Αναγνώστες

Αναγνώστες: ο θάνατος, ο φόβος, και η ζωή που μας κοιτά, της Μαρίας Αθανασοπούλου

Spread the love
 

  

Τι είναι ο θάνατος; Πως τον βιώνει ο καθένας και γιατί μας φοβίζει τόσο πολύ; Ορμώμενο, από μία παράσταση που είδα πριν μερικές μέρες με τίτλο «Μικρός Επιτάφιος», το μυαλό μου γέννησε διάφορες σκέψεις. Κυρίως εκείνη τη στιγμή που η φωνή της Δώρας Πετρίδη ηχούσε στα αυτιά μου και δημιουργούσε ένα σφίξιμο στο στομάχι, έναν κόμπο στο λαιμό και ένα δάκρυ στα καθηλωμένα μου μάτια.

Δεν είμαι μάνα, και δεν μπορώ να καταλάβω το πόνο μίας μητέρας που χάνει το πλάσμα το οποίο η ίδια έφερε στη ζωή και με τόσο κόπο το μεγάλωσε. Προσπάθησα να μπω σε αυτή τη θέση της απώλειας, και αν ακόμα κατάφερα να νοιώσω το ένα χιλιοστό του πραγματικού συναισθήματος, ήταν κιόλας αβάσταχτο. Η κύρια σκέψη μου εκείνη τη στιγμή ήταν: γιατί να κάνω παιδιά; Γιατί να μπω στη διαδικασία αυτή; Μια διαδικασία υπέρμετρης αγωνίας και ενός αιώνια ριζωμένου φόβου βαθιά μέσα στο στήθος. Το βίντεο που προβαλλόταν κατά την διάρκεια της παράστασης, γεμάτο εικόνες από μητέρες με γιούς, σε διάφορα ηλικιακά φάσματα, και το νανούρισμα από το «Ματωμένο Γάμο» του Λόρκα, μου δημιούργησαν μία θλίψη τόσο μεγάλη που μου πλάκωνε την ψυχή. Μέσα στο μυαλό μου σαν ανεμοστρόβιλος η φράση «δεν θα κάνω παιδί». Το φέρνεις στον κόσμο, το κρατάς στα χέρια σου και μετά εξαφανίζεται, και εσύ μένεις με άδεια χέρια και άδεια ψυχή. Λίγο αργότερα ο φόβος μετατέθηκε σε αγαπημένα πρόσωπα που με περιτριγυρίζουν. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι στη ζωή μας που αισθανόμαστε πως αν πάθουν κάτι, αν κάποια μέρα απλά φύγουν, εμείς δε θα είμαστε ικανοί να ανοίξουμε ούτε τα βλέφαρα μας. Έτσι και εγώ στη ζωή μου, τρέμω το θάνατο. Όχι τον δικό μου, αλλά των ανθρώπων εκείνων που θα με αναγκάσουν να ζω με το βάρος της δικής τους απώλειας. Άραγε αυτό ξεπερνιέται; Και αν ναι, πως; Είναι απλά ο χρόνος που σε βοηθά να συνεχίσεις να ζεις με αυτό το φορτίο; Και γιατί εκεί που νομίζουμε ότι χάθηκε ο κόσμος, εκεί εμείς μέσα σε αυτόν τον κόσμο συνεχίζουμε και ζούμε; Είναι απλά το ένστικτο του ανθρώπου για την επιβίωση ή απλά αγαπούσαμε λιγότερο από όσο τελικά νομίζαμε; Την ώρα που οι παλμοί της καρδιάς μου αυξάνονταν και τα χείλη μου έτρεμαν στο άκουσμα εκείνης της μαγικής φωνής, πίστευα τόσο έντονα μέσα μου πως εκείνο το πρόσωπο της ζωής μου, είναι τόσο σημαντικό που αν ξαφνικά μου έφευγε θα βυθιζόμουν στο μαύρο έρεβος για πάντα και πως τίποτα δε θα μπορούσε να με επαναφέρει. Τα χέρια μου έτρεμαν και το κεφάλι μου χανόταν σε μία απίστευτη ζάλη.

Στο αυτοκίνητο καθώς γύριζα, έκλεισα το ραδιόφωνο και άνοιξα τα παράθυρα. Ήθελα να αφουγκραστώ το δρόμο, τα άλλα αυτοκίνητα που περνούσαν από δίπλα μου, τους ανθρώπους που περπατούσαν, και σκεφτόμουν πως καθένας από αυτούς κουβαλούσε το δικό του πόνο. Την δική του μαύρη ιστορία.

Ξαφνικά άρχισα να χαμογελώ. «Ναι, θα κάνω παιδιά». Θα προετοιμαστώ για κάθε πόνο και για κάθε απώλεια. Η ζωή απαρτίζεται από πολλά γεγονότα, ευχάριστα ή δυσάρεστα. Και κάθε στιγμή αξίζει. Αξίζει να κάνεις όνειρα και να προσπαθείς. Γιατί, ποτέ δεν ξέρεις. Αν δε δοκιμάσεις δε θα μάθεις ποτέ. Τον έρωτα, την αγάπη και πολλά άλλα, είσαι τυχερός να τα νιώσεις και να τα γευτείς ακόμα και αν μετά έρθει ένα μεγάλο κύμα και στα πάρει μονομιάς. Το δάκρυ και κάθε τί άλλο, σε γεμίζει, σε κάνει πιο δυνατό. Ερχόμαστε για να ζήσουμε μία ζωή αληθινή, και είναι προτιμότερο από μία ζωή με χίλια δύο «μη» που σε περιφρουρούν από την ίδια την ζωή..εγώ ήρθα για να ζήσω και θα το κάνω ως το τέλος.

Ναι, δε φοβάμαι πια…είμαι άνθρωπος και κυνηγάω την ευτυχία μέσα από τις σκιές. Γιατί αν ο άνθρωπος δεν κυνηγάει την σκιά του, τι μπορεί να κυνηγά;

 

 
Η Μαρία Αθαναασοπούλου είναι φοιτήτρια στο Γ’ έτος του Πανεστημίου Ανθρωπιστικών και Θεατρικών Σπουδών Πάτρας.

 

 

 
SHARE
RELATED POSTS
13015010_1702285126710866_1926565307_n.jpg
Βλέπεις εκείνο το βουνό που δεν φαίνεται;, της Ματίνας Ράπτη-Μιληλή
Η Γαλάζια Οικονομία παρέχει τεράστιες δυνατότητες για έξυπνη, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη και αύξηση της απασχόλησης, του Δρ. Χρήστου Γαμβρούδη
annaDeligiannitsioulpa.jpg
Πιο σχολικές οι εκδρομές, της Άννας Δεληγιάννη-Τσιουλπά

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.