Το σχόλιο της ημέρας

Τα “εθνικά” μας σπορ, του Κωστή Α.Μακρή

Spread the love

Ο Κωστής Μακρής είναι γραφίστας και συγγραφέας

 

Η πρώτη μου επαφή με το ―ας πούμε― άθλημα της αντισφαίρισης (κατά κόσμον “τένις”) έγινε εξ απαλών ονύχων (από μικρή ηλικία δηλαδή), όταν μας χάρισαν δύο ρακέτες (ψευτοπράγματα, με χορδές από πετονιά) και κάμποσα μπαλάκια του μπάντμιντον, εκείνα με τα φτεράκια, και παίζαμε με τον αδερφό μου.

Μετά παίζαμε ―μεγαλύτεροι― με ξύλινες ρακέτες και μπαλάκια τού τένις σε παραλίες και αλλού. Μετά μεγάλωσα πολύ και δεν παίζω ούτε μπάντμιντον ούτε “ρακέτες”.

Τένις δεν έμαθα ποτέ να παίζω, μπορώ όμως να το παρακολουθώ και να το χαίρομαι. Όπως επίσης δεν παίζω και μπάσκετ, παρ’ όλο που ο Γκάλης, ο Γιαννάκης και πολλοί άλλοι, έσπρωξαν την Ελλάδα προς αυτό το άθλημα και μας πρόσφεραν υποδείγματα αθλητικής αρετής και δεξιοτήτων και κίνητρα να μεγαλουργήσουν πολλές και πολλοί στην καλαθοσφαίριση. Καθιστώντας το μπάσκετ σχεδόν “Εθνικό σπορ”.

Έτσι και τώρα, ο Τσιτσιπάς και η Σάκκαρη μας προσφέρουν μια ισχυρή ώθηση σε ένα άθλημα που δεν το λες και «εθνικό σπορ» (ακόμα…). Ακόμα και γι’ αυτό, τους αξίζει ο έπαινός μου, ο θαυμασμός μου και τα συγχαρητήριά μου. Ελπίζω και πολλών άλλων, χωρίς μικροψυχίες, κακεντρεχή σχόλια και άλλα τέτοια που σηματοδοτούν την ενασχόλησή μας με ένα άλλο «Εθνικό σπορ», αυτό του “έμπρακτου φθόνου”. Να είναι καλά τα παιδιά.

ΥΓ. Αν μπορείτε, ενθαρρύνετε τα γύρω σας παιδιά σε αυτό το άθλημα. Λένε ότι κάνει καλό.

Κωστής Α. Μακρής

11 Ιουνίου 2021

 

SHARE
RELATED POSTS
Kostis A. Makris
Της κοντής πατρίδας της φταίνε οι άλλοι, του Κωστή Α. Μακρή
Το αιώνιο ελληνικό κράτος, του Ηλία Καραβόλια 
Η υψηλή κοινωνία, του Πάνου Μπιτσαξή

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.