•Ξέρω πως ότι θα σας γράψω σήμερα είναι ουτοπικό. Δεν βλάπτει όμως, για την ηρεμία της ψυχής σου, να φαντασιώνεσαι μια ουτοπία.

•Η Βόρεια Ιρλανδία είναι δύσκολη, ματωμένη επικράτεια. Ακόμα αναβλύζουν τα μίση και τα πάθη. Καθολικοί και προτεστάντες. Μισοί – μισοί. IRA Άγγλοι. Το πορτρέτο του Boby Sants σε γκράφιτι. Sin Fein. Άλλα ταξί για τους καθολικούς και άλλα για τους προτεστάντες.Μουσείο Τιτανικού. Κουζίνα; Αστο. Παραγγειλαμε ψάρι και μας ήρθε τηγανητό σνίτσελ στυλ και παραγεμισμένο με μπέικον.Έλεος. Στην pub με τίτλο «Βρώμικη πάπια dirty duck.» Δεν είναι όμως αυτό το θέμα μου.

-Από το Μπέλφαστ ξεκινήσαμε τη διαδρομή που την έλεγαν «το μονοπάτι των γιγάντων». Περήφανοι οι Ιρλανδοί για τη φύση τους. Εκεί γυρίστηκε το «Game of the thrones”. Το φέρουν με μεγάλη οίηση και βέβαια το έχουν κάνει σήμα κατατεθέν. Πρόκειται για μια βραχώδη ακτογραμμή. Ενδιαφέρουσα δεν λέω αλλά ως εκεί. Στη κατάληξη της ένα σημείο με μπάρα κι ένα περίπτερο επισκεπτών. Είναι η πρόσβαση προς την «παραλία». Για να θαυμάσεις την «πατημασιά του γίγαντα» παρκάρεις.Το αυτοκίνητο απαγορεύεται. Ένα βανάκι σε μεταφέρει κάτω. 4 ευρώ. Πάει κι έρχεται ανά μισάωρο. Η πατημασιά είναι κάτι ιδιαίτερες πέτρες που το νερό έχει σμιλέψει σε επάλληλους ομοιόμορφους κυλίνδρους. Πολύ ωραία η μυθοπλασία του γίγαντα. Αφήνεσαι στο μύθο. Περνάς καλά. Αλλά κατα τα λοιπά είναι μια βραχώδης ακτή τίποτα παραπάνω και τίποτα λιγότερο.Έτσι όπως το έχουν οργανώσει το θυμάσαι. Και καφέ ήπιαμε και γλυκό φάγαμε στο περίπτερο επισκεπτών και αναμνηστικό ψωνίσαμε. Με αυτά και με αυτά φύγανε 40 ευρώ. Χαλάλι. Που θα ξαναδείς τη πατημασιά του γίγαντα. Ξαπλώστρες δεν είχε. Άγρυπνοι φυλακές σου υποδείκνυαν να μην πατάς τις πέτρες. Ούτε κατα διάνοια η παραμικρη έστω και αμελητέα ρύπανση.Ύβρις για την πατημασιά.

•Με κινηματογραφική ταχύτητα ήρθε ο νους μας στους δικούς μας θησαυρούς. Δεν αντιλαμβανόμαστε καν το τι έχουμε και τη σημασία του. Την αξία του. Τέτοιες πατημασιές γιγάντων έχουμε χιλιάδες. Μου πήγε η σκέψη στην ατελείωτη γλυπτοθήκη της Ανδριωτικής ακτογραμμής. Στη Χοζοβιώτισσα της Αμοργού, στη Χάλκη και τα σκαλάκια προς τη θάλασσα. Και σε χίλια άλλα που έχει ζήσει ο καθένας μας. Θα ‘ πρεπε να πληρώνουν για να τα δουν οι επισκέπτες. Μόνο για να τα δουν.

•Και η ανάπτυξη; οι επενδύσεις; η εργασία; Και βέβαια έχουν χώρο. Άπλετο χώρο. Να κρατούν το τόπο πεντακάθαρο επ αμοιβή.Να παρεχουν υπηρεσιες πρόσβασης σε δυσπρόσιτα σημεία.Να ξεναγούν.Να προσφέρουν τσιμπημένα δεν πειράζει καφέ και αναψυκτικα και φαγητο και να φροντίζουν για την αποκομιδή των συσκευασιών.Να νοικιάζουν κινητο εξοπλισμό παραλίας και κολύμβησης.Θαλάσσια σπορ γιατί όχι. Βαρκάδες. Οργανωμένο ψάρεμα γιατί όχι. Σε ένα τόπο που θέλει να διεκδικεί τη μαγεία που του έχει χαριστεί. Αυτή θα ήταν μια τέλεια ιδιωτική πρωτοβουλία. Με κέρδος. Ποιος είναι αντίθετος στο κέρδος. Αυτή είναι η πραγματική πατημασιά του γίγαντα.

•Ουτοπία