• Η πανδημία ανανέωσε, σε πολλούς από μας, τις βασικές γνώσεις της δαρβινικής θεωρίας. Τις έφερε στην επιφάνεια, από τη μνημονική τους πάκτωση στο ασυνείδητο της παιδείας , και τις νοηματοδότησε εκ νέου , στο φως της συλλογικής εμπειρίας. Ο ιός μεταλλάσσεται για να επιβιώσει και τα νέα μεταλλαγμένα στελέχη του κυριαρχούν. Είναι και ο ίδιος και άλλος και παλιός και νέος.(random mutation). Είχαμε μάθει πως η εξέλιξη των ειδών είναι διαδικασία εκατομμυρίων ετών. Τώρα συνηθίζουμε στην ιδέα ότι είναι φαινόμενο της καθημερινότητας. Όχι πως δεν υπήρχε. Απλώς δεν συνέτρεχε λόγος να το ξέρουμε. Γι’ αυτό υπάρχουν οι βιολόγοι.
• Το νόμο της μετάλλαξης με στόχο την επιβίωση ακολουθούν και οι πολιτικές οντότητες . Πιο ειδικά τα κόμματα. Αν ζούσε ο Δαρβίνος θα είχε γράψει ένα νέο κεφάλαιο στην «καταγωγή των ειδών» χωρίς να χρειάζεται να τρέχει στις νήσους Γκαλαπάγκος. Είναι βέβαια πανέμορφα νησιά στον Ισημερινό.Θα αρκούσε όμως η παραμονή του στην Ελλάδα για λίγα χρόνια. Στην Αθήνα. Κάπου στο νοητό τρίγωνο Συγγρού, Χαριλάου Τρικούπη και Πλατείας Κουμουνδούρου. Σε αυτό τον περιορισμένο χώρο πρώτο παρατηρούνται οι πολιτικές μεταλλάξεις πριν επικρατήσουν.
• Έτσι η Ν Δ από κόμμα της παραδοσιακής δεξιάς μεταλλάχθηκε σε κόμμα της κεντροαριστεράς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ από κόμμα της αριστεράς μεταλλάχθηκε σε κάτι άλλο, αδιευκρίνιστο, υπό μελέτη, εν τω γενασθαι. Σε κάτι λίγο από όλα. Και αριστερά και δεξιά και κάτι που θυμίζει σοσιαλδημοκρατία. Όπως τώρα ανακατεύεται η νοτιοαφρικανική μετάλλαξη με τη βραζιλιάνικη και δεν ξέρει κανείς τι θα προκύψει.
Το ΠΑΣΟΚ από κόμμα της κεντροαριστεράς και της σοσιαλδημοκρατίας μεταλλάχθηκε σε κόμμα της κεντροδεξιάς.
Η όλη Ακροδεξιά ψάχνει ξενιστές όπου μπορεί κυρίως όμως στη ΝΔ. Όμως ο ιός της δεν μπορεί- ευτυχώς προς το παρόν – να είναι αυθύπαρκτος.
• Υπάρχει εμβόλιο απέναντι σε αυτές τις μεταλλάξεις; Ναι. Είναι το εμβόλιο της ανεξάρτητης και απροκατάληπτης σκέψης. Δεν έχουν όμως γίνει επαρκείς κλινικές δοκιμές. Οι βιολόγοι λένε πως το dna στις μεταλλάξεις μένει ίδιο. Στις πολιτικές μεταλλάξεις δεν είμαι τόσο σίγουρος.
*Με αφορμή άρθρο στην Huffington post του αγαπητού μου φίλου Γιάννη Πανούση με τίτλο Αδικαίωτοι και Α-δίκαιο-λόγητοι.