Απόψεις

Φάε και συ μια πόρτα…, του Κωστή Α. Μακρή

Spread the love

Είναι καμιά ή κανείς που να μην έχει φάει πόρτα στη ζωή του; 
Δυσκολεύομαι να το φανταστώ.
Κάθε παιδί που επιχειρεί να μπει απρόσκλητο στον κόσμο των μεγάλων, τρώει πόρτα. Τι άλλο σημαίνει η φράση: «Δεν είναι για σένα αυτά…» ή «όταν μεγαλώσεις θα καταλάβεις». Ποια «αυτά» και τι «θα καταλάβω»; Μέχρι να καταλάβεις ποια είναι αυτά που δεν είναι για σένα, έχεις μεγαλώσει, τα έχεις ξεχάσει τα «αυτά» και σου έχουν μείνει οι πόρτες που έφαγες. 
Για να τις ταΐσεις στα δικά σου παιδιά. 
Μετά έρχονται άλλες πόρτες για φάγωμα. 
Τρως πόρτα επειδή δεν έχεις αρκετά λεφτά, πληροφορίες, γνώση, παιδεία.
Τρως πόρτα όταν αποκτήσεις λεφτά, πληροφορίες, γνώση, παιδεία και σε κάνουν πέρα εκείνοι που δεν έχουν όσα εσύ. Ή τους κάνεις πέρα εσύ, αλλά αυτό έχει να κάνεις με τις πόρτες που τρώνε οι άλλοι και δεν είναι το θέμα μας. 
Τρως πόρτα όταν η σκέψη σου είναι αρκετά διαφορετική από της παρέας ή του ανθρώπου που θέλεις να προσεγγίσεις. Τρως πόρτα κάθε φορά που μεταναστεύεις. Ακόμα και σε καλοκαιρινές διακοπές, όταν επιχειρείς να εξερευνήσεις τους μύχιους τρόπους σκέψεις ενός μικρού τόπου. 
Όσο είσαι τουρίστας και χάι-χούι, πάει καλά. Για προσπάθησε όμως να ξεσκεπάσεις ένα τοπικό κοινό μυστικό, έναν κοινόχρηστο τοπικό βόθρο. 
Είναι σίγουρο ότι και πόρτα θα φας και τα μούτρα σου.
Τρως πόρτα από ανθρώπους που ―κατά λάθος― εμπιστεύεσαι.
Τρως πόρτα κάποιες φορές που νομίζεις ότι θα μπορούσες να είσαι κάπου χωρίς τη μουτσούνα κάποιου που δεν είσαι. Και δεν είναι απαραίτητο να είναι απόκριες.
Τρως πόρτα ως πολίτης. Όταν νομίσεις ότι το Σύνταγμα και η Ομόνοια δεν είναι μόνο πλατείες αλλά έννοιες και όροι συνύπαρξης πολιτών. Τρως πόρτα αν νομίζεις ότι η ισονομία, η ισοπολιτεία, η αξιοκρατία και το κράτος δικαίου είναι αυτονόητες έννοιες.
Εγώ έχω φάει πόρτα ως Έλληνας. Όταν νόμισα ότι η ελληνικότητα είναι έννοια ανεξάρτητη από τον τόπο γέννησης. Όταν νόμισα ότι δεν έχουν καταργηθεί τα σύνορα και επομένως έχω ακόμα την υποχρέωση να υπερασπίζομαι την Ελλάδα απέναντι σε οποιονδήποτε επιχειρεί να την αποδυναμώσει ή να την ταπεινώσει. Όσο κι αν αναγνωρίζω το γεγονός ότι κάθε συμμετοχή σε διεθνείς ενώσεις όπως η Ε.Ε. μειώνει αυτοδίκαια την εθνική κυριαρχία των μελών της.
Έφαγα πόρτα ως άνθρωπος. Όταν υποστήριξα ότι τα σύνορα μπορεί να μην έχουν καταργηθεί αλλά δεν πρέπει να είναι όρια εγκλεισμού ή αποκλεισμού. Αντίθετα, είναι ―κατά τη γνώμη μου― τα όρια όπου δοκιμάζεται και αποδεικνύεται ή ακυρώνεται η ανθρωπιά, αλλά και η ισχύς, κάθε κυρίαρχου κράτους ή Ένωσης Κρατών. 
Τρώω πόρτα από τη φιλόζωη συνείδησή μου κάθε φορά που η αδυναμία μου να γίνω χορτοφάγος με ωθεί στην καταβρόχθιση συγκάτοικών μου στον πλανήτη. Μοσχαράκι, αρνάκι, ψαράκι, βατραχάκι, σαλιγκαράκι, χταποδάκι, κοτοπουλάκι. 
Έχω φάει πόρτα κάμποσες φορές και ως επαγγελματίας. Όταν ο σεβασμός σε αρχές ίσχυε όσο αυτές οι αρχές δεν έρχονταν σε σύγκρουση με τα συμφέροντα του πελάτη μου. Κάτι που ισχύει και για κόμματα, συλλόγους, οργανώσεις και άλλες ενώσεις πολιτών «επί τη βάσει αρχών». 
Έχω φάει πόρτα μερικές φορές γιατί με πήρε η χαρά και μίλησα πιο ανοιχτά απ’ όσο έπρεπε ή απ’ όσο άντεχε ο άλλος.
Έχω φάει πολλές φορές πόρτα. Και δεν μπορώ να πω ότι το έχω ευχαριστηθεί. Δεν είναι το καλύτερό μου να τρώω πόρτα. Μια σπανακοτυρόπιτα είναι χίλιες φορές καλύτερη.
Και επειδή βαρέθηκα να τρώω κάτι που δεν μου αρέσει, έφτιαξα μια πόρτα δικιά μου. Ολόδικιά μου. Άνοιξα φύλλο στο χέρι, το άπλωσα σ’ ένα ταψί, έβαλα γέμιση από υλικά που μου αρέσουν, τη σκέπασα με άλλο φύλλο. Μετά στόλισα και χάραξα το σύνολο έτσι που να μοιάζει με πόρτα. 
Φούρνισα αυτή την “πίτα-πόρτα” και μετά την έφαγα. 
Και ήταν η πρώτη φορά που χάρηκα τόσο πολύ τρώγοντας πόρτα.
Ήταν η πιο νόστιμη πόρτα που έχω φάει. 
Και από δω και πέρα θα λέω με χαρά: 
―Έφαγα μια πόρτα! Μα μια πόρτα…
Και σε όποιον με κοιτάζει με απορία, θα λέω:
― Θέλεις τη συνταγή; Είναι πανεύκολη…
Αθήνα, 10 Νοεμβρίου 2013
Σημ.: Αν κάποιος σκεφτεί να υλοποιήσει αυτό το πρότζεκτ στο φαγάδικό του, σε τηλεοπτικό συνταγάδικο ή σε οποιονδήποτε δημόσιο χώρο ή μέσο μαζικής επικοινωνίας ―εκτός από το www.iporta.gr ―ας γνωρίζει ότι τα αυτοδίκαια “Copyright” της ιδέας και της ονομασίας του εδέσματος είναι δεσμευμένα. Κ.Α.Μ.

SHARE
RELATED POSTS
Παυλίδης: Οδούς αντί οδόντος
Ο Λιουτπράνδος της Κρεμόνας και ο Ρητινίτης οίνος, του Βαγγέλη Παυλίδη
Δημοκρατικές διαδικασίες και δημοκρατία είναι διαφορετικές έννοιες

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.