Ανοιχτή πόρτα

Σου πατάω τη μάνα, ρε!, του Κωστή Α.Μακρή

Spread the love

Παλιοί καβγάδες μικρών παιδιών.

Τράβαγε μια γραμμή στο χώμα με τη μύτη του παπουτσιού ή με το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού ―αν δεν είχε παπούτσι― το ένα μαγκάκι, την πατούσε και έλεγε στο άλλο:

― Σου πατάω τη μάνα, ρε!

Ζοχαδιαζότανε το άλλο:

― Τη μάνα μου, ρε;

Το χόντραινε το πρώτο:

― Και τη μάνα και τους παππούδες και όλο σου το σόι, ρε!

― Και όλο μου το σόι; Και τους παππούδες μου, ρε; Θα σε ξεσκίσω!

Και ξεκίναγε ο καβγάς.

Αυτά γινόντουσαν παλιά με τα μικρά παιδιά.

Που δεν ήξεραν ότι οι μανάδες, οι παππούδες και όλο μας το σόι δεν είναι γραμμές στο χώμα αλλά αυτά που έχουμε στον νου και στην καρδιά μας.

Ε, μετά μεγάλωναν τα παιδιά, έπηζε το μυαλό στο κεφάλι τους και ή γίνονταν κάπως πιο σοφά και ψύχραιμα ή συνέχιζαν να λένε και να κάνουν τέτοιες κι άλλες μ@λ@κ1ες.

Μερικές, ακόμα πιο χοντρές από το να τραβάνε γραμμές στο χώμα και να τις πατάνε.

27 Μαρτίου 2018

Κωστής Μακρής

Kostis A. Makris

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

SHARE
RELATED POSTS
Ο γάμος του Στέφανου και ο στράτος, του Πάνου Μπιτσαξή
Καπετάν ΜΙΚΗΣ ΖΕΖΑΣ: «Ο ήρωας που σκοτώθηκε μια φορά και τάφηκε πέντε», του Δημήτρη Ι. Μπρούχου
«Τα δύσκολα ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ κοινωνικής συμβίωσης»: 35ο, της Μαρίας Γεωργαλά

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.