Χρήστος Μαγγούτας

Θά’θελα να πετύχει ο Σύριζα γιατί είναι η τελευταία μας ελπίδα. Αλλά πέτυχε; Εννοώ ρεαλιστικά, όχι πανηγυριώτικα, όπως: «γελοιοποιήσαμε τον Σόιμπλε και την Άγκελα», «ξεσηκώσαμε τους λαούς της Ευρώπης», «νιώσαμε περήφανοι» κλπ.

Τι πέτυχε σε σύγκριση με τη ΝΔ-ΠΑΣΟΚ; Μήπως τίποτα; Μήπως, έτσι κι αλλιώς δε μπορούσε να πετύχει τίποτα; Όταν πας ως ζητιάνος για τη δόση για να μην πεθάνει ο λαός σου – ίσως και στην κυριολεξία –, πώς περιμένεις να διαπραγματευτείς; Με ποιο χαρτί; Σε μια χώρα που με οικονομία και ΧΩΡΙΣ ΧΡΕΟΣ δε θα μπορούσε να επιζήσει;

Ψάλλουμε ακόμα τη υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια, έστω και αν εάλω η Πόλις εδώ και πάνω από μισή χιλιετηρίδα. Ζούμε σαν ήρωες της μυθολογίας;
Ζούμε μες στο όνειρο μέχρι να ξυπνήσουμε, οπότε μας περιμένει ο εφιάλτης:

Προς τι οι παιάνες για την επιτυχία στο Eurogroup; Για να ολοκληρώσουμε την τραγικοκωμωδία;