Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα Πόρτα στην Ιστορία

Κάποιοι γιόρταζαν και στην Κατοχή…, του Νίκου Βασιλειάδη

Spread the love

Νίκος Βασιλειάδης

llll.png

Μέσα στην μεγάλη μας χαρά για τον “ελληνική ψυχή” καλό θα ήταν να αναρωτηθούμε ως Έλληνες για όλους εκείνους που που δεν δίστασαν να συναλλαγούν με τις Αρχές Κατοχής, αναλαμβάνοντας προμήθειες ή κατασκευές για λογαριασμό τους. Ας αναλογιστούμε και λίγο για την “σιωπηλή ιστορία” της ντροπής…Γνωστά ονόματα που απέκτησαν την τεράστια περιουσία τους, ελισσόμενοι επί Κατοχής και εκμεταλλευόμενοι τις περιστάσεις. Την ώρα που άλλοι συνάδελφοί τους πεινούσαν και δυστυχούσαν, που κυριολεκτικά δεν είχαν να θρέψουν την οικογένειά τους, που δεν μπορούσαν να διατηρήσουν τις επιχειρήσεις τους ή για λόγους αρχής δεν δέχονταν να ασκήσουν το επάγγελμά τους υπό τις συνθήκες αυτές, οι άνθρωποι αυτοί έσπευσαν με περισσή προθυμία να υπηρετήσουν τον κατακτητή ως νεροκουβαλητές. Αυτοί που εμπορεύθηκαν τη δυστυχία του λαού μας εκείνη την κρίσιμη ώρα. Οι άτιμοι και οι ανέντιμοι που σε ώρα εσχάτης δυστυχίας δεν αδιαφόρησαν μόνο για τον διπλανό τους που έψαχνε στα σκουπίδια για μια μπουκιά, αλλά του αφαίρεσαν από το λιπόσαρκο σαρκίο του τις ελάχιστες ρανίδες αίματος που του είχαν απομείνει.

Και είναι πολλοί που τελικά τα κατάφεραν να γλυτώσουν τις καταδίκες και τις τιμωρίες, και επανήλθαν λαύροι και στελέχωσαν τη νεώτερη μεγαλοαστική τάξη, συνέχισαν την πληθωρική παρουσία τους στην ελληνική πολιτική σκηνή και στην οικονομία, ορισμένοι μάλιστα έγιναν οι στυλοβάτες της μεταπολεμικής ελληνικής οικονομίας. Έως και σήμερα διατήρησαν τον πλούτο αυτόν, τον επαύξησαν και κάποιοι μάλιστα έγιναν τιμητές και με το χρήμα τους απέκτησαν φωτοστέφανα. Κάποιων άλλων τα παιδιά και τα εγγόνια συνεχίζουν να δρέπουν δάφνες στην οικονομική ζωή του τόπου ως μεγαλομεγιστάνες, στηριζόμενοι στον πλούτο που με τέτοιο τρόπο συνελέγη. Αυτοί που τελικά έγιναν (όχι όλοι) ταγοί της κοινωνίας μας, καθώς ανυποψίαστη η κοινή γνώμη είχε λησμονήσει την προέλευση των χρημάτων τους, ή που χρηματοδότησαν μεγάλα ονόματα της πολιτικής ή άλλους που αναμίχθηκαν οι ίδιοι στην πολιτική για να γίνουν οι ίδιοι ή οι γόνοι τους υπουργοί και διαπρεπείς προσωπικότητες, χωρίς κανείς να φαντάζεται ότι με την εύνοια του κατακτητή απέκτησαν το παντοδύναμο χρήμα το οποίο χρησίμεψε για να ξαναφέρει πάλι τον ίδιο κατακτητή στην πατρίδα μας με την γαλάζια σημαία και τα άστρα της. Η ιστορία όμως δεν καταγίνεται στην παροχή συγχωροχαρτίων. Έχει διαφορετική αντίληψη και η κρίση της δεν επηρεάζεται από συναισθηματισμούς και υποκειμενισμούς. Η πολιτεία μπορεί με άνεση να αμνηστεύει, όπως και η κοινωνία. Η ιστορία όμως δεν έχει τέτοιο δικαίωμα.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.   

The article expresses the views of the author      

iPorta.gr

SHARE
RELATED POSTS
Συναισθηματική αναπηρία, της Αναστασίας Φωκά
Je suis Πόντιος (1914-2021), του Γιώργου Σαράφογλου
Σμύρνη (9ο μέρος) : Τα λαϊκά στρώματα, της Δήμητρας Παπαναστασοπούλου

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.