•Η φρίκη έπαιξε για λίγες μέρες στις οθόνες και τώρα απομακρύνεται. Σαν να μην υπήρξε. 1500 άμαχοι νεκροί, πολλά παιδιά και γυναίκες. Στοιβαγμένα κορμιά στους δρόμους σαν σκουπίδια. Εντάξει δεν έγινε και κάτι σπουδαίο. Εντος των αναμενόμενων προκλήσεων δήλωσε η «μεταβατική κυβέρνηση». Η ΕΕ χαιρετίζει τη σύσταση από τις συριακές «αρχές» επιτροπής που θα «διερευνήσει» το θέμα. Ενα ακόμα μέγα αίσχος πνίγεται στην συλλογική υποκρισία του πολιτισμένου δυτικού μας κόσμου.

•Η τζιχαντ που κυβερνά τη Συρία μη σας μπερδεύει. Ειναι εξευγενισμένη, πολιτισμένη Τζιχαντ. Με χαμόγελο, με όραμα με μοντέρνα κακόγουστη γραβάτα αλλά γραβάτα. Καθάρματα; Ισως. Αλλά είναι «τα δικά μας καθάρματα». Είναι η περιώνυμη πραγματιστική φράση που αποδίδεται στον Φράνκλιν Ρουσβελτ.

•Εριξε τον τύραννο Ασαντ. Απολαμβανει στη Μόσχα τη ρωσική θαλπωρή ενώ σφάζονται οι δικοί του. Εξασφαλιζει μια θαυμάσια πολυμερή ισορροπία.Το Ισραήλ χαίρεται στην ωραία θέα του όρους Ερμών και την αποδυνάμωση της Χεσμπολαχ. Λογικο. Η Τουρκία χαίρεται που οι Κουρδοι μπήκαν στη στάνη με οδηγό τον ανανήψαντα Οτσαλάν. Λογικο. Η δύση και η Ευρώπη χαίρονται με τις νέες γεωπολιτικές και επενδυτικές ευκαιρίες και τη μείωση της ρωσικής επιρροής. Λογικο. Η Αμερική έχει το μερτικό που της αναλογεί στη μοιρασιά της ουδετερης ζωνης. Χαιρεται επίσης. Λογικο. Η Ρωσία έχει αλωβητες τις ναυτικες της βάσεις στη Λαττάκεια και βρέχει τα πόδια της στην πολυπόθητη θάλασσα. Αυτο ήθελε και αυτό έχει και χαίρεται. Λογικο. Αλλωστε το είπαν οι Τζιχαντιστες. Θα μείνουμε μέχρι το 2030.Μια μικρή μετάβαση και μετά εκλογές.

•Με τόσα καλά και ανθηρά θα πτοηθούμε για 1500 σφαγιασθέντες βάρβαρα άμαχους Αλαουιτες; Δεν έγινε και κάτι τρομερό. Πηρε η μπάλα και Χριστιανους; Εντάξει λίγοι ήταν δεν χάλασε κόσμος. Αυτοι φταίνε που είναι Αλαουιτες.Ποιος τους είπε να γίνουν Αλαουιτες; Αλλωστε αυτοί ήρξαντο χειρων αδικων παρωθουμενοι από τον υπνωττοντα, σιωπηλό Τύραννο και το Ιράν. Στο Ιράν όμως ο Τραμπ έστειλε γράμμα να μείνει φρόνιμο.

•Η νέα αρχιτεκτονική του κόσμου. Που θα καταλήξει δεν το ξέρουμε. Σιγουρα όμως σε μια απόλυτα αμοραλιστική διεθνή τάξη. Θα μου πείτε. Πότε δεν ήταν έτσι; Σωστό κι αυτό. Εμεις οφείλουμε να προστατεύουμε τα του οίκου μας. Ως κόρη οφθαλμού μέσα στο χάος. Με τη σωστή μεριά της ιστορίας λέμε. Ποια είναι όμως η σωστή μεριά; Εδώ σε θέλω κάβουρα πως περπατάς στα κάρβουνα.