περάσει από «σαράντα κύματα», αφού οκτώ μήνες μετά το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου του ’67 οι λογοκριτές με τα ακονισμένα ψαλίδια τους και τις σφραγίδες απαγόρευσης καραδοκούσαν. Κι ας είχαν περάσει ήδη εκατό χρόνια από τον πρόωρο θάνατο του ποιητή.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

SHARE
RELATED POSTS
Δήμος Πεντέλης: Καθορισμός όρων και προϋποθέσεων Επιδόματος Στέγασης-Αναλυτικός πίνακας   
Ο Καθένας κι ο Κανένας, του Γιάννη Πανούση
Η μοίρα μου είναι…, του Σπύρου Ντασιώτη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.