Πρόσωπα - Αφιερώματα

Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες: ο Νομπελίστας και τα δάκρυα

Spread the love

“Κανείς δεν αξίζει τα δάκρυά σου. Αυτός που τα αξίζει δεν θα σε κάνει να κλάψεις” – Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες.

Πέθανε, αλλά θυμήσου αυτό που είχε γράψει: “Μην κλαις επειδή τελείωσε. Χαμογέλα επειδή συνέβη”…

Λίγα λόγια:

Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες (ισπ. Gabriel José García Márquez, 6 Μαρτίου 1927 – 17 Απριλίου 2014) ήταν σπουδαίος Κολομβιανός συγγραφέας, βραβευμένος με Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Θεωρείται ο σημαντικότερος εκπρόσωπος του λογοτεχνικού ρεύματος του «μαγικού ρεαλισμού» και ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της Ισπανόφωνης λογοτεχνίας.

Γεννήθηκε στις 6 Μαρτίου 1927 στο χωριό Αρακατάκα, Διαμέρισμα Μαγδαλένα, Κολομβία. Το 1947 ξεκίνησε να σπουδάζει Νομική και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Μπογοτά. Την ίδια χρονιά δημοσίευσε σε εφημερίδα το πρώτο του διήγημα, «Η Τρίτη Παραίτηση». Το 1948 μετακόμισε στην Καρθαγένη της Ινδίας των Δυτικών Ινδιών και ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία σε εφημερίδες και περιοδικά.

Πρωτοεμφανίστηκε το 1947 και το 1967 δημοσιεύτηκε το μυθιστόρημά του «Εκατό Χρόνια Μοναξιάς», το οποίο τον καθιέρωσε ως έναν από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της εποχής μας, καθώς αποκόμισε αμέσως τις θετικότερες κριτικές και του χάρισε μεγάλη διασημότητα.

Το 1982 του δόθηκε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Με βάση το σκεπτικό της απόφασης, ο Μάρκες τιμήθηκε με το βραβείο «για τα μυθιστορήματα και τα διηγήματά του, στα οποία το φανταστικό και το πραγματικό συνδυάζονται σε έναν πλούσιο κόσμο φαντασίας, αντανακλώντας τη ζωή και τις συγκρούσεις μιας ηπείρου».

Τα τελευταία χρόνια αποσύρθηκε από τη δημόσια ζωή καθώς αντιμετώπιζε προβλήματα με τον καρκίνο των λεμφαδένων. Πέθανε στις 17 Απριλίου 2014, σε ηλικία 87 ετών στο Μεξικό όπου και είχε εγκατασταθεί το 1961. Κατά καιρούς διέμενε και στην Καρθαγένη της Κολομβίας, στην Βαρκελώνη της Ισπανίας και στην Αβάνα.

(Πηγή: Βικιπαίδεια)

SHARE
RELATED POSTS
Διασκέδαση και Γευστικές Απολαύσεις στο MAYOR
Ο Ήλιος-Θεός της Ρόδου δώρο στο νησί μας από τον γλύπτη Lello Esposito, του Φώτη Χατζηδιάκου [Δήμαρχος Ρόδου]
Το αμερικανίζειν εστί φιλοσοφείν;, του Αλέξανδρου Μπέμπη
1 Comment
  • Ελπίδα Νούσα
    18 Απριλίου 2014 at 12:42

    “Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο, αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή μου. Θεέ μου, αν μπορούσα, θα έγραφα το μίσος μου πάνω στον πάγο και θα περίμενα να βγει ο ήλιος…Θεέ μου, αν είχα ένα κομμάτι ζωή… Δεν θα άφηνα να περάσει ούτε μία μέρα χωρίς να πω στους ανθρώπους ότιτους αγαπώ…”

    Και μεις σ’αγαπάμε…Αντίο Γκάμπο…

    Στο κείμενό του “Περί έρωτος και άλλων δαιμονίων-Del amor y otros demonios” στηρίχτηκε το λιμπρέτο της όπερας “Love and Other Demons”
    του Ούγγρου συνθέτη Peter Eοtvοs.

    https://www.youtube.com/watch?v=ZBeWEICkZlY

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.