Η Ωραιοζήλη Τζίνα Δαβιλά είναι Θεολόγος (Msc “Η Θεολογία στον Σύγχρονο Κόσμο”), αρθρογράφος/ραδιοφωνική παραγωγός/εκδότρια του iPorta.gr.

Γεμάτη η ελληνική τηλεόραση από σειρές, παιχνίδια, μαγκαζίνο και ειδήσεις. Αμέτρητες επιλογές. Μα λείπει η χαρά. Λείπει ο συνδυασμός έξυπνου χιούμορ, ευχάριστης διάθεσης, επιμελούς προσέγγισης της ιστορίας, εμπνευσμένης τηλεοπτικής δουλειάς. Λείπουν “Τα Καλύτερά Μας Χρόνια” της ΕΡΤ.

Ο πολυ-επιτυχημένος την προηγούμςενη διετία “Σασμός” δεν έχει καμία σχέση με το όνομά του, οι εξαιρετικοί ηθοποιοί το τράβηξαν από τα μαλλιά  για την τρίτη σεζόν, ο Μπισμπίκης τον υποβίβασε σημαντικά, όχι λόγω ρόλου μα λόγω αταλαντοσύνης. Τι “ηθοποιός” και αυτός!!!

“Οι Πανθέοι” με καλές ερμηνείες, μα και κενά… δεν φαίνεται να είχαν την τύχη που τους άξιζε.

Οι λοιπές πολλές, πάρα πολλές σειρές, με εξαιρετικούς ηθοποιούς, είναι όλες μέσα στον πόνο και την θλίψη και όσες τιτλοφορούνται ως κωμικές … αν περνούσαν από εξετάσεις κωμωδίας, δεν θα έπιαναν ούτε την βάση.

Τα τηλεοπτικά παιχνίδια μοιράζουν λίγο χρήμα, μα δεν δίνουν το κάτι παραπάνω.

Τα μαγκαζίνο εξάντλησαν τα συνεντευξιαζόμενα πρόσωπα και τις παρωχημένες υπηρεσίες τους, βαρετά, αναμενόμενα, πολύ ξεπερασμένα, χωρίς ποιότητα και αισθητική στο συνολό τους, μα εξακολουθεί την πρωτιά να έχει το “Στούντιο 4”, αν και με επαναλαμβανόμενους καλεσμένους,  χωρίς υπερβολές, σούπερ μίνι φούστες και ορθάνοιχτα μπούστα είναι χαλαροί, ανάλαφροι, ανθρώπινοι και ευχάριστοι χωρίς να είναι ρηχοί και γελοίοι.

Και οι ειδήσεις… μια απελπισία και γεννήτρια φόβου που αρρωσταίνει τον υγιή, τον ενημερώνει για ό,τι θέλει ο πελάτης και κάθε άλλο παρά ελεύθερο ρεπορτάζ και ανιδιοτελή δημοσιογραφία κάνουν.

Και γιατί έχουμε τηλεοράσεις; Για πέταμα;

Πριν από πολλά πολλά, όταν εργαζόμουν ως καθηγήτρια – φροντιστής ασταμάτητες ώρες, για να προστατεύσω τα μικρά μου που ήταν μαθητές, πέταξα δύο συσκευές στον κάδο απορριμμάτων . Το ραδιόφωνο έπαιζε όλημερις-οληνυχτίς μουσική. Και ήμασταν χαρούμενοι.

Σήμερα η τηλεόραση εξακολουθεί να είναι μαγική για την δυνατότητα του κινηματογράφου που έχουμε στο σπίτι μας. Και επιπροσθέτως με τις τηλεοπτικές πλατφόρμες επιλογής ντοκυμαντέρ, σειρών και ταινιών, η τηλεόραση μας δίνει την μαγεία που επιλέγουμε. Είτε είναι Χριστούγεννα, είτε όχι.

Μακάρι, είθε, άμποτε, όπως λέγαμε μεταφράζοντας την ευκτική έγκλιση της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, να κάναμε την επανάσταση της απόρριψης των ειδησεογραφικών δελτίων. Ξεκινώντας από εκεί… Να καθαρίσει το μυαλό από την βρωμιά του κόσμου που μας έχει καταπιεί, ώστε να αναζητήσουμε χωρίς αρχηγούς και έμμεσους, υποδόριους “δικτατορίσκους”, την ομορφιά του κόσμου. Δύσκολο όπως μάθαμε να ζούμε, μα όχι ακατόρθωτο.

Διότι, εκλεκτές και εκλεκτοί, μοναδικοί και αγαπημένοι μας αναγνώστες, η μαγεία των Χριστουγέννων από μόνη της δεν φέρνει την μαγεία στην ζωή μας. Η υπερβολή των φώτων και των στολιδιών που μου αρέσει τόσο, μα τόσο πολύ,  είναι απλώς μια αμερικανιά που μας επιβλήθηκε επί χούντας. Δεν το λέω εγώ, το είπαν στα “Καλύτερά μας χρόνια”, που εκτός από διασκεδαστική σειρά, υπήρξε και σπάνιας ακρίβειας και ευαισθησίας ιστορικό-πολιτική. Ό,τι χρειαζόμασταν για να θυμηθούμε από πού ξεκινήσαμε και πώς καταντήσαμε: μία ακατανόητη κοινωνία μιας ακατανόητης εποχής. Ή αλλιώς, μια χυδαιότητα με πλούτη και άποψη για όλα.

Καλά Χριστούγεννα, αγαπημένοι μου!

Ωραιοζήλη-Τζίνα Δαβιλά

12 Δεκεμβρίου 2023