Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

Παρενέργειες, του Αλέξανδρου Μπέμπη

Spread the love

Θα το βρείτε: σε “Πολιτεία”, “Πρωτοπορία” Αθήνας-Θεσσαλονίκης-Πάτρας, “Ιανός” Αθήνας και Θεσσαλονίκης, και σε όλα τα βιβλιοπωλεία της Ελλάδας και του εξωτερικού που θα ζητηθεί σε 2-5 ημέρες. β) ΗΠΑ μέσω του “Εθνικού Κήρυκα”. γ)στις εκδόσεις Φίλντισι on line, με μειλ ή τηλεφωνικά

210 65 40 170 – [email protected]

όλα τα συγγραφικά έσοδα θα διατεθούν σε οικογένειες  με παιδικό καρκίνο.

Αλέξανδρος Μπέμπης

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Μη πιστεύετε τίποτε!

Οι πιθανές παρενέργειες των εμβολίων για την covid-19 που μας λένε, είναι όλες ψέματα.

Μούφα. Μας παραμυθιάζουν και χρησιμοποιούν κάθε μέσο για να μας πείσουν.

Σαν καθώς πρέπει αντιρρησίας των πάντων, ακραιφνής θιασώτης του ”δεν μασάω παραμύθι”, αλλά και με υψηλή αίσθηση καθήκοντος για προσφορά προς τους ομοϊδεάτες μου, αποφάσισα να θυσιαστώ.

Να κάνω το εμβόλιο ώστε να μη μείνω στις θεωρίες αλλά να αποδείξω στη πράξη των λόγων το αληθές.

Ο εστί ΜΕΘερμηνευόμενο έκλεισα ραντεβού για την περασμένη Παρασκευή στις 18.30.

Με υποδέχθηκαν στο εμβολιαστικό κέντρο δύο γρανάζια του συστήματος. Ένας γιατρός με αυτοπεποίθηση και μια καλοσυνάτη νοσοκόμα.

Το πρώτο καμπανάκι που ήχησε μέσα μου ότι κάτι δεν πάει καλά ότι μου την έχουν στημένη, ήταν ότι δεν περίμενα στη αναμονή ούτε λεπτό.

Γιατί τόση πρεμούρα, σκέφτηκα. Φοβούνται μήπως μετανοιώσω;

Η αυταπάρνηση όμως είναι πράξη ηρωική και ας καταλήγει μερικές φορές και πένθιμη. Η ιστορία θα με γράψει με χρυσά γράμματα.

Έβγαλα το αριστερό μου μπράτσο όπως μου ζήτησαν για να μη κινήσω υποψίες.

Δεύτερο ηχηρό καμπανάκι. Γιατί άραγε δεν θέλουν να μου αχρηστεύσουν το καλό μου χέρι, το δεξί.

Και να λοιπόν που λίγο μετά το τσίμπημα άρχισαν να εμφανίζονται οι πραγματικές παρενέργειες που σας παραθέτω για να με ευγνωμονείτε.

Δεκαπέντε λεπτά μετά -όπως μας λένε ότι πρέπει να παραμείνουμε στο κέντρο-  ήρθε ο γιατρός και ζήτησε να δει αν στο σημείο του τρυπήματος έχει κάποιον ερεθισμό. Με σατανική ικανοποίηση που ζωγραφίστηκε στο βλέμμα του διαπίστωσε ότι δεν έγινε βουζούνι, αλλά το σχήμα ήταν ορθογώνιο διαστάσεων ενός εκατοστόμετρου επί δύο όπως είναι το τσιπάκι.

Βέβαιος πλέον ότι η θυσία μου έπιασε τόπο, συνεχίζω με τα υπόλοιπα.

Όταν νύχτωσε διαπίστωσα ότι τα δόντια μου φωσφορίζουν. Ηλίου αυτονοητότερο. Θέλουν να μας εντοπίζουν στο σκοτάδι όταν μιλάμε!

Ποτέ των ποτών όμως δεν πρόκειται να μας φιμώσουν. Εμείς θα τα λέμε και θα τους κατακεραυνώνουμε.

Για να μη νομίζουν οι ιλουμινάτι της λέσχης μπίλντεμπεργκ ότι έχουν να κάνουν με αφελείς που σκιάζονται.

Φυσικά και δεν σκιάχτηκα. Απεναντίας πείσμωσα παραπάνω όταν είδα το επόμενο πρωί ότι στράβωσε η μύτη μου.

Να ξέρετε όλοι σας φίλτατοι συναγωνιστές ότι θα μας ζητήσουν να αλλάξουμε αστυνομικές ταυτότητες με πρόσφατες φωτογραφίες που θα τις δείχνουμε στα όργανα ελέγχου και καταστολής μαζί με τη βεβαίωση εμβολιασμού.

Βεβαίωση εμβολιασμού μπορούμε να πλαστογραφήσουμε. Η μύτη όμως δεν κρύβεται!

Last but not least το πλέον οφθαλμοφανές σημάδι που άρχισε να εμφανίζεται την τρίτη πλέον μέρα.

Το εμβόλιο με τον επτασφράγιστο κώδικα που κρύβει μέσα του μπορεί να ξεχωρίζει τους υποδουλωμένους από τους αδούλωτους.

Σημάδι ότι είμαι αντιρρησίας και πως ό,τι έκανα το έκανα για να τους ξεμπροστιάσω είναι ότι το πέος μου έπαθε ελεφαντίαση και είναι σε μόνιμη στύση.

Εδώ όμως την πάτησαν. Θα πιάσουμε τα πονηρά πουλιά απ’ τη μύτη γιατί εμείς είμαστε οι ξύπνιοι.

Αυτοί πλέον θα έχουν τον φόβο μας και θα περπατούν με την πλάτη τοίχο τοίχο.

Όλο αυτό το παραμύθι με τον κορωνοϊό και τα εμβόλια τους γύρισε μπούμερανγκ.

Όχι παίζουμε.

SHARE
RELATED POSTS
I am sharing “Η ομορφιά στις μικρές ξενοδοχειακές επιχειρήσεις” with you, της Δέσποινας Γρηγοριάδη
Mιά μέρα σαν όλες τις άλλες, της Ματίνας Ράπτη-Μιληλή
Ανοίγουν επιτέλους οι πόρτες των φυλακών μας, του Δημήτρη Κατσούλα

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.