•Δεν είχα ποτέ αντίρρηση στην ουσία της ισότητας.Της πλήρους. Της εφ’ όλης της ύλης. Απλώς δεν μ ‘ άρεσε η λέξη γάμος. Επειδή οι θεσμοί σημασιολογούνται και νοηματοδοτούνται στην ιστορική τους διαδρομή. Αλλοιώς χάνεται η μπάλα της «έννοιας των πραγμάτων». Οι κωδικοί της συλλογικής συνεννόησης. Αυτό περίπου λέει ο σοφός Ράμφος και προσωπικά συμφωνώ. Υπάρχουν και άλλοι όροι που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν. Ο καλύτερος και ακριβέστερος θα ήταν η «οικογενειακή συνένωση». Με τις ίδιες ακριβώς έννομες συνέπειες με το γάμο. Όμως τα πράγματα πήραν το δρόμο τους και αυτός θα είναι ο δρόμος. Δεν θα χαλάσει κι ο κόσμος. Ακολουθούμε τον ρου και βλέπουμε.

•Χτες κάμφθηκε και το τελευταίο μου επιχείρημα.Μου έλεγε συνάδελφος.Τοπικός παράγων, κάπου στην Ελλάδα ,αγόρευε λαύρος για τους κινδυνους που εγκυμονεί ο ομόφυλος γάμος στην οικογένεια.Ο ίδιος έχει παιδιά από πρώτο γάμο,παιδια από δεύτερο,η τριτη σύζυγος είναι έγκυος και έχει και παιδιά από δεύτερο γάμο.Δίκαια και ευλογη η ανησυχία του παράγοντος.

•Στο μεταξύ έχω χάσει και το λογαριασμό.Τα φύλα είναι 72 και όχι 2 που πιστευα στο βάθος της άγνοιας μου. Μεταξύ αυτών και οι fluid gender οι οποίοι αλλάζουν, διάβασα , φυλο κάθε μέρα ανάλογα με τις περιστάσεις και το περιβάλλον. Αν δεν το κατάλαβα καλά διορθώστε με.

•Ανάμεσα στα φύλα είναι και δυο χαμένα στο μακρύ κατάλογο. Το ένα λέγεται Άνδρας και το άλλο Γυναίκα. Αισθάνθηκα λίγο περιθωριακός. Άλλης εποχής. Πρέπει κι εγώ να διεκδικήσω τα απαράγραπτα δικαιώματα μου. Απέναντι στην τυραννία της μειοψηφίας και της πολιτικής ορθότητας.