Συνεπώς το πρόβλημα ξέφυγε από τα στενά πλαίσια της ελληνοτουρκικής διαφοράς και έγινε δυτικοτουρκική. Αυτό αναβαθμίζει τη χώρα μας στη θέση του προκεχωρημένου φυλακίου της Δύσης. Μας δίνει έτσι την τεράστια ευκαιρία, που πρέπει να εκμεταλλευτούμε ώστε να κατοχυρωθούμε και να οχυρωθούμε απέναντι σε έναν προβλέψιμο γείτονα. Είναι χρυσωμένο χάπι αν δεχτούμε να γίνει διάλογος μόνο για τις θαλάσσιες ζώνες και τις παραβιάσεις της υφαλοκρηπίδας στο κέντρο της Αν. Μεσογείου σε διαφιλονικούμενα-σύμφωνα με τις ΗΠΑ- ”οικόπεδα”. Τώρα είναι η ευκαιρία να πιέσουμε και να πείσουμε φίλους, συμμάχους και εταίρους ότι αν θέλουν να καθίσει η χώρα μας στο τραπέζι ενός καλόπιστου και πολιτισμένου διαλόγου, θα πρέπει ο καβγατζής να σταματήσει να είναι καβγατζής. Να ξεκαθαρίσουμε ότι διάλογος με την απειλή τεσσάρων σοβαρών λόγων, δηλαδή του casus belli για τα 12 μίλια της αιγιαλίτιδας, με γκριζαρισμένες μονομερώς από την Τουρκία περιοχές του Αιγαίου, με παράνομο τουρκολυβικό μνημόνιο και κυρίως με τις αιμορραγικές για την οικονομία μας καθημερινές παραβιάσεις του εναέριου χώρου μας, δεν μπορεί να υπάρξει. Η αντίδραση της χώρας μας θα πρέπει να είναι ακόμη πιο δυναμική και αποτρεπτική για έναν ακόμη λόγο. Ο κ. Ερντογάν μετέφερε το θέατρο των επιχειρήσεων σε μια ενδεχομένως ανούσια από οικονομικής άποψης περιοχή για τον απλό λόγο ότι ξέρει ότι στο εσωτερικό Αιγαίο είναι χαμένος από χέρι σε περίπτωση θερμού επεισοδίου Προσωπικά έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στις ένοπλες δυνάμεις μας και έτσι πρέπει να αισθανόμαστε όλοι. Είναι ο μοναδικός τρόπος να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά το μπούλινγκ που μας ασκεί εδώ και δεκαετίες με την ανοχή της ο χαϊδεμένος κανακάρης της Δύσης και να ανατρέψουμε και αντιστρέψουμε το φοβικό κλίμα που μετεωρίζεται. Τα ψέματα τέλος με φίλους, συμμάχους και εταίρους.

Όπως και οι αόριστες υποσχέσεις για στήριξη και τα χτυπήματα κατανόησης στην πλάτη.

Όσο για την περίπτωση του συμπλέγματος του Καστελόριζου-το αγκάθι που είναι πιο βαθιά καρφωμένο στο μάτι της Τουρκίας- θα μπορούσαμε σαν ένδειξη καλής θέλησης να συζητήσουμε ειδικό καθεστώς με την προϋπόθεση όμως την οριστική άρση των τεσσάρων σοβαρών λόγων που αναφέρθηκαν πιο επάνω.

Φανταστείτε πώς θα αισθανόμασταν εμείς αν, χάριν παραδείγματος, ήταν τουρκική επικράτεια η Γαύδος.

Συμπέρασμα.

Όχι διάλογος για μια πιθανόν άνευ οικονομικού αντικειμένου περιοχή, αν δεν δικαιωθούν και δεν ανακουφιστεί η ψυχή των δεκάδων ΗΡΩΙΚΩΝ ΙΚΑΡΩΝ μας που έπεσαν μαχόμενοι στον αγώνα τις προηγούμενες δεκαετίες καθώς και για τους τρεις άλλους εξ ίσου σοβαρούς λόγους που αναφέρθηκαν.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

The article expresses the views of the author

iPorta.gr