Βαγγέλης Παυλίδης  

Η ιστορία των Ιπποτών του Αγιου Ιωάννη στην Παλαιστίνη κλείνει τον Μάη 1291 με την κατάληψη της Ακρας απο τους Μαμελούκους. Είναι το τέλος των Σταυροφοριών. Απ’ εκείνη την στιγμή το Τάγμα ψάχνει για νέο τόπο εγκατάστασης, όσο το δυνατόν πιο κοντά στους Αγιους Τόπους. Μια μέρα, στην διάρκεια των αναζητήσεών τους πέφτουν πάνω στην Ρόδο. Ο έρωτας είναι ξεραυνοβόλος κι απο εκείνη την στιγμή προσπαθούν να βρούν τρόπο για μόνιμη εγκατάσταση εκεί.

Στα 1304 ο Μ. Μάγιστρος ντε Βιλαρέ έρχεται σε συνεννόηση με τον Γενουάτη Βινιόλο Βινιόλη, αφέντη της Νότιας Ρόδου με την άδεια του Βυζαντινού αυτοκράτορα κι έτσι οι Ιωαννίτες αποβιβάζονται στα παράλια της Ρόδου στα 1306. Μετά αιματηρές μάχες θα καταλάβουν τα φρούρια του Φερακλού και του Φιλερήμου κι ύστερα θα ζητήσουν την άδεια του Αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγο για να εγκατασταθούν στο νησί. Σε αντάλλαγμα θα πλήρωναν φόρους και θα του έδιναν στρατό. Ο Ανδρόνικος αρνήθηκε κι ο ντε Βιλαρέ μάζεψε όλες του τις δυνάμεις και πολιόρκησε την πόλη της Ρόδου.

Ο θρύλος λέει πως ντυμένοι με προβιές, ο Μ. Μάγιστρος και μερικοί διαλλεγμένοι ιππότες ανακατεύτηκαν μ’ ένα κοπάδι πρόβατα και καθώς σκοτείνιαζε μπήκαν απαρατήρητοι στην πόλη και άνοιξαν τις πύλες.

Ήταν μια μέρα σαν και σήμερα πριν 707 χρόνια, 15 Αυγούστου 1309. Απ’ εδώ αρχίζει η ιστορία των Ιπποτών της Ρόδου.

The story of the Knights of St. John in Palestine closes on Friday, May 18, 1291. On this day, 250,000 Mamelukes storm the walls of Acre. It is the end of the crusades.

The Knights don’t want to return home to Europe. They want to fight the infidels, and to be as close as possible to the Holy Land. So they start looking for a place suitable as a permanent base. In the course of their search the Knights happened to come up on Rhodes.

It was love at first sight! Plans begin to take shape for the permanent establishment of the Order on this island, perfectly situated between East and West, and famous for its beauty.
In 1304 Grand Master Foulques de Villaret closes a deal to share Rhodes with the Genoese Vigniolo Vignioli, businessman and pirate extraordinaire: 1/3 for himself, 2/3 for the Knights.

And so, in 1306, the Knights of St. John land on the eastern shores of the island, always a preferred location for all kinds of beach parties, it seems. Before too long they take the Byzantine fortresses at Pheraklos (on the east) and Phileremos (on the west), cutting off the town from the rest of the island. After firmly securing control of the Rhodian countryside, de Villaret then “asks” the Byzantine Emperor of Nicaea Andronicos I Palaeologos for “permission” to establish the Order at Rhodes. In return, the Order agrees to pay an annual tribute and to supply the Emperor with armed men when he needs them.

Emperor Andronicos, devoted to theology and having neglected his army and navy, turns down the “request” with contempt.

And this is how it happened, then, that on a day like today 707 years ago, 15 August 1309, feast day of Mary the All Holy, the Knights of St. John took the city of Rhodes. Legend has it that dressed in sheepskins, the Grand Master and a few brave knights, hiding among a herd of sheep, and taking advantage of an overcast and dark day, succeed in gaining entry to the city. Upon killing the guards, they opened the gates of their comrades waiting outside.

Whereupon begins the story of the Knights of Rhodes.