Απόψεις

Στεναγμοί ψυχής μετά…μουσικής, της Ελπίδας Νούσα

Spread the love

Καμιά φορά ρημάζεις στην ασχήμια καιρών, σκέψεων κι ανθρώπων και σου ξεφεύγει ο στεναγμός. Πέφτεις στο κρεβάτι κι αφουγκράζεσαι το όνειρο που ‘ρχεται μπορεί να γράφει “εύθραυστο” έξω απ’το κιβώτιο, που το μεταφέρει.

“Μου μοιάζει!”, σκέφτεσαι και κει ένας άλλος στεναγμός φαντάζει. Ακροβατείς ανάμεσα στο “αχ” και την ελπίδα. Φτερακίσματα τα παραθυρόφυλλα… χτυπάνε στο ρυθμό του φθινοπώρου και μοναχικές ψιχάλες κρατούν σεκόντο στις ψυχές  του κόσμου.Του κόσμου του φθαρτού. Κι ενθυμείσαι της Αλεξάνδρειας το γέννημα 
“Ο ΣΤΕΝΑΓΜΟΣ του κόσμου του φθαρτού

εν τη φθαρτή μου φύσει αντηχεί,

αλλ’ είναι στεναγμός γλυκύς, υψούται ως ευχή”.

Αρθρώνει λέξεις σε ποίημα το “αχ” ζωγραφεί αισθήματα στον καμβά της ψυχής, φεγγοβολήματα για νικητές.
Στεναγμέ της χαράς με χέρια βελούδου

και σάρκα γλαυκή…

Τα “αχ σου”, αξίζουνε μια μελωδία!

Franz Liszt : “UN SOSPIRO” (ΣΤΕΝΑΓΜΟΣ)

 


Ελπίδα Νούσα Επικοινωνήστε: [email protected]

SHARE
RELATED POSTS
Στρείδια, μύδια και λοιπά μαλάκια βρίζονται, του Κωστή Α. Μακρή
Το πρόσωπο του Ναζισμού
Μια επαναστατική ιδέα, του Κωστή Α. Μακρή

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.