Ήμουν δεν ήμουν 12 χρόνων όταν ανακάλυψα τον “Δράκουλα” του Bram Stoker στα ψηλότερα ράφια της βιβλιοθήκης του πατέρα. Το γεγονός έδειχνε ότι ήταν απαγορευμένο δι’ ανηλίκους, πράγμα που το έκανε ακόμα πιο ελκυστικό. Το διάβασα με τον φακό κάτω από την κουβέρτα κι από τότε έγινε ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία -αυτά που τά’χω διαβάσει παραπάνω από μια φορά. Το ίδιο και με το είδος αυτό της λογοτεχνάις (οι βρυκόλακες, τα φαντάσματα, το παρα-μετα- φυσικό, γενικά ο τρόμος) από τ’ αγαπημένα μου κι αυτό. Χαραχτηριστικά να πω για όποιους δεν ξέρουν πως το τελευταίο μου βιβλίο έχει τον τίτλο “Vampir”.

Έτσι, λοιπόν, όταν κάποτε έγραφα ένα άλλο βιβλίο, το “Ρόδος 1302-1522, μια Ιστορία”, εκεί που έψαχνα σκόνταψα πάνω στον Δράκουλα. Ήταν στα 1462 κι ο Μωάμεθ ο Πορθητής ετοίμαζε μεγάλη επίθεση ενάντια στην Ρόδο. Πολεμικές ετοιμασίες στην Πόλη, πολεμικές ετοιμασίες και στη Ρόδο όπου είχαν μυριστεί την υπόθεση. Κι εκεί που όλοι περίμεναν την μητέρα όλων των μαχών, ο Μωάμεθ στράφηκε δυτικά, για πρώτη φορά από την άλωση της Πόλης επικεφαλής ο ίδιος του στρατού του. Ο λόγος ήταν πως εκεί στα μέρη της Βλαχίας και Τρανσυλβανίας, ο Βοεβόδας Βλαντ 3ος ο Δράκουλας είχε περάσει στην αντεπίθεση. Έκανε τέτοια ζημιά στους Τούρκους ανακαταλαμβάνοντας την μια μετά την άλλη τις πόλεις κατά μήκος του Δούναβη που χρειάστηκε να αναβληθεί η επίθεση στη Ρόδο προκειμένου να αντιμετωπιστεί.

Να λοιπόν η ευκαιρία μου! Ρόδος και Δράκουλας, δυο από τις πιο μεγάλες μου αγάπες. Έπεσα με τα μούτρα στο γράψιμο… σελίδες ολόκληρες… όταν κάποια στιγμή με συνέφερε η Noomi. Μου θύμισε πως έγραφα βιβλίο για την Ρόδο και τους Ιππότες της και όχι για τον Δράκουλα. Συνήλθα και τελικά προς μεγάλη μου λύπη περιόρισα την ιστορία αυτήν σε μια και μόνο σελίδα.

Γιατί τα λέω αυτά; Γιατί βρήκα πάλι ευκαιρία, και εξηγούμαι: “Δράκουλας” σημαίνει Γιός του Δράκου. Τον τίτλο έφερε πρώτος ο πατέρας του Vlad όταν, μετά την κατάκτηση της Βοσνίας που κατείχαν οι Τούρκοι χρίστηκε για την ανδρεία του ιππότης του Τάγματος του Δράκου. Αυτό λοιπόν το περίφημο Τάγμα του Δράκου δημιουργήθηκε σαν σήμερα, 12 Δεκεμβρίου 1408, απο τον βασιλιά Σιγισμούνδο της Ουγγαρίας και αργότερα αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Το “Δρακουλας” λοιπόν δεν έχει σχέση με πράξεις και συμπεριφορά του Βοεβόδα της Βλαχίας, που είναι και εθνικός ήρωας της Ρουμανίας. Για την σκληρότητά του απέναντι στους εχθρούς και για την ιδιαίτερη προτίμησή του σε ένα συγκεκριμένο είδος τιμωρίας, ο Vlad έλαβε το προσωνύμιο Ανασκολωπιστής, Ελληνικά -Tepes (προφέραται Τshepesh), Βλάχικα – Kaziklu Bey, Τούρκικα -Παλουκωτής, που θα λέγαμε εσείς κι εγώ.

Όνειρα γλυκά!