Πρόσωπα - Αφιερώματα

Για τον Γιάννη Καραχισαρίδη, τον μοναδικό Γιάννη μας, της Ωραιοζήλης Τζίνας Δαβιλά

Spread the love

Η Ωραιοζήλη Τζίνα Δαβιλά είναι Θεολόγος, αρθρογράφος/ραδιοφωνική παραγωγός

Σημείωση: Διαβάστηκε στην παρουσίαση του βιβλίου του Γιάννη Καραχισαρίδη, “Η μυστική ενότητα των αντιφάσεων”, Εκδόσεις Φίλντισι, που έλαβε χώρα στον κήπο του Νομισματικού Μουσείου Αθηνών στις 27-9-2021. 

Για τον Γιάννη Καραχισαρίδη, τον μοναδικό Γιάννη μας.

Εκλεκτές και εκλεκτοί,

Ζητώ συγγνώμη για την απροσδόκητη απουσία μου από την σημερινή συνάντηση φίλων του Γιάννη.

Ζητώ συγγνώμη από την Σίβη και τον Μιχάλη.

Επίσης από τον αγαπητό μου Πάνο, την εκλεκτή κοινή μας φίλη Γιολάντα, την σημαντική μας εκδότρια Σίσσυ, τους εκλεκτούς συνομιλητές μας, όλες και όλους που είστε παρούσες και παρόντες απόψε σε αυτή την γιορτή που είναι ένα ζωντανό μνημόσυνο για τον Γιάννη. Το πνεύμα του και η ψυχούλα του είναι ανάμεσα μας. Διότι  ο Γιάννης υπάρχει και ζει ως πνεύμα – όχι πια ως φυσική παρουσία ανάμεσά μας.

Η πρώτη μας φιλική συνάντηση με τον Γιάννη τοποθετείται το 2009 και διήρκησε περί τις 8 ώρες.  Η συνειδητοποίηση ότι επρόκειτο για ένα πολύ ξεχωριστό μυαλό ήταν αυτόματη. Δεν είχα ξαναγνωρίσει άνθρωπο σαν τον Γιάννη. Ευχάριστος, οικείος, ευγενέστατος, αναλυτικός, με διεισδυτική, ορθολογική σκέψη, ρεαλιστική, και συνάμα συναισθηματική και απλή. Ενημερωμένος για άπειρα ζητήματα. Συνεπώς, το 2013 που ένα όνειρο μου γινόταν πραγματικότητα, η έκδοση ενός περιοδικού υπό τον τίτλο “Πόρτα”, το διαδικτυακό iporta.gr, ο Γιάννης ήταν από τους πρώτους που κάλεσα να αρθρογραφούν. Είχε ήδη εκδηλώσει ενδιαφέρον να στέλνει άρθρα του σε πασίγνωστη ιστοσελίδα και πάντα ο αρχισυντάκτης της έβρισκε μια πρόφαση για να μην τα δημοσιεύσει. Του τηλεφώνησα λέγοντάς του: “Γιαννάκη μου ,  θέλεις να γράφεις; Όσο μακροσκελή άρθρα επιθυμείς, όποτε θέλεις, όπως σου αρέσει.  Και χωρίς λογοκρισία”

Η απάντηση του ήταν συγκλονιστική για μένα: “Με μεγάλη χαρά και σ’ευχαριστώ πάρα πολύ για την ευκαιρία να μοιραστώ τις σκέψεις μου έστω και με πέντε αναγνώστες. Μπορώ να έχω μια σταθερή στήλη που θα την ονομάσουμε “Επίκαιρα και Ανεπίκαιρα”;  Μόνο αυτό ζητώ”.

Μου έκανε τεράστια εντύπωση η ευγένεια, η ταπεινότητα, η συστολή του ανθρώπου που είχε πίσω του σπουδαίο  έργο, που αποσπασματικά ανέφερε κάπου κάπου με τρόπο τόσο σεμνό σαν να είχε ποτίσει μια ταπεινή παπαρούνα. Ήξερα αρκετά για τον Γιάννη, αλλά μου διέφευγαν σημαντικοί σταθμοί, όπως λχ η συνεργασία του με τον Φράνκο Τζεφιρέλι.  Όταν λοιπόν ο μαέστρος “ταξίδεψε”, του ζήτησα να γράψει κάτι αν είχε χρόνο. Και όχι μόνο έγραψε σε λίγες ώρες, αλλά συνόδευσε το κείμενο του και με την κοινή τους φωτογραφία αφήνοντάς με άναυδη. “Θα μας τρελάνεις;”, του είπα. “Σου άρεσε το κείμενο;” ήταν η απάντηση του.

Αυτός είναι ο Γιάννης. Τεράστιο έργο, τεράστιο μυαλό, άριστος γνώστης λεπτομερειών, συγκροτημένος χαρακτήρας, οξύνους, σεμνός, αυθεντικά ευγενής, ένας γνήσιος αστός.

Από το 2013 που αποδέχτηκε την πρόταση  να επιμελείται τα “Επίκαιρα και Ανεπίκαιρα” στην Πόρτα, αντελήφθην ότι η ευθύνη μου ως αρχισυντάκτρια ήταν μεγάλη. Γιατί ο Γιάννης ήταν το βαρύ πυροβολικό μας έναντι όλων όσων ξεκινήσαμε και ήμασταν περί τους επτά και που κανείς από εμάς δεν είχε την δημοφιλία, το εύρος, το πλήθος, την δυναμική, την πολυπραγμοσύνη του Γιάννη, ίσως να μην είχαμε και την ταπεινότητα του Γιάννη. Αυτό ήταν ένα άμεσο μάθημα για μένα. Ο στιβαρός, έμπειρος, ευφυής, σπουδαίος Γιάννης ήταν σεμνός και πρόθυμος να ακολουθήσει κανόνες. Δεν είχα συνηθίσει σε επαγγελματικά περιβάλλοντα τέτοιες αντιδράσεις.

Ο Γιάννης με την σοβαρότητα της γραφής του, μάς έδειξε τον δρόμο, έγινε ο πρόδρομος για να οριστικοποιήσει η Πόρτα τον χαρακτήρα του περιοδικού που ίσως γνωρίζετε. Παρόλο που, και οι λοιποί αρθρογράφοι ήταν εξίσου αξιόλογοι και σημαντικοί. Ο Γιάννης ήταν ο σιωπηλός καπετάνιος μας που με αληθινό πολιτισμό εμπλούτιζε την Πόρτα μας με νέο αίμα: Μπιτσαξής, Πανούσης από Μπιτσαξή, Σταθόπουλος, Πιτένης, και διαρκώς άνοιγε δρόμους για συνεργασίες. Είχε πνεύμα ενωτικό, οργανωτικό, συνεργατικό, ομαδικό.

Μου λείπει έντονα η φυσική παρουσία του, η ευγένεια του, η καθαρότητα της σκέψης του, το λαμπρό μυαλό του. Δεν σας κρύβω, ότι όταν συνειδητοποίησα ότι δεν θα ξανα-ελάμβανα στο μειλ άλλο κείμενο από τον ίδιο, ένοιωσα ότι το  iporta.gr είχε μείνει μισό. Είχε πεθάνει μαζί με τον Γιάννη. Κάθε κείμενό του ήταν σαν τους μεντεσέδες της κανονικής πόρτας. Πώς θα συνεχίζαμε χωρίς τα Επίκαιρα – Ανεπίκαιρα του Καραχισαρίδη; Ο Γιάννης ήταν η συμπαγής, στιβαρή αρχή μας. Ισορρόπησα και ξαναμπήκα σε τροχιά, όταν διέκρινα ότι τα άρθρα του Γιάννη είναι διαχρονικά. Κάθε νέα ανάγνωση των άρθρων του, δίνει και νέα ερεθίσματα. Και αναθάρρησα από το γεγονός ότι αν δεν υπήρχε η Πόρτα, ίσως να μην υπήρχαν και τα 200 περίπου άρθρα του Γιάννη. Διότι στις μεγάλες ιστοσελίδες η γραφή του Καραχισαρίδη ήταν τόσο καθαρή και σπάνια που αμέσως αναδείκνυε την υπεροχή του κάνοντας αυθόρμητες συγκρίσεις.

Επιτρέψτε μου δυο λόγια για το βιβλίο:

Το βιβλίο διαβάζεται αποσπασματικά, το κάθε κεφάλαιο χωρίζεται σε τρεις τέσσερις ή περισσότερες ενότητες. Καθεμία παράγραφος μπορεί να αναγνωσθεί αυτόνομα, χωρίς να είναι απαραίτητο να έχει διαβάσει ο αναγνώστης την προηγούμενη ή να πρέπει να διαβάσει την επόμενη. Αυτή είναι η πρωτοτυπία και καινοτομία του βιβλίου του Καραχισαρίδη. Μετά την ανάγνωση κάθε παραγράφου, ο αναγνώστης νοιώθει σαν μικρός στοχαστής. Εντάσσεται στον συλλογισμό του συγγραφέα  που είναι βαθύς, αναλυτικός, βαθιά διεισδυτικός, απλός, κατανοητός. Ο Γιάννης γίνεται παρατηρητής του κόσμου, όλων των πτυχών της ζωής, και εξηγεί το “γιατί”. Η ζωή μας περιστρέφεται, από την στιγμή που καταλαβαίνουμε τον εαυτό μας και για όσο διαρκέσει, γύρω από τον σύνδεσμο “γιατί”. Σε αυτά τα “γιατί” απαντά ο Γιάννης με την ‘Μυστική Ενότητα των Αντιφάσεων”. Ανοίγει την κάμαρα με τα μυστικά, ξεκλειδώνει τις πόρτες τις διπλομανταλωμένες, αποκωδικοποιεί και φωτίζει τα “γιατί” μας. Διότι ο Γιάννης είναι όλα όσα λέει το βιογραφικό του, μα και κάτι ακόμη. Ένας δεινός στοχαστής, ένας σύγχρονος διανοητής που γράφει απλά και οικεία. Και μας κάνει κοινωνούς των σκέψεών του ώστε να αντιληφθούμε και να κατανοήσουμε ευκολότερα τον κόσμο. Για αυτόν τον λόγο σημειώνω στο οπισθόφυλλο του βιβλίου του ότι μας έδωσε ένα διαμάντι σε χαρτί.

Συγχαρητήρια σε όλους όσοι επιμελήθηκαν και συνέβαλλαν στην τελική εικόνα του βιβλίου. Είναι αντάξιο της ποιότητας του Γιάννη.

Σας ευχαριστώ θερμά.

Ωραιοζήλη Τζίνα Δαβιλά

Παρακολουθήστε την βιβλιοπαρουσίαση του βιβλίου στον σύνδεσμο που ακολουθεί:

https://www.facebook.com/watch/live/?ref=watch_permalink&v=555578119046896

 

SHARE
RELATED POSTS
Σαράντα χρόνια από τότε…, του Γιώργου Αρκουλή
Η ιστορία της Κόκκινης Πόλης, του Σταύρου Θεοδωράκη
Ό,τι δεν γνωρίζαμε για τον Κωστή Στεφανόπουλο, του Σταύρου Θεοδωράκη
Γιώργος Χατζημάρκος: ο Περιφερειάρχης που αναζητά το Silver Alert, της Τζίνας Δαβιλά

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.