Είχε λόγο εξεζητημένο και ύφος φαινομενικά σοβαρό η Άννα Σφάλια, ίσως και βλοσυρό. Κάτι που την έκανε αρκετά πειστική. Η όψη της είχε, ενίοτε, την χαμογελαστά θλιμμένη ικανοποίηση ενός καθηγητή ιατρικής που σου ανακοινώνει την ραγδαία επιδείνωση της υγείας σου με την ησυχασμένη συνείδηση ενός κορυφαίου επιστήμονα ο οποίος σε έχει ήδη προειδοποιήσει για το επερχόμενο τέλος. 

Είχε επίσης, και έχει, τον τρόπο να σε πείθει ότι η απόφασή σου για το άπλωμα και στέγνωμα της σταφίδας, προκαλεί αυτόματα την καταρρακτώδη νεροποντή που θα σου καταστρέψει τη σοδειά. Στο επιχείρημά σου ότι θα βάλεις πλαστικό από πάνω, η Άννα Σφάλια σε οικτίρει μ’ εκείνο το θλιμμένο χαμόγελο του ειδικού:

 «Μην αυταπατάσαι! Το άπλωμα του προστατευτικού πλαστικού, εκτός από τις ολέθριες οικολογικές επιπτώσεις που έχει, εξοργίζει τόσο πολύ τον Αίολο, που μπροστά στην ανεμοθύελλα που θα σου στείλει για να σε καταστρέψει, ο τυφώνας Κατρίνα ήταν ένας απαλός ζέφυρος».

Αργότερα γνώρισα τους βασικούς ―έμμεσους και άμεσους― υποστηρικτές, χρηματοδότες και χορηγούς της. 

Η Άννα Σφάλια είχε και έχει την γενναιόδωρη συμπαράσταση και στήριξη από όλους τους Καβγατζήδες της Βρέστης και Πάρτης. 

Και είναι πολλοί αυτοί.
Είναι πολιτικοί, διανοούμενοι, επιχειρηματίες κρατικοδίαιτοι, δημοσιογράφοι, μουσικοί και τραγουδιστές, καθηγητές και καλλιτέχνες βραβευμένοι μεταξύ τους, απλοί πολίτες και πρόεδροι διαφόρων Σωματείων, υπάλληλοι Δημόσιοι και Ιδιωτικοί, έντιμοι συνδικαλιστές, καθώς και νέοι, φοιτητές, μαθητές και άνεργοι. Συνάντησα ακόμα και μαθητές τού Δημοτικού Σχολείου που άρθρωναν λόγο εφάμιλλο των ώριμων Καβγατζήδων της Βρέστης και Πάρτης. 

Όλοι αυτοί, σε αρμονική συνεργασία με την Άννα Σφάλια, πιστεύουν ―και είναι κάθετα και οριζόντια αμετακίνητοι σ’ αυτό― ότι για όλα τα προβλήματα που έχουμε με τους άλλους, φταίνε πάντα οι άλλοι.

Όπως είπα, είναι πολλοί οι Καβγατζήδες της Βρέστης και Πάρτης. Και η Άννα Σφάλια τούς υποστηρίζει για να υποστηρίζεται και να επιβιώνει. Ένα ουσιώδες χαρακτηριστικό των Καβγατζήδων αυτών είναι η αντιφατική τους συμφωνία στο γεγονός ότι κάθε απόπειρα αλλαγής των συντεταγμένων τής πορείας μας αλλά και των στόχων τής πολιτείας, θα μας οδηγήσει ταχύτατα σε μια καταστροφή την οποίαν όχι μόνον αδυνατούν αλλά και αρνούνται να μας την περιγράψουν.
Όσο κι αν ο εξοπλισμός τους με τις κλαδικές παρωπίδες του μικρόκοσμού τους είναι ο πλέον εξελιγμένος τεχνολογικά, σ’ αυτό τουλάχιστον συμφωνούν: Δεν χρειάζεται να αλλάξουν εκείνοι καθώς για όλα τα δεινά μάς φταίνε οι άλλοι. 

Και ότι η επαπειλούμενη καταστροφή, μετά την εφαρμογή των προτάσεων του αντίπαλου Καβγατζή, θα είναι απερίγραπτη. Γιατί, φυσικά, αν ήταν περιγράψιμη η καταστροφή, ίσως να μπορούσαμε να περιγράψουμε και τους όρους προστασίας μας από αυτήν όπως και τα μέσα για την αποτροπή της ή την θεραπεία μας από τις επιπτώσεις της. 

Η πρόβλεψη, ας πούμε, ενός επικείμενου μεγάλου σεισμού, θα έπρεπε λογικά να έχει οδηγήσει όλους τους Καβγατζήδες της Βρέστης και Πάρτης στην προγραμματισμένη αντιμετώπισή του από καιρό πριν. Με επείγουσα τροποποίηση του Οικοδομικού Κανονισμού, ενίσχυση Δημόσιων Κτιρίων, με την δημιουργία μεγάλων Πλατειών και ανοιχτών χώρων έκτακτης υποδοχής σεισμοπλήκτων, με την οργάνωση εθελοντικών οργανώσεων, με την επαρκή ενημέρωση και εκπαίδευση παιδιών και ενηλίκων για την αντιμετώπιση της καταστροφής και πολλά άλλα τέτοια. 

Όμως, όχι. Η συνεργασία των Καβγατζήδων της Βρέστης και Πάρτης με την Άννα Σφάλια, στηρίζεται στο γεγονός ότι πιο εύκολα γίνεται πιστευτή μια συμπαντική συνωμοσία και σύμπραξη διεθνών βρικολάκων και δαιμόνων για να μας πιουν το πολύτιμο κι αρχαίο αίμα μας, παρά το ότι μπορούμε να αναστρέψουμε μια καταστροφική πορεία. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να μετατρέψουμε σε αισιόδοξη καθημερινή πρακτική την γνώση για το, κατά 1 δισεκατομμύριο ευρώ, πρόσφατο πλεονασματικό εμπορικό ισοζύγιο σε φρούτα και λαχανικά. Είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι έχουμε τις δυνάμεις κι ότι μπορεί αυτό το πλεόνασμα να υπερδεκαπλασιαστεί και να επεκταθεί και σε άλλους τομείς της πρωτογενούς παραγωγής κι όχι μόνο. Στις υπηρεσίες, στον τουρισμό, στις νέες τεχνολογίες, στην εκμετάλλευση της αειφόρου ενέργειας από τα κύματα της θάλασσας και όπου αλλού μπορεί κάποιος να πράξει κατά τις δυνάμεις του.

Είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι υπάρχουν οι δυνάμεις που με συνεργασία, γνώση και τόλμη μπορούν να αναστρέψουν τη πορεία μας προς γκρεμούς απερίγραπτους.
Είναι δύσκολο να πάψουμε να επιτρέπουμε στην Άννα Σφάλια να μας τρομοκρατεί και να πάρουμε απόφαση να στείλουμε εκεί που τους αρμόζει όλους τους Καβγατζήδες της Βρέστης και Πάρτης. Στο άσυλο της λήθης και της σιωπής. Και δεν λέω χρονοντούλαπο της ιστορίας, γιατί αυτό έχει αχρηστευτεί από καιρό. Αφού είχε ήδη αποσαθρωθεί από κάθε λογής σαράκια.

Είναι βέβαια πολλοί αυτοί που έχουν πάψει να καθορίζουν το σχέδιο της ζωής τους με βάση το άθλιο παιχνίδι που παίζει η Άννα Σφάλια σε συνεργασία με τους Καβγατζήδες της Βρέστης και Πάρτης. Και όλο και τους βλέπω να πληθαίνουν και, σαν τον μυθικό Ανταίο, να αναζητούν και να αντλούν όλο και περισσότερη δύναμη. Πατώντας γερά στη γη την τροφοδότρα. Εμποδίζοντας τους Ηρακλείς Καβγατζήδες και την Άννα Σφάλια να τους πάρουν το πλουτοπαραγωγό έδαφος κάτω από τα πόδια τους αλλά και να μοιραστούν, με τον τρόπο που εκείνοι ξέρουν, τα 13,5 εκατομμύρια χρυσές λίρες του κατοχικού δανείου ―συν τους τόκους―, αν και όταν βρεθούν.

Εκείνο που δεν ξέρω, είναι αν θα είναι αρκετοί να αποτρέψουν τον καταστροφικό Μέγα Καβγά μεταξύ των ντόπιων και διεθνών Καβγατζήδων της Βρέστης και της Πάρτης και αν θα μπορέσουν να αλλάξουν έγκαιρα τις συντεταγμένες της πορείας και των στόχων μας.
Κι αυτό το “μας” δεν αφορά μόνο εμάς, τους Έλληνες.

14 Απριλίου 2013

 

 

 

 

 

Κωστής Α. Μακρής