– Ας μιλήσουμε χωρίς περιστροφές.
Και χωρίς περίστροφα.
Είσαι κακός άνθρωπος; Θέλεις το κακό του τόπου σου;
Σε πιάνει ένα ντελίριο μόλις δεις κάτι που είναι έξω από τη λογική σου;
Σε πιάνει φαγούρα στο σβέρκο και κνησμός στον καβάλο μόλις σου προσβάλλουν τα ιερά και τα όσια;
Και ποια είναι τα ιερά και τα όσιά σου;
Η πατρίδα; Η θρησκεία; Η τιμή της αδερφής; Η τιμή τής φέτας; Η τιμή τού πετρελαίου; Η δυνατότητά σου να διαλανθάνεις της ίδιας σου της προσοχής την ώρα που ψεύδεσαι με πολλές περιστροφές και περιφράσεις στον εαυτό σου;
Τι μισείς περισσότερο;
Αυτούς που σε καθηλώνουν στην αλήθεια τους, που τη θεωρείς μοναδική;
Ή αυτούς που αποκαθηλώνουν τις αλήθειες σου;
Τι σε θυμώνει πιο πολύ;
Το να σου λένε ψέματα;
Ή να σου λένε «λες ψέματα»; Και να έχουν και δίκιο.
Τι χαίρεσαι πιο πολύ;
Να αγαπάς με λίγους; Κι ας νιώθεις μια μικρή ανασφάλεια…
Ή προτιμάς να μισείς με τους πολλούς; Και να νιώθεις κάπως ασφαλής.
Πότε θα πεις την αλήθεια;
Χωρίς περιστροφές. Χωρίς περίστροφα.
Στον καθρέφτη… Ενώπιος ενωπίω. Τολμάς; Μίλα, ρε…
– Σας παρακαλώ, κύριε! Φτάνει πια! Πώς τολμάτε; Γνωριζόμαστε;
– Σε μένα μιλάτε, κύριε;
– Σε σας, βεβαίως! Τι είναι αυτά που μου λέτε… Σας ανέχομαι τόση ώρα…
– Α… Μα, όχι… Δεν τα έλεγα σε σας. Παραμιλούσα… Συγγνώμη.
– Βρε, δεν πάμε καλά… Καθόλου καλά δεν πάμε…
– Δίκιο έχετε…
Κωστής Α. Μακρής
επικοινωνείστε:kostimak@otenet.gr
SHARE
Το σκίτσο είναι του Βαγγέλη Παυλίδη
Στηρίξτε-Ενισχύστε την iΠόρτα με τη δική σας χορηγία…